✅ اعتماد به کدام‌یک؟ آیه ۲۲ سوره ابراهیم می‌فرماید در روز قیامت مشرکین خطاهایشان را به گردن شیطان می‌اندازند و می‌خواهند بارشان را سبک کنند. اما شیطان می‌گوید: « خدا وعده داد و من هم وعده دادم. خودتان به وعده‌های من اعتماد کردید!» اگر کسی در زندگی به ما وعده‌ای بدهد و پشتوانه نداشته باشد، هیچ عاقلی به وعده‌ی او اعتنا نمی‌کند. اما اگر کسی با پشتوانه کافی و مطمئن به کسی وعده بدهد همه روی او حساب می‌کنند! یکی از وعده‌های خداوند «بی‌نیاز کردن زوج‌های جوان» است. آنجا که قرآن می‌فرماید: « وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ» (نور ۳۲) خدا وعده می‌دهد که اگر فرزندان‌تان را به ازدواج در‌آوردید و فقیر بودند، آن‌ها را از «فضل» خودش بی‌نیاز می‌کند! آیا این وعده پشتوانه هم دارد؟ بله «وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ» هم دست خدا پر است و هم می‌داند که چه کند! چرا ما به این وعده اعتماد نمی‌کنیم؟! البته که قرار نیست خدا پشتوانه ولخرجی‌ها و اسراف‌ها و سنت‌های غلط ما باشد! قرار نیست ما هر کاری دلمان می‌خواهد بکنیم و خدا هم ما را حمایت کند و بی‌نیازمان کند! اما اگر کسی به‌خاطر خدا دو جوان را به ازدواج دربیاورد و آن‌ها هم خدایی شروع کنند، او وعده داده است که از فضلش بی‌نیاز می‌کند! آیا او وعده‌اش را فراموش می‌کند؟! #وعده‌_های_الهی #نکات_قرآنی @nasretooba