مـــــن خـزان برگ ریـــــزانم، بهــــــارت نیستم تک درخــــــتی در بــیابانم، کــــــــنارت نیستم لحظه های بی تو بودن سخت بود اما گذشت دوستت دارم ولیـــــکن بی قــــــرارت نیستم روزهـــــای زنــدگی با شـــــادی و غــم می رود می رســـد روزی که شمعِ شـامِ تارت نیستم لاله زارم بــــودی و من باغبـــــــــــــانِ باغ گل رفتــــــــی و من باغـــــــــبان لاله زارت نیستم گر تو فـرمان می دهی آمــــاده ی جان دادنم چــــــون که ترســـــان از کمنــد تابدارت نیستم خشم ولبخند توگاهی نیش باشد ،گاه نوش بهره ور از نوشــــخـند خوشـــــــگوارت نیستم دخـــــــــتر زیبـــای میخک چـــــشم در راه توام گر چه همچــون باد ،همـــپای غبارت نیستم در زمستـــــان محــبّـــــت در پی بـــرگ گلــم من به تو وابسته ام ،چـشم انتظارت نیستم روزگــــــاری دل اســــیر حلــقه ی زلف تو بود چــون نسـیم صبــحگاهـانم، دچارت نیستم گرچه « تنـهـا »یی بلایی هست درجـان و دلم مســت میــــنـای توام امّا خُمـــــارت نیستم ✅سروده شاعر عزیز شهرمان جواد احمدپور # تنها# ۱۳۹۹/۹/۹ #همراهان_جان_شب_تان_آرام #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷