💚🌺☘❤️🌿🌹🍀💜🍀🌹🌿❤️☘🌺💚 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 🌹گذری بر زندگی و فضائل حضرت عباس بن علی (عليه السلام) 🌹عباس (۲۶ - ۶۱ق)، مشهور به ابوالفضل  و قمر بنی‌هاشم، فرزند امام علی (علیه‌السلام)  و ام البنین (سلام الله علبها) ، و سردار و پرچمدار سپاه امام حسین (علیه السّلام) در واقعه کربلا است. او در کربلا سقّای  سپاه بود؛ از این رو، در بین شیعیان به «سقای دشت کربلا» معروف است. 🌹حضرت عباس (علیه السلام) در ۴ شعبان  سال ۲۶ق  در مدینه به دنیا آمد.  در دوران کودکی از پدرش تحصیل علم کرد. و امام علی (علیه السلام) فرمود:  اِنَّ وَلَدِی العَبّاسَ زُقَّ العِلمَ زَقّاً؛ همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت؛ و به سان نوزاد کبوتر، که از مادرش آب و غذا می‌گیرد؛ از من معارف فرا گرفت. 🌹در مدت ۱۴ سال که با پدر زیست؛ همیشه و در همه حال در کنار پدر حضور داشت؛ ایشان در سال۳۷۷ق درجنگ صفین حضور داشت، و سخنانی در توصیف شجاعت ایشان نقل شده است. 🌹کنیه‌ و القاب «ابوالفضل» مشهورترین کنیه عباس است. «ابوالقاسم» کنیه‌ دیگر او است که از زیارت اربعین بر گرفته شده. قمر بنی‌هاشم، #باب_الحوائج، طَیّار، سقّا، پرچمدار، و علمدار، از القاب آن حضرت است. ♦️امام سجاد (علیه السلام) : «خدا عمویم عباس را رحمت کند؛ به راستی ایثار و جانبازی نمود؛ جنگ نمایانی کرد؛ تا دستانش قطع شد؛ و خود را فدای برادرش نمود. خداوند در برابر این فدارکاری، همانند عمویش جعفر طیار، دو بال به اوعنایت کرد؛ تا به یاری آنها، همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند. همانا عباس نزد خداوند تبارک و  تعالی مقامی دارد؛ که تمامی #شهیدان، در روز قیامت، بر او غبطه می‌خورند؛ و رسیدن به آن مقام را آرزو می‌کنند.» ♦️امام صادق (علیه‌السلام) در توصیف عباس (علیه السلام): «بصیرت نافذ، بینش عظیم، ایمان بسیار،  #جهاد در  محضر امام حسین (علیه السلام)، جانبازی و ایثار، شهادت در راه امام خود، تسلیم در برابر جانشین رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، تصدیق امام زمانش، وفاداری، تلاش تا آخرین حد و....» ♦️همچنین در آغاز زیارتنامه ایشان می‌فرماید: «سلام بر تو ای بنده نیکوکار و فرمانبرِ خدا و پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام)». ♦️امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) : «سلام بر ابوالفضل العباس، پسر امیرمؤمنان(علیه السلام)، آن که جان خود را نثار برادرش کرد؛ دنیا را وسیله آخرت خود قرار داد؛ و فدای برادرش شد. او که  نگهبان بود؛ و بسیار کوشید تا آب را به لب تشنگان حرم برساند؛ و دو دستش در جهاد فی سبیل الله قطع شد. خداوند قاتلان او،  یزید بن رقاد و حکیم بن طفیل طائی را از رحمت خود دور سازد.» 📚 منابع روایات :خصال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۸. اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۳۰. کامل الزیارات، ۱۳۷۷ش، ص۷۸۶، بطل العلقمی، ج۲، ص۳۱۱