سرود مسجدی - میلاد امام عسگری علیه السلام صل علی محمد ابا محمد آمد           صل علی محمد ابن الرضا خوش آمد... نور طلوع  مهر یاسین و کوثر آمد                                         دوم حسن از آل زهرا(س) و حیدر آمد گل ریزد از آسمان از یمن میلاد او                                          فض و شرف گرفته از نام او آبرو این نور چشم طاها این پور مولا باشد                                     ابن الرضای سوم ، فرزند زهرا(س) باشد خنده به ماه روی آل عبا مبارک                                      سر زد ز مشرق دین ، نور خدا مبارک از لطف  او این جشن  فرخنده پا گرفته                                      ماه ربیع الثانی ، از او صفا گرفته با جود بی کرانه ، با وجد و شور و شادی                                        عیدی دهد به عالم آقا امام هادی باران نور و رحمت ، روح خوش عهدی آمد                                      مولای هر دو عالم ، بابای مهدی آمد با یک دلی شکسته ، با اشک دامن دامن                                    امشب بگو ای آقا ، با حاجت آمدم من ببین عزیز زهرا(س) هر چند من فقیرم                                    به بند سخت جهل و ، به معصیت اسیرم دستم بگیر ای آقا ، مرا رهان ز عصیان                                  به حقّ حیّ اعلا ، به آیه های قرآن آقا برای شیعه از سوز دل دعا کن                                  با ذولفقار آهت بس محشری به پا کن وهابیون و بحرین در جنگ کفر با دین                                     بنما دعا برای سوریه و فلسطین گرچه حضورت ای گل ، بی ارزشیم و خاریم                                   ما غیر درگه تو ، جایی دگر نداریم خواهد دلم که اهل سوز و نوایت باشم                                   گدای دوره گردی در سامرایت باشم با دست خالی از تو لطف و عطا می خواهم                                 هم مکهّ هم مدینه، هم  کربلا میخواهم

سرود مسجدی میلاد حضرت امام حسن عسگری علیه السلام شد ربیعُ الثانی و فصل شور ِ دلبری نغمه ی عالَم شده یا امام ِ عسگری ای امام ِ عالمین از همه خوبان سری بر فَلَک مولایی و از مَلَک دل می بری ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری... آمده ای عاشقان،نخل زهرا را ثمر شد ز الطاف ِ خدا،حضرت ِ هادی پدر آمده آنکه بُوَد دَه صدف را چون گوهر من مدیحه خوان شدم بهر ِ تو با چشم ِ تر ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری... حُسن  سر تا پا تویی دلبر دلها تویی حُجّتُ الّه هستی و یوسف زهرا تویی لاله ی صحرا تویی،لطف را دریا تویی راحت و آرامشی بر دل ِ شیدا تویی ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری... دارد این دل حاجت ِ وادی ِ عشق شما عطر فردوس ِ برین عطر و بوی سامرا کاش یبن فاطمه در ره ِ سُرخ ِ ولا از حریم ِ تو رویم هم نجف هم کربلا ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری...

خدارو شکر که همیشه/محبّ حیدریم من به رتبه خاک حریم ِ/امام عسگری ام من ولادت ِ/نور چشم عالمین،وجه ِ خدا بادا مبارک ولادت ِ/حجت حق،یوسف خیر النساء بادا مبارک ولادت ِ/حسن دوّم از آل مصطفی بادا مبارک روح هم عهدی خوش آمدی آقا یا ابالمهدی خوش آمدی آقا 2بار یا ابالمهدی خوش آمدی آقا... بهار شور و سُرور و/زمان شادیه امشب عیدی عاشقا دست ِ/امام ِ هادیه امشب خوش آمدی/ای آقایی که دل ما بر غم عشقت اسیره قسم به ماه/روی ماه تو میون کلّ عالم بی نظیره امشب دلم/یه برات سامرا از دستای بابات میگیره میگیریم آخر با مهدی ِ زهرا یک چنین جشنی تو شهر سامرا یا ابالمهدی خوش آمدی آقا... حریم تو برای ما/حریم کعبه ی مقصود آرزومونه ایشالا/وهابیت بشه نابود یا حسن ِ/عسگری جانها فدای لطف و جود بی حد تو با یاعلی/ما میشیم مشغول اِحرام و طواف مرقد تو وقت ظهور/میزنیم یک پرچم از نام علی رو گنبد تو اون روزا دیگه دشمنا ناکامن غرب و استکبار ذلیل اسلامن یا ابالمهدی خوش آمدی آقا..

‍ . #زمزمه #امام_زمان عج و #شاهچراغ #کجایی_ای_امام_عصر ☑️بند اول کجایی ای امام عصر ما کجایی ای نور دل زهرا س زود برسون خودت رو یا مولا بقیه الله زمونه خیلی خیلی نامرده دلا بدون تو پر از درده دنیای ما تاریکه و سرده بقیه الله نه حال قلب زار من خوبه نه صبر من مثال ایوبه بدون تو دلم پر آشوبه آقای خوبم بدون تو چه غصه ها خوردم ببین آقا دیگه کم آوُردم روزی هزار و صد دفه مُردم آقای خوبم ☑️بند دوم یه عده اجنبیِ بی حرمت نمونده تو وجودشون غیرت ناموس شون تو کوچه بی عفت شرمنده آقا میگیرن از دشمنا برنامه رو لبشون توهین و دشنامه اهانته به دین اسلامه شرمنده آقا با ریختن خون میکنن شادی با دستاشون خراب شد آبادی شعارشون زندگی آزادی شرمنده آقا همونا که نون تو رو خوردن آبروی مملکت و بردن خیلی دل رهبر و آزردن شرمنده آقا ☑️بند سوم شبای جمعه دل میشه آزاد میکنه عشقت تو دلم بیداد گوشه ی دنج صحن گوهرشاد دوای دردم رضا خیلی آقا بهت بدهکارم ردم کنی فقیر و بی چارم کجا رفیق شبیه تو دارم دورت بگردم رضا ع ردم نمیکنی تو مولایی منم شبیه کفتر چایی سنگ بزنی هم نمیرم جایی خودت میدونی تویی به نوکرت بها میدی زمزمه و اشک و نوا میدی تذکره ی کرببلا میدی تو مهربونی تو روضه ی شیب الخضیب خوندی روضه برا ابن شبیب خوندی روضه ارباب غریب خوندی غریب مادر حسین ع تو روضه خوندی از تن بی سر از غصه ها و بغض یک خواهر میدید حسینش میزنه پرپر عزیز خواهر حسین ع ☑️بند چهارم #شاه_چراغ شاهِ چراغ شده رهینِ غم امام رضا ناله داره هر دم واسه برادرش داره ماتم آه و واویلا زایرای برادرش پرخون شهید شدن با دست یه ملعون شد تنشون پاره و تیر بارون آه و واویلا برات بمیرم حضرت قائم اسم عمو تو میبری  دائم یا احمد بن موسی کاظم آه و واویلا نداره دردات تمومی آقا داری عزا بازم تو این شبها آجرک الله عزیز زهرا آه و واویلا #مجیدمرادزاده 🕊اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج🕊

#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام #امام_زمان_عج_مناجات #غزل از آن زمان که خدایم سرشت تا باشم نوشت تا که فقط عاشق شما باشم نوشت با همه کس غیر تو غریب شوم نوشت تا که فقط با تو آشنا باشم خدا رقم زده این سرنوشت را؛ چه کنم؟ همیشه شاه تو باشی و من گدا باشم امام عصر، امام زمان، مباد دمی دمی که از تو و از یاد تو جدا باشم تو نیستی و من این را ز خود نپرسیدم در این زمانه که او نیست، من چرا باشم میان خانه ات امشب عزا به پا کردی چه می شود که در آن مجلس عزا باشم برای آنکه کمی در غمت شریک شوم اجازه می دهی امشب که سامرا باشم؟ قسم به اشک روانت برای من بنویس که باز یک سحر جمعه کربلا باشم #محمد_علي_بياباني

به به ،بنازم به این شعر： از گوشه محراب بپرسیدم علی کیست؟ از جلوه مهتاب بپرسیدم علی کیست؟ از خاطره چاه بپرسیدم علی کیست؟ از چشمه گرداب بپرسیدم علی کیست؟ آن گوشه محراب علی را به دعا دید آن جلوه مهتاب علــی را به صفا دید آن خاطــره چاه علــــی را به وفا دید آن چشمه گرداب علی را به رضا دید از فاطمه پرسیدم علی کیست؟ از دایــره پرسیدم علی کیست؟ از قافیـه پرسیدم علی کیست؟ از حادثه پرسیدم علی کیست؟ از فاطمه پرسیدم و قلبش ضـربان شد از دایـــره پرسیدم و از قطـــر دوان شد از قافیه پرسیدم و چون شعر روان شد از حادثه پرسیدم و گویا ... نگــران شد از دشمن مـولا بپرسیدم علـی کیست؟ از یاور مــولا بپرسیدم علـــــی کیست؟ از محشر کبری بپرسیدم علی کیست؟ از نوبت دلـها بپرسیدم علــــی کیست؟ تا نام علی بردم و دشمن شده گریان تا نام علی بردم و آن دوست غزلخوان تا نام علی بردم و محشر شده حیران تا نام علی بردم و دل گشــته پریشان جن و ملک و عــرش نماید به علی ناز هم دشمن سرکَش نماید به علی ناز ما مردم این فرش چه گوییم ... همانا آن خالق این عــرش نماید به علی ناز... یا حیدر

بی سبب نیست که ما خانه خراب نجفیم از اذل مست می و باده ناب نجفیم پدرم از پدرش گفت که میگفت پدرم نسل در نسل همگی نوکر شاه نجفیم

گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی من علی را در خدا دیدم خدا را در علی روز اول از خودش یک نور واحد خلق کرد نیم آن شد مصطفی و نیمه‌ی دیگر علی این سر قرآن علی و آن سر قرآن علی حق کتابی را فرستاده ست سرتاسر علی می‌نویسم از ازل ظاهر علی باطن علی می‌نویسم تا ابد اول علی آخر علی ظاهرش این بود در معراج، الله و رسول بود اما باطناً، الله، پیغمبر، علی او خودش جای خودش نامش چنان مشکل‌گشاست که شفاعت می‌کند فردای محشر هر علی یا ابا آدم! ابا شبر! ابا زینب! علی! همسر زهرا على، داماد پیغمبر علی شهریار و شهسوار و بنده پروردگار حضرت دُلدُل سوار و خواجه قنبر علی انبیا دست توسل بر عبایش داشتند انبیا هرچند بالایند بالاتر علی گر زبانزد هست گرمای بیابان نجف می‌دمد خورشید از چاک گریبان نجف سفره مولاست گر پهن است هر جا سفره‌ای عرش هم باشیم اگر هستیم مهمان نجف دورتادور حرم زوزه کشیدن کار ماست می‌شود نوح نبی وقتی نگهبان نجف آرزوی دیدن جنت نکردم هیچ‌وقت من خوشم با دیدن ریگ بیابان نجف نیست مدیون کسی الا علی و فاطمه هرکسی که رفت زیر دین ایوان نجف به قنوت ما نمی‌آید عقیق هیچ جا می‌خرم انگشتر از ملک سلیمان نجف ما سر و جانی بدهکار بتول و حیدریم سر به قربان مدینه جان به قربان نجف رزق آب‌ونان ما دست حسین است و علی سال‌ها خوردیم آبِ کربلا... نانِ نجف نیمه ی ماه #رجب از راه دارد می‌رسد کربلای ما چه شد دستم به دامان نجف #رزق_آب_‌و_نان_ما_دست_حسین_است_و_علی #علی_اکبر_لطیفیان

به شوق حضرت عشق: من با اجابات دعایت آشنایم آقا دعایم کن که محتاج دعایم مولای یا مولا تو معطی من گدایم هل یرحم السائل فقیر مرتضایم من کفتر جلد نجف تا کربلایم انگور می خواهم من از باغ ضریحت محو تو می گردم در آفاق ضریحت هجرت مده آقا به عشاق ضریحت ترسم بماند بر دلم داغ ضریحت از بس که دائم مست عین و لام و یایم صد جام می نوشد به پایت کعبه حیدر احرام می پوشد برایت کعبه حیدر وقتیکه می گردد حرایت کعبه حیدر یعنی که اقراء تا قیامت کعبه حیدر شکر خدا چون عالمی تحت لوایم بیمار گردیدم طبیبم را بخوانید مصلوب تمارم صلیبم را بخوانید محبوب می خواهم حبیبم را بخوانید سر تا به پا گوشم خطیبم را بخوانید عمدا برایش نوکری بی دست و پایم برهان نخواه از من برای سجده هایم گر اینکه باب القبله می گردد منایم تا خرقه پوش حضرت شمس الهدایم در حد وسعم شاعری حیدر سرایم ای جان به قربان امیر و مقتدایم عشقی که معشوقش تویی پایان ندارد یوسف ترین یوسف تو را کنعان ندارد دیگر جهان چون حضرت سلمان ندارد میلی برای کافری شیطان ندارد... ...وقتی تو مولایی ، بنازم بر خدایم شاعر شدم تا اینکه مضمونم تو باشی معنای اشعار غزل گونم تو باشی در عمق جان و در رگ و خونم تو باشی اصلا تمام دین و قانونم تو باشی از بند دنیا می کند عشقت رهایم شاعر : کربلایی مهرشاد واحدی

#سه_شنبه_های_جمکرانی #سه_شنبه_های_مهدوی 🌱مرا به ساحل دریای بیکران ببرید به جلوه گاه ولایت، به جمکران ببرید... 🌱به مسجدی که به امر "امام" شد ایجاد به معبدی که صفا می‌دهد به جان، ببرید... 🌱برای آنکه بخوانم چهار رکعت عشق به جمکران ببریدم، به جمکران ببرید...

#شاه_چراغ عطر شهادت آن شب که سعدی در گلستان گریه می‌کرد آن شب که حافظ هم غزل‌خوان گریه می‌کرد در مطلع ماه، آسمان رنگ عزا داشت آن شب هلال ماه پنهان گریه می‌کرد بر گنبد شاهِ چراغ آن پرچم سبز یک‌پارچه با کل ایران گریه می‌کرد در هجر زوّاری که دیگر برنگشتند بیش از همه دروازه‌قرآن گریه می‌کرد عطر شهادت با اذان در شهر پیچید گلدسته همدم با شهیدان گریه می‌کرد بر مشهدِ شاهِ چراغ آتش گشودند شیراز با شاه خراسان گریه می‌کرد تا حرمت موسی‌بن‌جعفر را شکستند معصومه در قم دل‌پریشان گریه می‌کرد در آن شب پاییز، ایرانِ غم‌انگیز یک‌ریز چون ابر بهاران گریه می‌کرد حب الوطن ایمان ایران را نشان داد آن‌سان که حتی هفتِ آبان گریه می‌کرد بر جان آذربایجان هم آذر افتاد مازندان هم‌پای گیلان گریه می‌کرد یک ملت از داغ شهیدان حرم سوخت سردار دل‌ها هم به کرمان گریه می‌کرد ترک و لر و کرد و عرب هم‌ناله بودند حتی به سوگ فارس، افغان گریه می‌کرد از این جنایت حزب شیطان خنده می‌زد جن و ملک بر حال انسان گریه می‌کرد مادر کنار کودک بی‌جانش افتاد تا پای جان بر پارۀ جان گریه می‌کرد طفل یتیمی بی‌امان در صحن می‌گشت از دیدن آن صحنه حیران گریه می‌کرد آن شب ضریح از قلب سوزان زار می‌زد هر زائری کنج شبستان گریه می‌کرد هنگامۀ پرواز، پر از دستش افتاد خادم زمین افتاد و دربان گریه می‌کرد آیینه‌های دل‌شکسته غرق خون شد هر آینه، هر خشت ایوان گریه می‌کرد آن شب زیارت‌ها مفاتیح الجنان شد با هر زیارتنامه، قرآن گریه می‌کرد :: با آل یاسین، قلب قرآن گریه می‌کرد با آل طاها، آل عمران گریه می‌کرد یک نوجوان همراه عبدالله و قاسم از شوق جانان با دل و جان گریه می‌کرد هر کس که می‌دید آن غروب غم‌فزا را بر غربت شام غریبان گریه می‌کرد باید که مقتل خواند اما با اشاره خاتم به انگشت سلیمان گریه می‌کرد.. :: آن شب دمید از خون طفل و پیر، لاله از هفت ساله بود تا هفتاد ساله وقتی گلوها با گلوله لاله‌گون شد ذکر حرم «انا الیه راجعون» شد حتی در اوج گریه نستوه ایستادیم ابری ولی محکم‌تر از کوه ایستادیم ما با شهادت افضل‌الاعمال داریم تا مطلع‌الفجر فرج چشم‌انتظاریم #سیدمحمدرضا_یعقوبی‌ #شهدای_حرم_شاهچراغ