eitaa logo
پایگاه خبری نصرآبادنیوز
1.8هزار دنبال‌کننده
16.2هزار عکس
3.7هزار ویدیو
310 فایل
﷽ #خبرفوری_نصراباداصفهان #فرهنگی_اجتماعی #سبک_زندگی_اسلامے #طنز در لحظه با خبر شوید مدیریت👈 @YAALI12145 ڪانال👈 @NASRABADNEWS . . . خبرگزاری رسمی شهر نصراباد جرقویه . . ارتباط با ما👈 @yaali12145 . . تبلیغ👈 @yaali12145 .
مشاهده در ایتا
دانلود
🔍 عنوان هشتگ این مطلب: 📌 معیارهای حکومت و ویژگی های حاکم در دیدگاه امام علی علیه السلام 📝 پیش گفتار اگر چه پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وآله و در دوره زعامت خلفا، امیرالمؤمنین علیه السلام همواره بر این که خلافت حق او و وصیت پیامبر است، پای می فشرد، اما به اتفاق همه تاریخ نویسان، وقتی پس از قتل عثمان مسلمانان به آن حضرت روی آوردند، علی علیه السلام تقاضای ایشان را رد کرد و فرمود: مرا رها کنید و دیگری را برگزینید، من برای شما وزیر و مشاور خواهم بود. (تاریخ طبری، ج 3، قسمت پنجم، ص 152- حوادث سال 35) مردم آن چنان اصرار کردند که امام حاضر شد. به نقل طبری، مهاجران و انصار به غیر از هفت نفر از جمله سعدبن ابی وقاص و عبدالله بن عمر و محمدبن مسلمة و اسامة بن زید و نعمان بن البشیر و زیدبن ثابت با امام بیعت کردند (همان) . اولین نفری که با امام بیعت کرد طلحه بن عبدالله، دومین نفر زبیربن العوام بود. در میان خلفای چهارگانه فقط علی علیه السلام با تقاضا و استدعای مسلمانان و بر اساس رای عمومی مهاجرین و انصار (بدون اعمال زور یا تهدید) به خلافت رسید. ... : انشاءالله سعی می کنیم مطالبی آموزنده و پیوسته در کانال نصرآبادنیوز منتشر کنیم، این اولین مطلب است و روزانه یا هر چند روز یک قسمت از متن منتشر می شود. با لمس هشتگ و می توانید قسمت های منتشر شده را از این پس مشاهده کنید. 📗 پایگاه فرهنگی اجتماعی نصرآبادنیوز 📡 | Eitaa.com/NasrabadNews 📜
📌 معیارهای حکومت و ویژگی های حاکم در دیدگاه امام علی علیه السلام 🔍 : ✅ آگاهی علی علیه السلام از مشکلات و موانع حکومت امام علیه السلام بعد از کشته شدن عثمان هنگام بیعت مردم با وی فرمود: اگر روش گذشتگان را می خواهید، دیگری را طلب کنید، مرا وا گذارید و دیگری را طلب کنید زیرا ما به استقبال چیزی می رویم که چهره های مختلف و جهات گوناگون دارد. (همان مدرک) در زمان امارت خلفا دستورات اسلام تغییر داده شد، به همین دلیل اصلاحات انقلابی امام با مخالفت هایی روبرو می شد از این رو امام می فرماید: دل ها بر این امر استوار، و عقل ها ثابت نمی ماند، چهره افق حقیقت را ابرهای تیره فساد گرفته، و راه مستقیم، ناشناخته مانده است. آگاه باشید! اگر دعوت شما را اجابت کنم طبق آنچه خود می دانم با شما رفتار می کنم و به سخن این و آن و سرزنش سرزنش کنندگان گوش فرا نخواهم داد، اگر مرا رها کنید، من چون یکی از شما هستم، شاید من شنواتر و مطیع تر از شما به امیر باشم. در این شرایط من وزیر و مشاورتان باشم، بهتر از آن است که امیر و رهبرتان شوم (نهج البلاغه، خطبه 92) . بعضی از مخالفان، این گفته امام را بهانه قرار داده و می گویند: اگر او از طرف پیامبرصلی الله علیه وآله منصوب به خلافت بود، نباید این چنین سخن می گفت. ولی پاسخ این افراد، علاوه بر مدارک فراوانی که بر ولایت و خلافت بلافصل او در تمام منابع سنی و شیعه وارد شده، در همین خطبه امام نیز بیان گردیده است. امام علیه السلام به خوبی می داند که مردم مسلمان در زمان خلفا بویژه در زمان خلیفه سوم از اسلام راستین فاصله گرفته اند. واگذاری مناصب حکومت اسلامی به دلخواه، و تقسیم بیت المال به طور غیر عادلانه انجام شده و عمل طبق امیال شخصی در زمان خلیفه سوم به اوج خود رسیده بود. از این رو امام می دانست اگر کسی بخواهد سنت پیامبر را دقیقا اجرا کند با مخالفت های شدیدی روبرو خواهد شد. حوادث بعدی نیز اثبات کرد که پیش بینی امام به جا بوده است. به این دلیل علی علیه السلام هنگامی که مردم می خواستند با او بیعت کنند، می فرماید: مرا رها کنید، زیرا شما تاب و تحمل اجرای حق و عدالت مرا ندارید. امیرالمؤمنین علیه السلام خود را لایق خلافت، و بعد از پیغمبر، شایسته ترین فرد برای امامت می داند، از این رو در توضیح علت خودداری، به موانع و مشکلات و سختی های آینده اشاره می فرماید و می گوید که اوضاع فوق العاده آشفته است، آینده آشفته تری پیش روی مسلمانان است، بدانید اگر بامن بیعت کنید، مجبور خواهید بود برای اصلاح جامعه اسلامی دوران سختی را تحمل کنید. ... 📗 پایگاه فرهنگی اجتماعی نصرآبادنیوز 📡 | Eitaa.com/NasrabadNews 📜
پایگاه خبری نصرآبادنیوز
#واحدفرهنگی_اجتماعی_نصرآبادنیوز #مطالب_ناب #حکومت #اسلام #امام_علی_علیه_السلام 📌 معیارهای حکومت و و
📌 معیارهای حکومت و ویژگی های حاکم در دیدگاه امام علی علیه السلام 🔍 : ✅ کارشکنی و مخالفت با علی علیه السلام از روزهای اول حکومت امام علیه السلام در روز دوم خلافت خویش اعلان کرد راه و رسم من همان روش پیغمبرصلی الله علیه وآله است. هیچ کس بر دیگری برتری ندارد و اگر کسی سابقه و کوشش بیشتری در اسلام داشته باشد، پاداش او در قیامت با خدا است. فردا کسی نگوید فرزند ابوطالب ما را از حقوق خود محروم کرد، زیرا همه بنده خدا هستند و بیت المال مال خدا است و به طور مساوی بین همه تقسیم می شود. فردا همه حاضر شوند تا اموالی که موجود است بین آن ها تقسیم شود، عرب را بر عجم امتیازی نیست. از این تقسیم تنها طلحه و زبیر و عبدالله بن عمر و سعید بن عاص و مروان حکم سرباز زدند. هنگامی که مردم در مسجد بودند، این چند نفر در گوشه مسجد کنار یکدیگر نشسته و آهسته صحبت می کردند، پس از آن «ولید بن عقبه » نزد امام علیه السلام آمد و گفت: تو در روز بدر بستگان نزدیک ما را کشتی. اما امروز ما با تو بیعت می کنیم به شرط این که همان مبلغی که در زمان عثمان به ما پرداخت می شد، بپردازی و قاتلان عثمان را به قتل برسانی و اگر از تو بیمناک شویم به شام و معاویه ملحق می گردیم! امام علیه السلام فرمود: اما مساله «بدر» وظیفه الهی بود و اما مساله مال، در اختیار من نیست تا کم و زیاد کنم، آنچه خدا فرموده، انجام می دهم و در مورد قاتلان عثمان اگر ملزم بودم آن ها را بکشم همان وقت این کار را می کردم و اگر از من بیم داشته باشید به شما تامین می دهم، برای چه بیم داشته باشید؟ ولید جریان را برای دوستانش گفت و آنان با ناراحتی از هم جدا شدند. عماریاسر و گروهی به امام خبر دادند که اینها پنهانی مردم را دعوت به برکناری شما از خلافت و نقض بیعت می کنند. پایداری امام علیه السلام بر روش قرآن و پیامبرصلی الله علیه وآله امام علیه السلام پس از این واقعه به مسجد آمد و بر منبر رفت و اعلام کرد که خداوند برای هیچ کس جز به تقوا برتری قایل نشده و پاداش آن را در آخرت خواهد یافت. آنگاه فرمود: من روشی جز قرآن و سنت پیغمبر انتخاب نخواهم کرد، هرکس به آن راضی نیست، هر کجا می خواهد برود، کسی که خدا را اطاعت کند و به حکم او، حکم نماید، از هیچ کس وحشت ندارد. سپس از منبر فرود آمد و دو رکعت نماز خواند، آنگاه طلحه و زبیر را پیش خود خواست و فرمود: شما را به خدا سوگند آیا اینطور نبود که من از بیعت کراهت داشتم و شما با رغبت بیعت نمودید؟ گفتند: بلی. فرمود: پس این چه وضعی است که از شما مشاهده می شود؟ گفتند: بیعت کردیم که بدون مشورت ما کاری نکنی و ما را بر دیگران برتری بخشی، اما اموال را مساوی تقسیم کردی و بدون مشورت ما این عمل را انجام دادی؟ امام علیه السلام فرمود: استغفار کنید (که من چنین شرطی را از شما برخلاف رضای خدا پذیرفته باشم) هم اکنون بگویید آیا حقی از شما گرفته ام یا به شما ستم نموده ام. گفتند: معاذ الله فرمود: آیا حکم و یا حقی مربوط به یکی از مسلمان ها بوده که من جاهل به آن بوده ام و یا از گرفتن آن عاجز مانده ام؟ گفتند: نه! فرمود: پس چرا مخالفت می کنید؟ گفتند: به خاطر این که در قسمت بیت المال برخلاف عمربن خطاب قدم بر می داری و ما را با دیگران مساوی قرار می دهی با اینکه غنایم با شمشیر ما به دست آمده است. باز امام علیه السلام فرمود: اما در باره مشورت با شما، من به حکومت رغبتی نداشتم مرا به سوی آن دعوت کردید و اصرار ورزیدید، ترسیدم اگر رد کنم اختلاف افتد. پس از قبول مسؤولیت در کتاب خدا و سنت پیامبر نظر افکندم آنچه مرا راهنمایی کردند، عمل نمودم، احتیاج به نظر و رای شما ندیدم چنانچه (فرضا) حکمی در کتاب خدا نباشد و در سنت پیامبرصلی الله علیه وآله دلیلی بر آن نیابم و نیاز به مشورت بود، با شما مشورت خواهم کرد. اما درباره تقسیم به طور مساوی، همه می دانیم پیامبرصلی الله علیه وآله چنین دستور داده و کتاب خدا همین را می گوید. اما اینکه گفتید ما بیشتر زحمت کشیده ایم، می دانید عده ای از همه بیشتر اسلام را یاری کرده اند و پیامبر آنان را با دیگران در تقسیم بیت المال فرقی نمی گذاشت. ... 📖 قسمت قبل 📗 پایگاه فرهنگی اجتماعی نصرآبادنیوز 📡 | Eitaa.com/NasrabadNews 📜
پایگاه خبری نصرآبادنیوز
#واحدفرهنگی_اجتماعی_نصرآبادنیوز #مطالب_ناب #حکومت #اسلام #امام_علی_علیه_السلام 📌 معیارهای حکومت و و
📌 معیارهای حکومت و ویژگی های حاکم در دیدگاه امام علی علیه السلام 🔍 ✅ مساوات اساس حکومت علی علیه السلام بعضی از یاران امام علیه السلام پس از ملاحظه بذل و بخشش های معاویه به اطرافیانش، به امام علیه السلام گفتند: ای امیرمؤمنان! مردم عموما علاقه مند به دنیا هستند و برای آن تلاش می کنند، اگر از بیت المال مقداری بیشتر به اشراف عرب و قریش می بخشیدی، وضع روبراه تر می شد و پراکندگی ایجاد نمی گردید و بهتر می توانستی در بین رعیت عدالت به خرج دهی و سرانجام بیت المال را به طور مساوی تقسیم کنی! امام علیه السلام، وقتی دید رعایت مساوات در عطایای بیت المال مورد اعتراض جمعی از یارانش قرار گرفت و آن را برخلاف سیاست دانستند، فرمود: «اتامرونی ان اطلب النصر بالجور فیمن ولیت علیه! والله لااطور به ما سمر سمیر و ما ام نجم فی السماء نجما... (نهج البلاغه، خطبه 126; ابن قتیبه، الامامة والسیاسه، ج 1، ص 153; تحف العقول، ص 131; فروع کافی، ج 4، ص 31; مفید، المجالس، ص 95; امالی طوسی، ج 1، ص 197) » «آیا از من می خواهید که برای پیروزی خود، از جور و ستم، در حق کسانی که بر آن ها حکومت می کنم استمداد جویم؟! به خدا سوگند تا عمر من باقی و شب و روز برقرار، و ستارگان آسمان در پی هم طلوع و غروب می کنند هرگز به چنین کاری دست نمی زنم. اگر اموال از خودم بود، به طور مساوی در میان مردم تقسیم می کردم، تا چه رسد به این که این اموال، اموال خدا است. آگاه باشید! بخشیدن مال در غیر موردش تبذیر و اسراف است، این کار ممکن است در دنیا باعث سربلندی انجام دهنده آن شود ولی در آخرت موجب سرافکندگی وی خواهد شد، احیانا در میان مردم (دنیاپرست) گرامیش می نماید ولی در نزد خدا خوارش می سازد، هیچ کس مال خویش را در غیر راهی که خداوند فرموده مصرف نکرد و به غیر اهلش نسپرد، جز این که سرانجام خداوند او را از سپاسگزاری آنان محروم ساخت و محبتشان را متوجه دیگری نمود، پس اگر روزی پایش بلغزد و به کمک آنان نیازمند گردد، بدترین رفیق و ملامت کننده ترین دوست خواهند بود.» ستایش بزرگان علمای اهل سنت از روش علی علیه السلام در بیت المال ابن ابی الحدید در ذیل این سخن آورده که: عمر هنگامی که به خلافت رسید بعضی را بر بعضی برتری داد، سابقین در اسلام را بر دیگران، مهاجران قریش، بر دیگر مهاجران، همه مهاجران را بر همه انصار، و عرب را بر عجم برتری بخشید، و در تقسیم بیت المال بین این گروه مساوات قایل نشد. در ایام خلافت ابوبکر نیز عمر این پیشنهاد را کرد، ولی از جانب ابوبکر، قبول نشد و به او گفت: «خداوند هیچ کس را بر هیچ کس برتری نبخشیده است » ابن ابی الحدید آنگاه برای توجیه عمل عمر اضافه می کند: این مساله اجتهادی است و خلیفه مسلمانان می تواند به اجتهاد خود عمل کند، اگر چه متابعت از علی علیه السلام در نظر ما بهتر است بویژه که ابوبکر نیز این کار را نکرد و اگر این خبر صحیح باشد که پیامبرصلی الله علیه وآله بین افراد به طور مساوات تقسیم می کرد، مساله منصوص می گردد زیرا فعل پیامبرصلی الله علیه وآله همچون قولش حجت است. (شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 8، ص 111) ابن ابی الحدید در جای دیگر گفته: اگر گفته شود ابوبکر اموال را به طور مساوی تقسیم می کرد، پس چرا کسی به او اعتراض نکرد؟ ! در پاسخ باید گفت: او بعد از پیغمبرصلی الله علیه وآله بود و مردم با تقسیم پیغمبرصلی الله علیه وآله عادت کرده بودند، اما هنگامی که عمر سرکار آمد عده ای را برتری داد و پس از او عثمان این برتری را بیشتر نمود، این روش، 22 سال ادامه پیدا کرد و مردم به این وضع عادت کردند، از این رو برگرداندن مردم از این وضع این مشکلات را به وجود آورد. (شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 7، صص 35-43) ... 📖 قسمت قبل 📗 پایگاه فرهنگی اجتماعی نصرآبادنیوز 📡 | Eitaa.com/NasrabadNews 📜
پایگاه خبری نصرآبادنیوز
#بسم_الله_الرحمن_الرحیم سلام و عرض ادب خدمت شما عزیزان همشهری #جمعه_های_مهدوی یک طرح است که از سال
📝 فرصت کردید بخوانید:: 🔸 قدیمی ترین عبادتی که سراغ داریم مسئله قربانی کردن گوسفند است، سابقه قربانی از حج بیشتر است، از روزه بیشتر است اولین دعوایی که در روز زمین پیش آمد قرآن می فرماید: وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ ” هابیل بهترین گوسفندش را برای قربانی آورد و قابیل کشاورزی داشت و گندمهای غیر سالم را برای قربانی آورد. ◽️ خدا از هابیل قبول کرد و از قابیل نپذیرفت و اختلاف از همین جا شروع شد. قربانی از اولین عبادت ها است از اولین نوع پرستش خداوند است یعنی انسان می گوید من در برابر خداوند بهترین چیزی را که دارم تقدیم خدا بکنم. یعنی درواقع آنچه خود دارد تقسیم خدا کردن. یک معنی دیگر اینکه انسان بگوید من مالک چیزی نیستم یعنی انسان تمرین فداکاری و ایثار بکند. ◽️ اگر بخواهیم مثال بزنیم خانم های ایرانی زمان جنگ طلاهایشان را می دادند برای جبهه. یعنی برای این خانم بهترین چیزش طلایش است. و برای خدا می دهد. برای کسی عمرش است و برای کسی کتابش و … قربانی یعنی انسان بهترین چیزی دارد تقدیم به خدا نماید 🔷 قربانی کردن یعنی چه؟ قربانی کردن گوسفند رسمی دیرینه بوده که اسلام آن را راهی برای قرب و نزدیکی به خدا دانسته است. عملی که برای حاجیان واجب و جزء مناسک حج و برای دیگران مستحب مؤکد شمرده شده، حتی برخی از علماء این عمل را برای افرادی که توانایی دارند واجب دانستند. موضوع قربانی که در آیاتی از قرآن کریم مطرح شده است، از زمان حضرت آدم(علیه السلام) شروع شد، و در زمان پیامبران دیگر نیز صورت می‌گرفت. حتی در برخی کتب حدیثی، درباره برخورد فرعون و انکار براهین حضرت موسی(صل الله علیه واله) نقل شده است: خداوند فرشتگان عذاب را نازل نمود و به موسی(علیه السلام) وحی کرد بنی اسرائیل را جمع کرده و هر چهار خانواده را در یک خانه جای دهد، سپس گوسفندانی را قربانی کنند و خون آنها را به درب خانه‌ها بزنند؛ چراکه فرشتگان عذاب به خانه‌ای که درب آنها خونی [برای قربانی ریخته شده] باشد وارد نمی‌شوند.اسلام نیز این مسئله را مورد تأیید قرار داده و سفارش می‌کند ‌که در مناسبت‌هایی انجام ‌گیرد؛ مانند حج واجب، کفاره حج، نذر؛ و قربانی مستحبی. . 🔷 اهمیت قربانی کردن گوسفند و آداب آن آن قربانی ارزشمند است که هدفمند باشد، وگرنه تنها ریختن خون حیوانات، بدون استفاده از گوشت آنها نه تنها ارزشی نداشته، بلکه ضد ارزش به شمار می‌آید. در روایتی می‌خوانیم که پیامبر اسلام(صل الله علیه واله) فرمود: هرکس گنجشکی را بدون دلیل بکشد، آن گنجشک در روز قیامت در محضر پروردگار شکایت خواهد کرد که فلانی بدون آن‌که هیچ سودی عایدش شود، بیهوده مرا کشت و زنده‌ام نگذاشت تا از حشرات زمین بخورم. بیش از آن‌که ریختن خون در پیش‌گیری از حوادث منفی تأثیرگذار باشد، گذشتن از مال مطرح است. و به عبارتی صرف نظر کردن از بخشی از مال خود و مصرف آن در راه‌های مفید برای تقرب به خدا و جلوگیری از خسارات مادی و معنوی ارزشمند است. هر نوع صدقه گرچه با ریختن خون هم نباشد آثار نسبتاً مشابهی دارد. و در روایات وارد شده است که صدقه هفتاد بلا را دفع می‌کند. از آن‌جا که قشر پایین و متوسط جامعه معمولاً از نظر دریافت مواد پروتئینی مانند گوشت در مضیقه بیشتری هستند، ریختن خون و هدیه گوشت قربانی به آنان می‌تواند از صدقه‌های برتر به شمار آمده و طبیعتاً عامل بازدارندگی بیشتری را می‌توان برای آن در نظر گرفت. لذا امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «خداوند قربانی کردن و غذا دادن را دوست دارد». هر نوع صدقه، کفاره گناهانی است که باعث نزول بلا و مشکلات می‌شود. امام صادق(علیه السلام) در مورد علت قربانی کردن فرمود: «همانا قربانی، گناهان صاحبش را می‌ریزد و باعث آمرزش آنها می‌شود…» پیامبر به همسرشان ام سلمه اینچنین سفارش کردند: «اسْتَقْرِضِی وَ ضَحِّی فَإِنَّهُ دَیْنٌ مَقْضِی‏؛ قرض کن و قربانی نما که پول آن قرض پرداخت می‌شود.»(من لایحضره الفقیه،ج۲،ص۲۱۳) البته اگر کسی توانایی مالی اندکی دارد؛ می‌تواند به صورت مشترک در قربانی شریک شده و با سهمی هر چند کم از آن آثار و نتایج بهره ببرد. / 🆔 @NASRABADNEWS
♦ربا و آثار آن در زندگی: «ربا» در اصطلاح به معنی گرفتن یک مال در عوض پرداخت مالی از همان جنس است به طوری که میزان یکی زیادتر از دیگری باشد. ربا در دین اسلام یکی از گناهان کبیره است و در احادیث فراوانی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) مورد نکوهش شدید واقع شده است. ربا آثار منفی متعددی در اقتصاد جامعه به همراه دارد. ⚪ فلسفه حرمت ربا: امام رضا(علیه السلام)فرمود: علت تحریم ربا این است که: خوبی‌ها از جامعه می‌رود، ثروت‌های مردم تلف می‌شود، انسان‌ها به دنبال افزون طلبی در سود و منفعت می‌روند، به سبب رایج شدن ربا کسی به دیگری وام نمی‌دهد و موجب فساد و ظلم و ستم در اجتماع می‌شود. آن حضرت در جواب پرسشهای محمد بن سنان نوشت: خداوند نهی فرموده از ربا‌، چون موجب فساد اموال می‌شود‌، زیرا وقتی انسان یک درهم را به دو درهم بفروشد پول برابر یک درهم یک درهم است و یک درهم دیگر باطل است پس خرید و فروش ‍ ربوی به زیان فروشنده و خریدار است و از این جهت که موجب فساد اموال می‌شود خداوند آن را حرام کرده. هشام بن حکم از امام صادق‌(علیه السلام) در‌باره علت تحریم ربا سؤال کرد،حضرت در جواب فرمودند: اگر ربا کار حلالی بود مردم از تجارت دست بر می‌داشتند و آنچه به آن (از صنایع وحرفه‌ها) محتاج بودند ترک می‌کردند لذا خداوند ربا را حرام کرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خرید و فروش رو بیاورند و بین ایشان قرض باقی بماند. ◽ ... 📌پایگاه نصرآبادنیوز 🆔 @NASRABADNEWS