#حرف_دوم ☜ وقتی درماندگی به اوج خود می‌رسد؛ اهریمن که دشمنی دیرینه ای با نسلِ انسان دارد و آرزوی نابودی تمام انسانها را در سر می‌پروراند، خود را به شکل پزشک ماهری درآورده و به ضحاک توصیه می‌کند که برای رهایی از این رنج، هر روز دو نفر از جوانان را بکشند و مغز سر آنها را به خورد مارها بدهند تا بدین وسیله زمین را از  نژاد آدمیان خالی سازد! 🔻دوران حکومت اهریمنی ضحاک در نهایت بوسیله خروش کاوه آهنگر، دلیر مرد ایرانی به پایان می‌رسد و آرامش و امنیت به کشور باز می‌گردد.

✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨ #حرف_اول ✍ ضحاک در شاهنامه نماد انسانی است بدکردار و اسیر تمایلات نفسانی، تا جائیکه اهریمن(شیطان) هر بار در کالبدِ یک انسان بر او ظاهر می‌شود و براحتی او را می‌فریبد! در یکی از این دیدارها اهریمن که خود را به شکل آشپز دربار درآورده، به نشانه عشق و ارادت شانه های ضحاک را می‌بوسد و خود از روی زمین ناپدید می‌شود. بر جای بوسه های اهریمن دو مار قوی جثه ظاهر می‌شوند که خواب و خوراک را بر ضحاک حرام می‌کنند... پزشکان را از اقصی نقاط کشور فرا می‌خوانند اما تلاش هیچکدام سودی ندارد ! #حرف_دوم ☜ وقتی درماندگی به اوج خود می‌رسد؛ اهریمن که دشمنی دیرینه ای با نسلِ انسان دارد و آرزوی نابودی تمام انسانها را در سر می‌پروراند، خود را به شکل پزشک ماهری درآورده و به ضحاک توصیه می‌کند که برای رهایی از این رنج، هر روز دو نفر از جوانان را بکشند و مغز سر آنها را به خورد مارها بدهند تا بدین وسیله زمین را از  نژاد آدمیان خالی سازد! 🔻دوران حکومت اهریمنی ضحاک در نهایت بوسیله خروش کاوه آهنگر، دلیر مرد ایرانی به پایان می‌رسد و آرامش و امنیت به کشور باز می‌گردد. #حرف_سوم • قصه شیطان و دشمنی دیرینه اش با انسان، و قصه به دام افتادن و وا دادن انسانها در مقابل او هیچکدام حرف تازه ای نیست! • زمان به جلو می‌رود، • زمانه نو می‌شود • ابزارها تغییر می‌کنند و به روز می‌شوند، اما قصه هنوز همان است! ☜ شیطان قسم خورده مادامیکه از جانب خداوند فرصت داشته باشد از هیچ تلاشی برای راندن انسان، از مقصدی که ابتدا و انتهایش خداست، فروگذار نکند! تا آنجا که دستش برسد ریشه حیات انسان را از بیخ می‌زند، و آنجا که نتواند اندیشه‌هایش را به بند می‌کشد، و در این راه هر بار به رنگی در می آید و چهره ای تازه می‌پذیرد... #حرف_چهارم 💥 امروز به لطف امپراطوریِ رسانه ها، دست شیطان برای رسیدن به اهدافش بازتر شده و دامنه نفوذش قوی‌تر، داستان همان است: مغز آدمیان خوراک مارها می‌شوند: مارهایی سمی بنام رسانه! مارهایی که روی فکر و اندیشه انسانها چنبره زده و اجازه نمی‌دهند انسانها به چیزی فراتر از آنچه آنها می‌خواهند، بیندیشند.