🔴 فرصت مهربانی در دوران غیبت را، غنیمت بشمارید!! 🌕 آقا امام صادق عليه السّلام فرمودند: «با یکدیگر صله رحم کنید و به همدیگر نیکوکاری و مهربانی نمایید؛ پس سوگند به خدایی که دانه را شکافت و انسان را آفرید البته که زمانی بر شما خواهد آمد که هیچ کدام از شما برای درهم و دینارش جایی پیدا نمی‌کند (که آن را در راه خدا خرج نماید) یعنی هنگام ظهور قائم علیه‌السلام جایی نمی‌یابد که پولش را در آن مورد مصرف نماید. به دلیل این که مردم همگی به فضل خدا و فضل ولی خدا بی‌نیاز شده‌اند.» عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلكَاهِلِي عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ تَوَاصَلُوا وَ تَبَارُّوا وَ تَرَاحَمُوا فَوَ اَلَّذِي فَلَقَ اَلْحَبَّةَ وَ بَرَأَ اَلنَّسَمَةَ لَيَأْتِيَنَّ عَلَيْكُمْ وَقْتٌ لاَ يَجِدُ أَحَدُكُمْ لِدِينَارِهِ وَ دِرْهَمِهِ مَوْضِعاً يَعْنِي لاَ يَجِدُ لَهُ عِنْدَ ظُهُورِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَوْضِعاً يَصْرِفُهُ فِيهِ لاِسْتِغْنَاءِ اَلنَّاسِ جَمِيعاً بِفَضْلِ اَللَّهِ وَ فَضْلِ وَلِيِّهِ 📗بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۴۶ 📗الغيبة (للنعمانی)، ج ۱، ص ۱۵۰

‌ 🔴 نزول خانوادهٔ حضرت مهدی علیه‌السلام در مسجد سهله... 🌕 آقا امام صادق علیه السلام فرمودند: «گویی من فرود آمدن قائم علیه‌السلام در مسجد سهله با خویشان و خانواده‌اش را می‌بینم، سوال شد منزل او می‌شود؟ فرمودند: «آری! آن منزل ادریس علیه‌السلام است…» «عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاَللَّهِ أَنَّهُ قَالَ: يَا أَبَا مُحَمَّدٍ كَأَنِّي أَرَى نُزُولَ اَلْقَائِمِ فِي مَسْجِدِ اَلسَّهْلَةِ بِأَهْلِهِ وَ عِيَالِهِ قُلْتُ یَکُونُ مَنْزِلَهُ قَالَ نَعَمْ هُوَ مَنْزِلُ إِدْرِیسَ» 📗بحارالأنوار، ج ۹۷، ص ۴۳۵ 📗مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۴۱۴ 📗إثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۱۲ 📗المزار الکبير، ج ۱، ص ۱۳۴ 📗قصص الأنبیاء، ج ۱، ص ۸۰

شکستن دل و اجابت دعا علی نقی، كاسب مؤمن و خیری بود كه هیچ گاه وقت نماز در مغازه پیدایش نمی كردند. در عوض این معلم قرآن در صف اول نماز جماعت مسجد دیده می شد. یك عمر جلسات مذهبی در خانه ها و تكیه ها به راه انداخته و كلی مسجد مخروبه را آباد كرده بود ولی از نعمت فرزند محروم بود. آنهایی كه حسودی شان می شد و چشم دیدنش را نداشتند، دنبال بهانه می گشتند تا نمكی به زخمش بپاشند؛ آخر بعضی ها عقده پدر او را هم به دل داشتند؛ پیرمردی كه رضاخان قلدر هم نتوانسته بود جلسات قرآن خانگی او را تعطیل كند. علی نقی راه پدر را ادامه داده بود اماالان پسری نداشت كه او هم به راه پدری برود. به خاطر همین همسایه كینه توز، بهانه خوبی پیدا كرده بود تا آتش حسادتش را بیرون بپاشد؛ در زد. علی نقی آمد دم در. مردك به او یك گونی داد و گفت: «حالا كه تو بچه نداری، بیا اینها مال تو، شاید به كارت بیاید». علی نقی در گونی را باز كرد، 11 تا بچه گربه از توی آن ریختند بیرون. قهقهه مردك و صدای گریه علینقی قاطی شد. كنار در نشست و دستانش به دعا بلند و گفت «ای كه گفتی بخوانیدم تا اجابتتان كنم! اگر به من فرزندی بدهی، نذر می كنم كه به لطف و هدایت خودت او را مبلغ قرآن و دینت كنم». خدایی كه دعای زكریای سالخورده را در اوج ناامیدی اجابت كرده بود، 11 فرزند به علی نقی داد كه یکی از آنها حاج آقا محسن قرائتی است.

🔴این کار ظهور رو جلو میندازه سخنران استاد شجاعی

🔴 ویژگى هاى مؤمنان شایسته بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم عصر رسول خدا (ص) بود، در یكى از جنگها، جماعتى را به حضور رسول خدا (ص) آوردند، پیامبر (ص) پرسید: اینها كیستند؟ حاضران در پاسخ گفتند: گروهى از مؤمنان هستند. پیامبر (ص) به آن گروه رو كرد و فرمود: ایمان شما به چه پایه اى رسیده است؟ آن گروه گفتند: الصَّبْرُ عِنْدَ الْبَلَاءِ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ الرَّخَاءِ وَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ (ایمان ما به پایه اى رسیده است كه در برابر بلا، صبر و استقامت كنیم و در آسایش، شاكر و سپاسگزار هستیم و در برابر قضاى الهى، راضى و خشنود مى باشیم.) پیامبر (ص) آنها را چنین ستود: حُلَمَاءُ عُلَمَاءُ كَادُوا مِنَ الْفِقْهِ أَنْ یَكُونُوا أَنْبِیَاءَ (اینها افراد خویشتن دار و دانشمندى هستند كه به خاطر آگاهى و شناخت، به مقام پیامبران نزدیك شده اند.) سپس فرمود: اگر شما همانگونه هستید كه خودتان بیان كردید (داراى صبر و شكر و مقام رضا) مى باشید ساختمانى را كه در آن سكونت نمى كنید، نسازید و اموالى را كه نمى خورید، انباشته نكنید و از خدائى كه بازگشت شما به سوى او است بترسید و پروا نمائید. منبع: اصول کافی - باب خصال المؤمن، حدیث 4، ص 48، ج 2. نظیر این مطلب در باب حقیقة الایمان و الیقین، حدیث 1، ص 53، ج 2 آمده است.

🔴 دشمنان امام زمان بعد از ظهور ! استاد پناهیان و استاد شجاعی

❤️ زندگی زاهدانه مولی الموحدین بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرحيم یکی از بزرگان عرب برای مهمانی نزد امام حسن مجتبی علیه السلام رفت و موقعی که سفره پهن کردند تا شام بخورند،یک دفعه مرد اظهار غصه و ناراحتی کرد و گفت: من چیزی نمی‌خورم. امام حسن-علیه السلام- به او فرمود: چرا چیزی نمی‌خوری؟ آن مرد عرض کرد: ساعتی قبل فقیری را دیدم اکنون که چشمم به غذا می‌افتد به یاد آن فقیر افتادم و دلم سوخت. من نمی‌توانم چیزی بخورم مگر این‌که شما دستور بدهید مقداری از این غذا را برای آن فقیر ببرند. امام حسن-علیه السلام- فرمود: آن فقیر کیست؟ مرد عرض کرد: ساعتی قبل که برای نماز به مسجد رفته بودم، مرد فقیری را دیدم که نماز می‌خواند. بعد از این که وی از نماز فارغ شد، دستمالش را باز کرد تا افطار کند. شام او نان جو و آب بود. وقتی آن فقیر مرا دید از من دعوت کرد که با او هم غذا شوم ولی من‌ که عادت به خوردن چنان غذای فقیرانه‌ای نداشتم،دعوت وی را رد کردم، حالا، اگر می‌شود مقداری از این شام خود را برای وی بفرستید. امام حسن مجتبی-علیه السلام- باشنیدن این سخنان گریه کرد و فرمود: او پدرم، امیرمؤمنان و خلیفه مسلمان علی-علیه السلام- است، او با اینکه بر سرزمینی بزرگ حکومت می‌کند، مانند فقیر‌ترین مردم زندگی می‌کند و همیشه غذای ساده می‌خورد. آیت الله شهید دستغیب/آدابی از قرآن/ص۲۸۲

❌ دلیل خیلی از ورشکستگی‌ها، و بن‌بست‌های کاری و اجتماعی و خانوادگی، عدم توجه کافی به تفریح خود و خانواده‌مان است!

#استوری #نهضت_صحیفه_خوانی (فرازی از دعای ۵۵) برشی کوتاه از دعای «درخواست همه‌ی خوبی‌ها باهم» ( دعای انسانهای بااشتها!) دسترسی به صوت و متن کامل دعا : blog.montazer.ir/دعای-پنجاه-و-پنج-درخواست-خوبیهای-ستو/