💠 مقام امامت 🔹 محمّد بن حسن بن عمّار می گوید : دو سال در مسجد رسول خدا ( صلی الله علیه وآله وسلم ) نزد #علی_بن_جعفر شاگردی می کردم و روایات برادرش موسی بن جعفر (عليهما السلام) را می نوشتم . روزی در حضورش بودم که #حضرت_جواد_علیه_السلام وارد شد ، در این هنگام علی بن جعفر ( با کهولت سنّی که داشت ) شتابان از جا برخاست و با پای برهنه و بی ردا سوی ایشان رفت و با احترام بسیار دست او را بوسید . حضرت جواد ( علیه السلام ) به او فرمود : ای عمو! بنشین ، خدا تو را رحمت کند . علی بن جعفر عرض کرد : آقای من ، چگونه بنشینم ، با این که شما ایستاده ای؟ 🔹 هنگامی که وی به مجلس درس خود بازگشت ، یاران و شاگردانش او را نکوهیدند و گفتند : تو عموی پدر او هستی ، با این همه در برابرش این گونه کوچکی می کنی! علی بن جعفر خشمگینانه پاسخ داد : ساکت باشید! آنگاه ریش خود را به دست گرفت و گفت : خدای والا این ریش سفید را شایسته #مقام_امامت ندانست؛ امّا این نوجوان را برای آن سزاوار کرد ، چگونه برتری او را نپذیرم؟ من بنده او هستم و از سخن شما به خدا پناه می برم . #سالروز_میلاد_امام_جواد_علیه_السلام #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 ادب فنای مقربان ج8 ص 244. ┏━━💠┓ https://eitaa.com/nehzat128_ir ┗💠━━┛

💠💠🔹 تربیت معنوی 🔹💠💠 🔰 توسعه تعلیم غیر از تربیت است🔰 شما برنامه قرآن آوردی، برنامه روایت آوردی، سیره آوردی، این #توسعه_تعلیم است نه تربیت؛ ✨برای تربیت، کسی لازم است که دیدنش آموزنده باشد. 🔸 این کلمات نورانی را بزرگان ما گفتند البته ریشه ‎اش در روایات هست: «مَنْ لا یَنفَعُکَ لَحظُهُ لا یَنفَعُکَ لَفظُه»؛ آن استادی که دیدنش آموزنده نباشد گفتنش هم سودی ندارد. 🔸آن کسی که در نمره‎ دادن، آن کسی که در شایسته سالاری، آن کسی که در ادب ورود و مانند آن، صد درصد دقیق نیست یعنی لَحظ او و لحظات او #معلم نیست، لفظ او و الفاظ او هم کارآمد نیست. 🔸 تربیت چیز دیگر است و تعلیم چیز دیگر! توسعه تعلیم، تربیت نیست؛ درس قرآن، درس سنت، توسعه تعلیم است نه تربیت. ✨تربیت یعنی وقتی انسان کسی را ببیند عوض بشود؛ رُسُل این طور هستند. #روز_امور_تربیتی_و_تربیت_اسلامی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #امام_زمان 📚 سوره مبارکه مرسلات جلسه 4 تاریخ: 1398/08/11 ✍اسراء ┏━━💠┓ https://eitaa.com/nehzat128_ir ┗💠━━┛

مسیر بصیرت⬇️⬇️

🔹 ﴿بَلِ الْإِنسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ﴾؛ اگر کسی خودش را نشناخت، مطمئناً نه #نظام را می شناسد، نه #رهبر را می شناسد و نه #انقلاب را می شناسد. کسی که از درون خود با خبر نیست، آخر با چه چیزی ارتباط داشته باشد؟! ممکن نیست کسی خود را نشناسد و انقلاب شناس باشد، نظام شناس باشد، رهبرشناس و جامعه شناس باشد (این شدنی نیست). 🔹 اول آن است که انسان ببیند من چه کسی هستم و برای چه خلق شدم و چه چیزی با درون من سازگار است؛ آیا #خلاف سازگار است، #تهمت سازگار است، #دروغ سازگار است، #اهانت سازگار است یا #امانت و #صداقت و #حق و #عدل؟ اگر انسان ﴿عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ﴾ شد، آن گاه بیرون را به خوبی می شناسد و رابطه خود را با بیرون تنظیم می کند؛ آن وقت می داند چه چیزی برایش خوب است و چه چیزی برایش بد است. 🔹 بنابراین مهم ترین راه برای بصیر شدن و بصیرت یابی، #معرفت_نفس است؛ اگر خودمان را با میزان شناختیم، توزین اشیاء کاملاً آسان است که چه برای ما خوب است، چه برای ما بد است، چه حق است و چه باطل است؛ نه آدم دیرباوری هستیم، نه آدم زودباوری هستیم، نه هر چه را شنیدیم بازگو می کنیم. ائمه فرمودند: در دروغ گویی یک ملّت و جامعه همین بس که چیزی را همین که شنید منتشر می کند: «کفَی بالمرء کِذباً ان یحدِّثَ بِکلِّ ما سَمِعَ». #روز_بصیرت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1388/11/22