#اینک_از_چفیه_حکایت_می_کنم #حکایت_چفیه #شهید_شهادت_سجاده_خونین 🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹 اینک از چفـیه حکـایت می کنم قصه هایش را روایـت مـی کـنم داشت هر رزمنده ای درجبهه ها قصـه ها و غصـه ها با چفیه ها نـاگهـان جنگی به ما تحمیل شد همـت مــردان مـا تمثـیل شـد در بسیـج و این نهـاد ارزشـی چفیه هم شد یک نِماد ارزشی گوش کن این قصهٔ شیرین عشق قصه ی«سجادۀ خونین» عشق چفیه روزی رشته تاری بوده است یا چوشیعی در کناری بوده است رشته هایش را به تارش بافتند چفیه ای از تار و پودش ساختند گردش ایام جنگ آغاز کرد فرصتی آمد که بختش باز کرد زینت دوش بسیجی ها شده آشـنا بــا آسمـانـی هـا شــده با شهیدان مونس وهمدم شده بر جراحت هایشان مَرهَم شده وقت روضه خوانیِ رزمندگان پاک میکردچفیه اشک چشمشان گاه می شدجای ماسک ضدگاز گاه هم سجاده هنگام نماز گاه می شد سفره بهره نانشان گاه زینت بخش دوش عاشقان چفیه گاهی جای یک سربندبود بهر مجروحان چو آتِل بند بود یادتان می آید ای یاران من چفیه برجسم شهیدان شدکفن چفیه باجسم شهیدان سوخته مثـل شمعی سـوخت وافــروخته چفیه یعنـی از شهیـدان یـادگار چفیـه یعنـی یـک مـدال افتـخار چفیه یعنی بیرق رنگین زخون بـاد بـان زورق عشـق و جنـون چفیه یعنی پرچم عشق بسیج از بلــندای دمـــاونــد تــا خلیــج چفیه یعنی زنده و دین باورم چفیه یعنی جان نثار رهبرم چفیه یعنی که هنوز رزمنده ام بــا نفـس هـای ولایت زنــده ام روزگار پیش ازاین یادش بخیر سفرۀ میدان مین یادش بخیر کاش جسمم چون شهیدان وطن در میان چفیه ای می شد کفن یـاد بـادا آن یـلان کـوه و دشت چفیه ای حتی از آنان برنگشت اینـک امـا صـاحبـان چفیه ها مانده اند از فـرت غفلتها رها حیف بعد ازفصل ایثار و جهاد صاحبان چفیه هم رفتند ز یاد گـرچـه این نسـل از تبار غیرتند دشمن از ایثـارشـان در حیرتند حــافـظ امنیـت و حــق بــاورنـد پـای دین«مداح»، ازجان بگذرند 🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹 شعر:علی اکبراسفندیار«مداح»