شرح حدیث از مقام معظم رهبری(مدظله العالی) فی الکافی ، عن امير المؤمنين عليه السلام: « لا تُصَغِّر ما يَنفعُ يَومَ القيامة، ولا تُصَغِّر ما يضِرُّ يوم القيامة، ... » (الكافي ج 2 ص 218)  این حسناتی که برای آنها در روز قیامت ثوابهایی معیّن شده است، اینها را کوچک نشمارید! گاهی یک صلوات، یک ذکر کوچک، یک تکبیر، در نفس انسان آثاری دارد و در نامه عمل نوشته می شود، آنهایی که دارای چشم معنوی هستند،این آثار را همین جا با چشم برزخی می بینند. ماها چشممان بسته است،نمی بینیم. 🔴↩️ یکی از آقایان اهل معنا و سلوک از مرحوم آقا شیخ محمد تقی آملی (شاگرد معروف آقای قاضی) در نجف نقل می کردند، گفتند: در حرم مطهر نماز زیارت را خواندم، عجله داشتم. آخر نماز السلام علیک ایها النبی و السلام علینا و علی عباد ا.. الصالحین را نگفتم و به السلام علیکم و رحمت ا... اکتفا کردم ، خواستم بلند شوم یک پیرمرد ژنده پوشی که پهلوی من نشسته بود، با زدن به شانه من گفت: آنجا را نگاه کن !نگاه کردم، دیدم آن بالا یک بساطی است از باغهای (با شکوه) و سرسبز. گفت: اگر السلام علیک ایّها النّبی را میگفتی، اینها مال تو بود. چشم ملکوتیِ معنویِ بزرگانی از این قبیل، این چیزها را می بینند. ماها نمی بینیم امّا باور داریم که اینها هست. 🔴✅ #کارخوب_را_هرگز_کوچک_نشمارید در روز قیامت برای شما مفید است. چیزهایی که در روز قیامت وزر برای توست و مشکلی برای تو درست می کند، اینها را هم کوچک نشمارید! یک #دروغ کوچک، یک #غیبت کوچک، یک #ظلم کوچک (اگر چه ظاهراً کوچک است ولی در حقیقت آثار بزرگی دارد و لذا)، اینها را هم کوچک نشمارید.  ( شرح حدیث قبل از شروع درس خارج در دوم اسفند ماه سال 1388) ❤️ #مقام_معظم_رهبری ❤️ 🌼 #درس_اخلاق 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 www.tahzib-howzeh.com

🎥 #درس_اخلاق_تصویری 🖤دل را چرکین نکنید ⚠️ «شما وقتی #غیبت میکنید، دل خودتان را چرکین میکنید، دل مخاطبتان را چرکین میکنید..... 🌸 #مقام_معظم_رهبری 🌸 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 www.tahzib-howzeh.com

مجموعه پوسترهای عطر عرفان #عطر_عرفان 2 #حق_شناس #غیبت 🌻 @nedaye_tahzib

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 30🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ حربه خطرناک ناجوانمردان یکی دیگر از بزرگترین و خطرناکترین و در عین حال شایعترین انحرافات زبان، «غیبت» است. «غیبت» عبارت است از ذکر نقاط ضعف و معایب پنهانی دیگران که اگر بشنوند ناراحت شوند، خواه این نقاط مربوط به جنبه های دینی، اخلاقی، روحی و اجتماعی باشد؛ یا مربوط به جهات جسمی، اعم از قیافه و اعضای بدن و نیروهای جسمی و طرز حرکات و رفتار، یا مربوط به متعلقان انسان اعم از زن و فرزند و یا لباس و خانه او و امثال آن. مهمترین انگیزه های غیبت چند چیز است: 1- کینه توزی و انتقام: زیرا برای خاموش کردن شعله های کینه و انتقام که در درون سینه بعضی از افراد زبانه می کشد راهی آسانتر و ساده تر از غیبت و تضییع آبرو و حیثیت شخص مورد نظر یافت نمی شود. 2- حسد: شخص حسود چون همیشه طالب زوال نعمت محسود است، هنگامی که دسترسی به مقصود خود پیدا نمی کند برای جبران آن سعی می کند، بوسیله غیبت و ذکر نقاط ضعف محسود، از حیثیت و اعتبار او بکاهد و آتش حسد خود را از این راه تسکین بخشد. 3- تبرئه کردن خود از گناهی که مرتکب شده است: یعنی از طریق ذکر معایب دیگران می خواهد عمل خود را ساده و یا موجه جلوه دهد. 4- استهزاء و سخریه: البته استهزاء و سخریه دیگران خود انگیزه های گوناگونی دارد که پس از ریشه دواندن عوامل آن در وجود انسان یکی از طرق تحقق بخشیدن به این هدف را همان غیبت می بیند. 5- تفریح و سرگرمی: بسیاری هستند که بدون اینکه هیچ یک از انگیزه های بالا را داشته باشند، صرفاً به منظور سرگرمی و تفریح، یا گرم کردن مجالس و محافل، به ذکر نقاط ضعف و عیوب دیگران می پردازند زیرا کمتر گناهی در نظر مردم به شیرینی غیبت می باشد. این را هم باید توجه داشت که مردم نه تنها از سرگرمی و تفریح لذت می برند بلکه از خنداندن و وادار ساختن دیگران به تفریح نیز لذت می برند. 6- تحریک غریزه کنجکاوی: این غریزه که یکی از نیرومندترین غرایز انسان است، او را دعوت می کند که دیگران را- با اصرار- وادار به غیبت و فاش ساختن نقاط ضعف افراد مختلف بنماید و شاید شیرینی غیبت در ذائقه عده ای از مردم نیز از اشباع غلط همین غریزه سرچشمه می گیرد؛ این عده از اطلاع بر اسرار و عیوب دیگران و تجسس و کنجکاوی درباره آنها لذت می برند و لذا با ولع و حرص هرچه تمامتر دیگران را وادار به غیبت می کنند. البته توجه به این عوامل می تواند در راه درمان غیبت و شناسایی مصادیق آن به ما کمک مؤثری کند. این را نیز باید حتماً توجه داشت که در بسیاری از موارد این عوامل بصورت ساده و طبیعی در وجود انسان خودنمایی نمی کند زیرا وجدان و شخصیت ذهنی او اجازه خودنمایی به آنها نمی دهد، لذا قیافه آن را دگرگون ساخته و در لباس دلسوزی یا نهی از منکر و یا درس عبرت به دیگران دادن، مرتکب غیبت مردم می شود و پیش خود چنین می پندارد که عمل مقدسی انجام داده در حالی که انگیزه اصلی یکی از همان عوامل بالاست که روح انسان برای فریب وجدان و فرار از فشار و عذاب آن، قیافه اصلی آن را تغییر داده و بعکس نشان داده است این نوع آلودگی به غیبت، از سایر انواع آن خطرناکتر و درمان آن نیز مشکلتر است. #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 31🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ خطرات غیبت اکنون به ذکر اهمیت این گناه از نظر قرآن و اخبار رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اهل بیت علیهم السلام سپس به تجزیه و تحلیل مفاسد فردی و اجتماعی آن می پردازیم. در منابع اصلی اسلام علیرغم اهمیت ندادن بسیاری از مردم به این مسأله حیاتی، اهمیت فوق العاده ای به آن داده شده است، در قرآن مجید وروایات، شدیدترین تعبیرها درباره غیبت دیده می شود که از میان آنها ده مورد زیر را انتخاب کرده ایم، و شاید همین ده قسمت برای پی بردن و اهمیت این گناه از نظر اسلام کافی باشد: 1- غیبت از نظر قرآن مجید قرآن مجید غیبت را یک عمل غیر انسانی شمرده است و آن را همچون خوردن گوشت برادر میت خود معرفی نموده است، بدیهی است «آدم خواری» آنهم به این صورت، زننده ترین عملی است که ممکن است از کسی سر بزند و این تعبیر منحصراً درباره این گناه وارد شده است. البته علت این تشبیه روشن است زیرا از نظر اسلام حیثیت و آبروی برادر مسلمان همچون خون او محترم می باشد، چنانکه در حدیث نبوی وارد شده: «کُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَی الْمُسْلِمِ حَرامٌ: دَمُهُ وَمالُهُ وَعِرْضُهُ»(فیض کاشانی، محجّه البیضاء 5/ 251) همه چیزِ مسلمان بر مسلمان حرام است: خونش و مالش و آبرویش. و جای شک نیست که غیبت از حیثیت برادر مسلمان می کاهد و آبروی او را بر باد می دهد. قابل توجه اینکه در قرآن مجید نخست نهی از «سوء ظن» و سپس «تجسس» و بعد از آن نهی از «غیبت» شده است، آنجا که می فرماید: (یا ا یُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِنَ الظَّنِّ انَّ بَعْضَ الظَّنِّ اثْمٌ وَلا تَجَسَّسُوا وَلا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً ایُحِبُّ احَدُکُمْ انْ یَأْکُلَ لَحْمَ اخِیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ انَّ اللَّهَ تَوّابٌ رَحِیمٌ)(سوره حجرات( 49) آیه 12) ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است، و هرگز (در کار دیگران) تجسس نکنید، و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید؛ تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه پذیر و مهربان است. و شاید این تعبیر برای این باشد که انسان، نخست دچار سوء ظن می شود، سوء ظن او را وادار به تجسس می کند و تجسس منتهی به اطلاع بر عیوب پنهانی افراد می شود و آن نیز سرچشمه غیبت خواهد بود. 2- غیبت با ایمان سازگار نیست همانطور که در حدیث «براء» وارد شده: خَطَبَنا رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم حَتَّی اسْتَمَعَ الْعَوائِقُ فِی بُیُوتِها فَقالَ: «یا مَعْشَرَ مَنْ آمَنَ بِلِسانِهِ وَلَمْ یُؤْمِنْ بِقَلْبِهِ لا تَغْتابُوا الْمُسْلِمِینَ وَلا تَتَّبِعُوا عَوْراتِهِمْ فَانَّهُ مَنْ تَتَبَّعَ عَوْرَهَ اخِیهِ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَوْرَتَهُ وَمَنْ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَوْرَتَهُ یَفْضَحُهُ وَلَوْ فِی جَوْفِ بَیْتِهِ»(فیض کاشانی، محجّه البیضاء 5/ 252) براء می گوید: پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم برای ما سخنرانی کرد و آنقدر بلند سخن گفت که دختران در خانه ها هم شنیدند، او فرمود: ای گروهی که به زبان ایمان آورده ولی با دل نه! غیبت مسلمانان نکنید و از امور پنهانی آنها جستجو نکنید، زیرا کسی که در امور پنهانی برادران مذهبی خود کنجکاوی کندخداوند امور پنهانی او را آشکار می سازد و در دل خانه اش رسوایش می سازد. نکته عدم سازش غیبت با روح ایمان شاید این باشد که نخستین نشانه ایمان، رعایت حق مؤمن است که با غیبت منافات دارد. 3- غیبت در ردیف اشاعه فحشا است امام صادق علیه السلام فرمود: «مَنْ قالَ فِی مُؤْمِنٍ ما رَأَتْهُ عَیْناهُ وَسَمِعَتْهُ اذُناهُ فَهُوَ مِنَ الَّذِینَ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: انَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ انْ تَشِیعَ الْفاحِشَهُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ الِیمٌ»(مجلسی، بحار الانوار 75/ 240) کسی که درباره مؤمنی آنچه را دیده و شنیده، بگوید، جزء کسانی است که خدا درباره آنها فرموده است: کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکی برای آنان است. نکته این موضوع نیز روشن است، برای اینکه ذکر عیوب پنهانی مردم با توجه به اینکه این عیوب در بسیاری از اوقات از سنخ عیوب دینی است سبب جرأت و جسارت دیگران بر گناه و معصیت شده و در نتیجه باعث اشاعه فحشا خواهد بود. #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 32🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ خطرات غیبت (قسمت دوم) 4- مفسده غیبت از اعمال منافی عفت شدیدتر است در حدیث معروف «جابر» و «ابوسعید خدری» از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده: «الْغِیبَهُ اشَدُّ مِنَ الزِّنا»(مجلسی، بحار الانوار 75/ 222) غیبت از زنا بدتر است! نکته شدت آن نیز در ذیل همین حدیث آمده که زناکار ممکن است با توبه مشمول عفو خدا شود (زیرا زنا از قبیل حق اللَّه است) اما غیبت کننده با توبه بدون کسب رضایت طرف، مورد عفو قرار نخواهد گرفت (چون از قبیل حق النّاس می باشد). ممکن است علاوه بر جهت فوق، نکته دیگری نیز دلیل بر شدت گناه غیبت نسبت به زنا باشد که غیبت اساس اتحاد و محبت و صمیمیت و خوشبینی را در اجتماع متزلزل می سازد و از این راه لطمه شدیدی به اجتماع می زند ولی اعمال منافی عفت با آنهمه اهمیتی که دارد چنین تأثیری نخواهد داشت. 5- غیبت مانع از قبول اعمال و طاعات است در حدیث «معاذ» وارد شده که گاهی اعمال بندگان همچون شعاع خورشید می درخشد و به آسمان بالا می رود ولی آن را برمی گردانند و به صورت صاحبش می زنند و فرشته ای می گوید: «امَرَنِی رَبِّی انْ لا ادَعَ عَمَلَ مَنْ یَغْتابُ النّاسَ یَتَجاوَزُ الی رَبِّی» پروردگارم به من فرمان داده که نگذارم اعمال نیک غیبت کنندگان به سوی پروردگار برود. ممکن است نکته این موضوع این باشد که از احادیث مختلف استفاده می شود بطور کلی اعمال کسانی که حقوق مردم به گردن آنهاست مقبول درگاه خدا نخواهد شد و غیبت همانطور که دانستیم یک نوع تجاوز به حقوق مردم و تضییع سرمایه آبروی آنهاست. 6- غیبت با اخوت اسلامی سازگار نیست از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: «لا تَحاسَدُوا وَلا تَباغَضُوا وَلا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً وَکُونُوا عِبادَ اللَّهِ اخْواناً»(محدث نوری، مستدرک الوسائل 9/ 118) نسبت به هم حسد و کینه نورزید و یکدیگر را غیبت نکنید، و ای بندگان خدا! باهم برادر باشید. از جمله اخیر برمی آید که نقطه مقابل حسد و عداوت و غیبت، بندگی خدا و اخوّت اسلامی است، بدیهی است نخستین نشانه اخوّت، محبت و صمیمیت می باشد که هرگز با غیبت نمی تواند سازگار باشد. و شاید ذکر آن دو عیب دیگر در روایت از این نظر است که در سلسله علل غیبت قرار دارند، زیرا حسد معمولًا سرچشمه عداوت و کینه می گردد و عداوت و کینه سرچشمه غیبت. 7- غیبت اعمال نیک را از بین می برد این معنی در احادیث مختلفی وارد شده، در حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «الْغِیبَهُ حَرامٌ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ... وَالْغِیبَهُ تَأْکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأْکُلُ النّارُ الْحَطَبَ»(مجلسی، بحار الانوار 75/ 257.) غیبت حرام است بر هر مسلمانی... و به درستی که غیبت حسنات را از بین می برد همانگونه که آتش هیزم را. و در حدیث دیگری از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده: «مَنْ کانَتْ لِاخِیهِ عِنْدَهُ مَظْلَمَهٌ فِی عِرْضٍ اوْ مالٍ فَلْیَسْتَحْلِلْها مِنْهُ مِنْ قَبْلِ انْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَیْسَ هُنالِکَ دِینارٌ وَلا دِرْهَمٌ انَّما یُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ فَانْ لَمْ تَکُنْ لَهُ حَسَنَهٌ اخِذَ مِنْ سَیِّئاتِ صاحِبِهِ فَزِیدَتْ عَلی سَیِّئاتِهِ»(فیض کاشانی، محجّه البیضاء 5/ 273.) آن کس که حقی در مورد آبرو یا مال از برادر دینی اش به گردنش مانده باید از او حلیّت بطلبد پیش از آنکه روزی رسد که دِرهم و دینار در آن وجود ندارد، در آن روز از حسناتش برمی دارند و اگر کار نیکی نداشته باشد از گناهان طرف بر او می افزایند. اینکه غیبت حسنات را از بین می برد ممکن است از این نظر باشد که غیبت یکی از بزرگترین سرمایه های معنوی شخص غیبت شده را از بین می برد، که همان عرض و آبرو و حیثیت اجتماعی اوست، و از آنجا که جبران این «حق النّاس» از طریق مادی غالباً میسّر نیست، بنابراین خداوند متعال از طریق امور معنوی آن را جبران می کند: حسنات غیبت کننده را به نامه عمل غیبت شده نقل می نماید و اگر حسناتی نداشته باشد سیئات غیبت شونده را به نامه عمل غیبت کننده منتقل می سازد و به همان اندازه که به حیثیت آن شخص لطمه وارد شده از طریق نقل حسنات و سیئات جبران می گردد. از روایت اخیر برمی آید که طریق جبران در مورد امور معنوی در آخرت نیز همین است و اینها همه موضوع «حق النّاس» بودن غیبت را کاملًا تأیید می نماید. #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 33🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ خطرات غیبت (قسمت سوم) 8- غیبت ارزش عبادات را کم می کند از بعضی از روایات استفاده می شود که غیبت جزء نواقض وضو و روزه است. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: «الْجُلُوسُ فِی الْمَسْجِدِ انْتِظاراً لِلصَّلاهِ عِبادَهٌ مالَمْ یُحْدِث؛ فَقِیلَ: یا رَسُولَ اللَّهِ! وَ مَا الْحَدَثُ؟ قالَ: الْاغْتِیابُ»(فیض کاشانی، محجّه البیضاء 5/ 255) در مسجد منتظر به نماز نشستن عبادت است تا موقعی که حدثی از او سر نزده است؛ سؤال شد: حدث چیست؟ فرمود: غیبت! و در جای دیگری می فرماید: «وَمَنِ اغْتابَ مُسْلِماً بَطَلَ صَوْمُهُ وَنَقَضَ وُضُوءُهُ»(فیض کاشانی، محجّه البیضاء 5/ 254) کسی که مسلمانی را غیبت نماید روزه و وضویش باطل است. نکته این موضوع ممکن است این باشد که عبادت یک حالت نزدیکی به پروردگار و نورانیت معنوی در انسان ایجاد می کند، و هنگامی که انسان بعد از وضو یا در حال روزه زبان خود را آلوده به غیبت کند به مقدار قابل توجهی از آن حالت معنویت کاسته می شود و شخص از آن درجه قرب به پروردگار سقوط می کند، از این معنی در حدیث فوق تعبیر به «ناقض» (شکننده) شده است. 9- غیبت، انسان را از ولایت خدا خارج و در ولایت شیطان داخل می کند همانطور که در روایت مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «مَنْ رَوی عَلی مُؤْمِنٍ رِوایَهً یُرِیدُ بِها شَیْنَهُ وَهَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِیَسْقُطَ مِنْ اعْیُنِ النّاسِ اخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ ولایَتِهِ الی وِلایَهِ الشَّیْطانِ فَلا یَقْبَلُهُ الشَّیْطانُ»(مجلسی، بحار الانوار 75/ 168) کسی که به منظور عیب گویی و آبروریزی مؤمنی سخنی بگوید تااو را از نظر مردم ساقط کند خداوند وی را از ولایت خود بسوی ولایت شیطان بیرون می راند و شیطان هم او را نمی پذیرد. البته این روایت تنها در مورد خصوص غیبت نیست بلکه غیبت یکی از مصادیق آن است بنابر اینکه در تمام افراد غیبت قصد در هم شکستن شخصیت و عیب گذاردن بر طرف ولو تبعاً وجود دارد، زیرا این موضوع از لوازم هر غیبتی است و قصد ملزوم عادتاً از قصد لازم (با توجه به ملازمه) منفک نخواهد بود. اما منظور از خروج از ولایت خدا به قرینه آیات قرآن مجید این است که: «خداوند که رهبری و سرپرستی افراد با ایمان را به عهده دارد و آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون می برد»(1) دست از رهبری چنین افرادی برمی دارد. 10- قسمتی از آثار سوء غیبت حتی پس از توبه نیز باقی می ماند! در احادیث پیشوایان اسلام وارد شده: «اوْحَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الی مُوسَی بْنِ عِمْرانَ انَّ الْمُغْتابَ اذا تابَ فَهُوَ آخِرُ مَنْ یَدْخُلِ الْجَنَّهَ وَانْ لَمْ یَتُبْ فَهُوَ اوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النّارَ»(مجلسی، بحار الانوار 75/ 222.) خداوند به موسی بن عمران وحی فرستاد که غیبت کننده اگر توبه کند آخرین کسی است که داخل بهشت می شود، و اگر توبه نکند نخستین فردی است که داخل آتش می گردد. ممکن است نکته حدیث این باشد که غیبت هم جنبه حق اللَّه دارد و هم جنبه حق النّاس، و جنبه حق النّاس آن از سایر حقوق مردم بیشتر است زیرا با غیبت سرمایه آبروی افراد از بین می رود، سرمایه ای که بر خلاف سرمایه های مادی غالباً قابل جبران نیست، و همین موضوع سبب می شود که غیبت کننده دیرتر از دیگران اهل نجات گردد. و به همین دلیل در بعضی روایات، هتک مسلمان بالاترین ربا شمرده شده است چنانکه انس از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کند که فرمود: «انَّ ارْبَی الرِّبا عِرْضُ الرَّجُلِ الْمُسْلِمِ»(همان) مهمترین ربا هتک آبروی مسلمان است! پی نوشت: 1.. « اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ الَی النُّورِ» سوره بقره( 2) آیه 257. #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 34🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ مفاسد اجتماعی و فردی غیبت غیبت از نظر اجتماعی مفاسد بزرگی به بار می آورد: 1- اگر غیبت در اجتماع توسعه یابد یکی از بزرگترین سرمایه های اجتماعی را که همان روح اخوّت و اتحاد و صمیمیت است بر باد می دهد و پایه های حسن ظن و اعتماد عمومی را که نخستین شرط همکاریهای اجتماعی است متزلزل می سازد. زیرا توسعه غیبت سبب می شود که مردم از نقاط ضعف پنهانی یکدیگر آگاه شوند و از آنجا که غالب افراد خالی از نقاط ضعف نیستند با آگاهی از این نقاط ضعف، سوء ظن بر اجتماع سایه می افکند و بر اثر همین بدبینی و سوء ظن روح همکاری و معاونت از بین می رود و تمام برکاتی که از این رهگذر عاید اجتماع می گردد سلب خواهد شد و عملًا افراد در «انزوای اجتماعی» قرار می گیرند. روایت «لا تَحاسَدُوا وَلا تَباغَضُوا وَلا یَغْتَب بَعْضُکُمْ بَعْضاً وَکُونُوا عِبادَ اللَّهِ اخْواناً» که قبلًا گذشت ممکن است اشاره به همین نکته باشد. 2- غیبت در بسیاری از موارد موجب دامن زدن به آتش فتنه و گسترش عداوت و کینه در میان افراد می گردد، زیرا عیوب پنهانی افراد ممکن است تماس با حقوق دیگران داشته باشد و یا لا اقل دستاویزی به دست افراد ماجراجو برای انتقام گرفتن و بر باد دادن حیثیت یکدیگر بدهد و همین امر موجب ایجاد خصومت یا تشدید آن می گردد. 3- غیبت از شخصیت و احترام افراد می کاهد و با از میان رفتن احترام و شخصیت آنها وحشت و احتراز آنان از گناه کم می شود زیرا بسیاری از مردم برای حفظ آبرو و حیثیت خود دست به کارهای ناروایی نمی زنند و یا اگر دست می زنند بطور مخفیانه است، اما هنگامی که بر اثر غیبت عیب و گناه آنها آشکار شد دیگر دلیلی ندارد که از آن پروایی داشته باشند و به این ترتیب غیبت عامل مؤثری برای کم شدن «ملاحظات اجتماعی» و توسعه فساد خواهد بود. 4- غیبت از نظر اقتصادی نیز زیانهای غیر قابل جبرانی برای اجتماع در بر خواهد داشت، زیرا اعتبار افراد و اعتماد مردم به یکدیگر از نظر اقتصادی بیش از سرمایه های اجتماعی مالی در پیشبرد اجتماع مؤثر است و بدون آن فعالیت سرمایه های عادی بسیار کم خواهد شد و بصورت راکد یا نیمه راکد درمی آید... 📍 اثرات سوء غیبت از نظر فردی: اما از نظر فردی، غیبت یک ظلم و تجاوز آشکار به حقوق دیگران محسوب می گردد و تمام نقائص اخلاقی و انسانی که در یک فرد بر اثر ظلم به دیگری پیدا می شود بر اثر غیبت وجود خواهد یافت، بعلاوه چون غیبت از یک سلسله انگیزه های زشت اخلاقی سرچشمه می گیرد، تکرار آن موجب تقویت و تحکیم آن صفات مذموم در انسان می گردد. به این ترتیب غیبت هم فرد را از نظر ارزشهای انسانی تنزل می دهد و هم پایه های اجتماعی را سست و متزلزل می سازد #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#چهار_شنبه_های_اخلاقی 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» شماره 35🌷 👇👇👇 👈 غیبت 👉 ◀️ حدود و کیفیات غیبت (قسمت اول) 1- انواع غیبت گرچه در بدو امر چنین به نظر می رسد که غیبت همان ذکر عیوب پنهانی دیگران با زبان است، ولی با در نظر گرفتن ملاک اصلی آن روشن می شود که مفهوم غیبت از نظر علم اخلاق یک مفهوم عام و وسیع است که شامل ابراز این معنی با هر وسیله، اعم از گفتن، نوشتن، اشاره و یا تقلید درآوردن می گردد. از اینجا روشن می شود که باید در نقّادی از افکار دیگران در نوشته ها طوری بحث شود که مصداق غیبت نباشد چه بسا هنگام خرده گیری و اشکال بر کلام دیگری تعبیراتی می شود که مصداق روشن غیبت، یا مذمت، یا استهزاء و یا توهین و تحقیر است، مثل اینکه گفته شود فلان مطلب «ضروری البطلان» یا «خنده آور» یا «کودکانه» یا «غیر عاقلانه» است مگر اینکه صاحب آن نظر معلوم نباشد و یا غیبت و تحقیر او مجاز باشد. همچنین گاه می شود که انسان سخنی را با کنایه می گوید اما قراینی در کار است که منظور را طرف می فهمد، این نیز جزء مصادیق غیبت است، مثل اینکه بگوید: امروز در مجلس بحث کسی بودم که چنین می گفت در حالی که شنونده می داند در کدام مجلس بوده است. 2- غیبتهای آمیخته با گناه دیگر گاه می شود که این عمل مذموم با اعمال مذموم دیگر آمیخته می شود و قیافه خود را بکلی از دست می دهد و یا در صورت یک عمل خداپسندانه جلوه می کند. مثلًا بعضی افراد بعنوان گریز از غیبت می گویند: «می ترسم توضیح بدهم غیبت شود»! یا از این بالاتر می گویند: «افسوس که شرع زبان ما را بسته است»! یا اینکه «شرع اجازه نمی دهد وگرنه گفتنیها را می گفتم»! اینگونه افراد نه فقط تلویحاً مرتکب غیبت می شوند، بلکه بواسطه مبهم گذاردن موضوع، سوء ظن مخاطب را نسبت به همه چیز، درباره شخص مورد نظر برمی انگیزند، و ای بسا موضوع را خیلی بزرگتر از آنچه هست نشان دهند علاوه بر همه اینها مرتکب «ریاکاری» نیز شده اند، و به این ترتیب دو عمل زشت را بطور خطرناکی به هم می آمیزند. یا اینکه در لباس دلسوزی می گویند: «بیچاره فلان کس پایش لغزید و مرتکب فلان گناه شد، خدا او را بیامرزد»! در این مورد نیز «ریا» و «غیبت» با هم آمیخته شده است. یا اینکه در مقام «خودنمایی» می گوید: «الحمد للَّه که من مبتلا به شراب و مواد مخدر و... مانند فلان کس نشدم، راستی اگر خدا انسان را حفظ نکند کار مشکل می شود، دام سخت است مگر یار شود لطف خدا...!». و به این ترتیب «غیبت» و «ریا» و «خودستایی» را یکجا مرتکب می شود! یا اینکه می گوید: «من تمام این مطالب را جلو خودش هم گفته ام و یا خواهم گفت»! و به این ترتیب راه «حمل به صحت» را نیز می بندد و غیبت خود را با این «استدلال واهی»- که هیچگونه تأثیری در ماهیت غیبت ندارد- مؤکدتر و غلیظتر می سازد. #اخلاق #غیبت ادامه دارد... ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

🔯علما و دوری از گناه 🖇دوری از #دروغ در شرح احوال مرحوم حاج شیخ عباس قمی آورده اند: هرگز کسی در حضور او جرأت #غیبت کردن نداشت، هر کس و از هر طبقه ای که بود. خود نیز چنان از گناهان و غیبت و دروغ احتراز داشت که فوق تصور است. در ایام بیماری اش، یکی از علمای تهران برای عیادت به حضورش رسید. حاج شیخ عباس آن روز بسیار ناراحت و متفکر بود. آن عالم بزرگ پرسید: چرا ناراحتید؟ پاسخ می‌دهد: در سفری که به حج رفتم، در مکه معظمه خواستم به روش محدثین که از یکدیگر اجازه می گیرند، از یکی از محدثان عامه، اجازه حدیث بگیرم. وقتی این منظور را با وی در میان نهادم، عالم سنّی مطلبی گفت و من از روی مصالحی به دروغ، آن را انکار کردم. اکنون در این فکرم که فردای قیامت چگونه این دروغ را در محضر عدل الهی توجیه کنم. #علما_و_دوری_از_گناه به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib