#درس‌هایی‌از‌عقاید‌اسلامی منظور از《بدا》چیست؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: 🔸مَن زَعَمَ اَنَّ الله عَزَّوَجَلَّ یَبدُو لَهُ فی شَیء لَم یَعلَمهُ اَمس فابرَئوا منه 🔻هر کس بگوید برای خدای عزوجل در چیزی،رای تازه و جدیدی پیدا می شود که پیش تر آن را نمی دانسته،از او بیزاری بجویید. 💠علمای عقائد اسلامی گفته اند: 《بداء》درباره ی خداوند،آشکار کردن چیزی است که بر بندگان مخفی بوده و ظهورش برای آنان تازگی دارد. بنابراین،کسانی که پنداشته اند مقصود از 《بداء》 درباره ی خداوند این است که برای حق تعالی نیز،همانند مخلوقات،رای تازه_غیر از آنچه پیش از بداء داشته_پیدا می شود،سخت در اشتباهند. در قرآن کریم آمده است؛ ..*...وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ * يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ *..[رعد۴۰_۳۸] هیچ پیامبری نمی تواند که آیت و معجزه ای بیاورد مگر به فرمان خدا،هر دورانی را سرنوشنی است.خداوند، هرچه را بخواهد،محو و نابود و هر چه را بخواهد، اثبات و برجای می گذارد و امّ الکتاب(لوح محفوظ) نزد اوست. ✅ منظور از این آیه این است که، دست خدا بسته نیست و هر جا که خواست، رزق و اجل و سعادت و شقاوت را در این مکتوب مقدر،تغییر می دهد. هر چه را بخواهد_از نانوشته ها_در آن جای می دهد. اصل کتاب که لوح محفوظ باشد،هیچ گونه تغییر و تبدل در آن نیست و آن نزد خداست. و در احادیث هم به این مطلب اشاره شده است؛ 🔺شخصی از ابن عباس، پرسید: چگونه در عمر و اجل، زیادتی می شود؟ ابن عباس گفت؛ خداوند فرموده است: ..* هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّى...*.. او کسی است که شما را از گل آفرید،سپس مدتی مقرر داشت و اجل حتمی نزد اوست[انعام/۲] در تفسیر آیه گفت: اجل اول در آیه ( أَجَلًا ) ، اجل بنده از تولد تا مرگ است، و اجل دوم ( أَجَلٌ ) _یعنی آنچه نزد خداست_از زمان مرگ تا قیامت است که در برزخ به سر می برد و کسی جز خدا،آن را نمی داند.پس اگر بنده ای از خدا بترسد و #صله‌ی_رَحِم به جای آورد،خداوند هر چه بخواهد از عمر برزخی او کاسته و به عمر اولش می افزاید و اگر نا فرمانی کند، و قطع رَحِم نماید، خداوند هرچه بخواهد از عمر دنیایی اش کاسته و به عمر برزخی اش می افزاید... 👈🏻پس اگر کسی فکر کند او در زمره نیک بختان قرار گرفته و هیچ گاه حالش عوض نگردد و در زمره گناه کاران قرار نگیرد و همچنین شخص گناهکار چنین پنداری داشته باشد چون شقاوت سرنوشت حتمی اوست،هیج گاه از گناهان توبه نکند و شیطان هم بندگان با ایمان را وسوسه کند که هیچ وقت، در زمره بد بختان نخواهی رفت، همین وسوسه،موجب سستی در عبادت او می شود... 📙برگستره کتاب و سنت ص۲۹۹ الی ۳۱۱ ✅مطالب درباره علامه عسکری🔰 http://eitaa.com/joinchat/3534880770Ccde1211695