✅ نظریه اثر بومرنگ رسانه ◀️ این نظریه، تعبیری دیگر از مساله بازخورد پیام در فرایند ارتباطی است. بر پایه نظریه اثر بومرنگ، هنگامی که بومرنگ را به سوی هدفی یا فردی پرتاب می‌کنیم، در اثر ارتعاشی بودن، پس از رها کردن به سوی خود ما باز می‌گردد و به همان نسبت که ضربه بر دیگری سنگین بوده است؛ بر ما نیز ضربه سخت خواهد بود. ◀️ بر این اساس یک وسیله ارتباطی مانند #روزنامه، #رادیو و #تلویزیون زمانی که اخبار نادرست پخش می‌کند، در درازمدت خود تحت تاثیر همان پیام‌ها و اخبار ارسالی قرار گرفته و هویت دیگر پیدا می‌کند که پاره‌ای از این فرایند به عنوان «انگ» استفاده می‌کنند. بنابراین حتی زمانی که همان وسیله ارتباطی اخبار درست و واقعی پخش می‌کند، تحت تاثیر هویت ثانوی (اثر بومرنگ)، اخبارش برای مخاطبان فاقد ارزش خواهد بود. ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan

🔴🔵 رسانه‌های سرد، رسانه های گرم 🔘 رسانه‌های سرد از عبارت‌های ابداعی #مارشال_مک_لوهان، نظریه‌پرداز سرشناس کانادایی، است. 🔘 وی به رسانه‌هایی سرد می‌گوید که کاربران برای دریافت پیام آنها، به تمرکز فراوان حواس نیاز دارند. برای مثال، #تلویزیون، خط تصویری و #تلفن رسانه‌های سرد هستند و چون کمتر به تشریح و توصیف می‌پردازند، مشارکت زیادی را می‌طلبند. 🔘 در مقابل، رسانه‌های گرم، رسانه‌هایی هستند که کاربران در برخورد با آنها احتیاج به تمرکز شدید حواس ندارند و نحوه انتقال، عرضه پیام و معنی واضحی دارد و بار معنایی خود را به روشنی منتقل می کند. برای مثال، #عکس، #رادیو و #سینما، وسایل ارتباطی گرم هستند، زیرا مک لوهان معتقد است این دسته از وسایل ارتباطی، فقط در امتداد یکی از حواس آدمی هستند و توصیف و تشریح زیادی را در بر دارند، یعنی با میزان زیادی از داده ها همراه و از نظر بیان مقصود کامل هستند. 🔘 برای گوش‌دادن به رادیو، به جمع کردن تمام حواس نیازی نیست و این وسیله می‌تواند به عنوان آوایی جنبی در کنار دیگر فعالیت‌های انسان باشد، در حالی که در تلویزیون چنین وضعی وجود ندارد و تلویزیون تماشاگر را با تمام وجودش جذب برنامه خود می‌کند و او را وا‌ می‌دارد تا از تمامی حواسش برای درک آن استفاده کند. 🔘 مک لوهان، جوامع را نیز به دو دسته سرد و گرم تقسیم می کند. وی، جوامع کم سواد را جامعه سرد و جامعه اروپایی را جامعه گرم می‌نامد. ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan