🗒 کوبیسمِ دردناک ✍️ #زهرا_نجاتی شورش را در آورده ایم. به مقولات دوست داشتنی مثل قیمه ی عاشورا که می رسیم، یقه چاک حسین فاطمه می شویم.اما وقتی به سختیِ #نهی_از_منکر و تذکرهای گاه وبی گاه می رسیم، گویی میان ما و او فرسخ ها فاصله است. به تیپ وآرایش که می رسیم،فقط مُد مهم است ودیگر هیچ. بعضی وقت ها حتی زیبایی مان اهمیتش از مد کمتر می شود. وقتی به خانه داری می رسیم، دوست داریم مثل زن های دهه های گذشته،کدبانو باشیم بی آنکه وقت بگذاریم. اما در سبک وسیاق رفتار باهمسر،روی #فمینیست_ها را هم سفید کرده ایم. عاشقی مان برای #دختر_پیامبر نهایت پای ولایت جلوه می کند نه در مادرانگی نه در زن خانه بودن، ونه نقش زنِ مسلمان بازی کردن. ارزشهای اسلام رامحدود به نماز و روزه کرده ایم و درسبک زندگی، لباس پوشیدن وقت گذرانی دراینترنت و #تربیت_فرزند، دست اسلام را بسته ایم یا بسته دیده ایم. واین همه و هزاران از این نکات که مجالش نیست، خبر ازیک واقعه می دهد واقعه ی تلخی که کام زندگی هایمان را زهر کرده اما از ادامه اش، ابایی نداریم و با چشم بسته، در مطب های مشاوره و #روان_پزشکی می گردیم. حقیقتی به نام چهل تیکه زیستن،ماجرای #پُست_مدرن نگاه کردن به همه چیز،قصه ی نابودی #سبک_زندگی و اضمحلال در سبک زندگی چهل تیکه و دلمان هم خوش است که اینجا کسی محدود نیست. لبها افریقایی، بینی ها آمریکایی وچشم ها شبیه شاهزاده های اصیل ایرانی. این کوبیسمِ دردناک در زندگی امروز ماست که کشیده هایش هرروز با شتاب بیشتری، درصورت هایمان می خورد وما هنوزفکری به حالش نکرده ایم. درد اینجاست که تا به خود نیاییم و اصلاح از ریشه را آغاز نکنیم، هردرمان دیگری، جز ماله کشی ای بی ثمر نخواهد بود. #یادداشت_نهم 🆔@enqelabeqalam_ir