همه‌ی فکر و ذکرم پیش دخترم بود نکند بیمار شود نکند گم شود نکند گرمازده شود اگر غذاهای انجا را دوست نداشت و نخورد چه کنم؟ در صورت بروز هر کدام از این موارد همسرم حتما سرزنشم میکند که تو خواستی بچه ها را ببری تو گفتی چیزی نمیشود این فکرها چند روزی بود ذهنم را مشغول کرده بود حسابی دو دل بودم ولی مگر میشد انتخاب کرد؟ از یک طرف بردن بچه ها و دردسرهایش از طرفی نرفتن و جاماندن... نه من نمیتوانستم بمانم از سال گذشته لحظه شماری کرده بودم برای امسال دلمرده بودم و به لطف مرقد اقا نیاز داشتم روی تصمیمم مصمم شدم بچه ها را به اقا جان سپردم به هیچکس از اطرافیان از رفتنمان با بچه ها چیزی نگفتیم و راهی شدیم لب مرز که رسیدیم با یک پیام از همه حلالیت خواستیم و باخبرشان کردیم به نجف رسیدیم یادم می اید پارسال خیلی گشته بودیم برای پیدا کردن موکب ولی امسال تا رسیدیم اقایی ما را دعوت کرد موکبی خلوت و دنج و نزدیک حرم در مسیر مشایه هم به لطف اقا امام حسین همه چیز فراهم بود حتی در کربلا در ان صف طولانی وقتی خادم دخترم را دید راه را باز کرد که در صف نمانیم و تربتی را در دستش گذاشت🥹 یادم امد تا قبل از دنیا امدن دخترم کربلا را ندیده بودم چه ذهن کوچکی داشتم که فکر میکردم اینها رزق من است و نمیدانستم همه ی اینها روزی است که با آمدن دخترم نصیب ما شده و ما روزی خور در کنار اوییم. خدایا شکرت بخاطر وجود بچه ها #دخترم_برکت_زندگیم #پسرم_نعمت_زندگیم #روایتگری_مسیر_مشایه_کربلا 🌟 این شناسه شما رو به محله‌تون وصل می‌کنه 👇🏻 @mehr61bano 🇮🇷 کانال های ما: بله ایتا