او کلمات قرآنی را جان می‌داد قبل از انقلاب، من ممنوع‌السفر بودم؛ یعنی نمیتوانستم به خارج از کشور سفر کنم. مدتها در زندان بودم؛ وقتی هم که از زندان بیرون آمدم، در داخل کشور محصور بودم. در آن وقت، یکی از آرزوها و تصمیمهایم این بود - به خانواده‌ی خودم هم گفته بودم - که اگر بتوانم از کشور خارج بشوم، برای دیدن قرّاء - مخصوصاً شیخ مصطفی اسماعیل - به مصر میروم. اتفاقاً شیخ مصطفی اسماعیل تا بعد از انقلاب زنده بود؛ لیکن متأسفانه ما در آن سالهای اول انقلاب، به این فکری که حالا هستیم، نبودیم؛ والّا به هر طوری بود، من شیخ مصطفی اسماعیل را به تهران میآوردم. شیخ مصطفی اسماعیل، خیلی فوق‌العاده بود. چیزهایی در تلاوت او بود که انصافاً قابل تقلید است. منهای مسأله‌ی صدا و کیفیت ادای حروف و کلمات، او کلمات قرآنی را جان میداد. یعنی وقتی که او آیه را میخواند، آن احساسی به مستمع دست میداد که در آیه اقتضای آن احساس بود. مثلاً فرض بفرمایید که در سوره‌ی هود، آن‌جایی که راجع به قضیه‌ی پسر نوح آیات کریمه را میخواند: «انّ ابنی من اهلی و انّ وعدک الحق»، انسان پدری را احساس میکند که پسر کافرش دارد در مقابلش از بین میرود؛ یعنی هم احساس رأفت به خاطر بُنوّت او، و هم احساس نفرت به خاطر کفر او. او این را با خواندن خودش به انسان القا میکند. این، چیز خیلی مهمی است و آن تأثیر قرآنی را در خواننده مضاعف میکند. شبیه این را - نه به این شدت - من در خواندن شیخ عبدالفتاح دیدم؛ او هم تا حدودی این‌طور است. مرحوم منشاوی هم جزو آن چهره‌های برجسته‌ی قرآنی است. چند نفر از مقلدان ایشان الان در این‌جا هستند. بیانات در مراسم تودیع قاریان قرآن ۱۳۷۰/۰۲/۰۶ #ما_و_قرآن

برای حضور قلب در نماز تمرین کنیم نماز قالبی دارد و مضمونی؛ جسمی دارد و روحی. مواظب باشیم جسم نماز از روح نماز خالی نماند. نمیگوئیم جسم بیروح نماز هیچ اثری ندارد؛ چرا، بالاخره یک اثرکی دارد؛ اما آن نمازی که اسلام و قرآن و شرع و پیغمبر و ائمه (علیهم‌السّلام) این همه روی آن تأکید کردند، نمازی است که جسم و روحش هر دو کامل باشد. این جسم هم متناسب با همان روح فراهم شده؛ قرائت دارد، رکوع دارد، سجود دارد، به خاک افتادن دارد، دست بلند کردن دارد، بلند حرف زدن دارد، آهسته حرف زدن دارد. این تنوع برای پوشش دادن به همه‌ی آن نیازهائی است که به وسیله‌ی نماز بایستی برآورده شود که هر کدام رازی در جای خود دارد و مجموعه‌ی اینها، قالب و شکل نماز را به وجود میآورد. این شکل خیلی مهم است، لیکن روح این نماز توجه است؛ توجه. بدانیم چه کار داریم میکنیم. نماز بیتوجه - همان طور که عرض کردم - اثرش کم است. ۱۳۸۷/۰۸/۲۹ #ما_و_نماز

🔊 سخنرانی در جمع انجمن اسلامی کارکنان وزارت صنایع (وابستگی اقتصادی)،۱۵ دی ۱۳۵۸/ ۱۶ صفر ۱۴۰۰،قم 📚جلد ۱۲ صحیفه امام خمینی (رضوان الله علیه)، از صفحه ۴۱ تا صفحه ۴۶ متن کامل را از اینجا بخوانید: #امروز_در_صحیفه #بشنوید #وابستگی_اقتصادی

#دعای_پایانی

مرد و زن مسلمان، کودکان مسلمان باید با قرآن انس پیدا کنید. قرآن را به معنای حقیقىِ مخاطب قرار گرفتنِ در مقابل خدا، بخوانید و در آن تدبر کنید و از آن بیاموزید. مرحله‌ی بعدش هم عمل است؛ اما من مرحله‌ی قبل از عمل را عرض میکنم: آموختن قرآن، فهم معارف قرآن، تدبر در آیات قرآن و کلمات قرآنی. بیانات در دیدار قاریان، 1386/06/22 #ما_و_قرآن

📋 پیشرفت و مقاومت/بخش اول ✍️مجتبی میرزایی، معاونت پژوهش حوزه علمیه انصار المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چرا مقاومت تنها راهبرد ممکن برای پیشرفت است؟ جامعه پردازان و سیاست‌گذاران و کسانی که تقسیم‌بندی‌های موضوعی را برای جهان در نظر می‌گیرند، برای عصر حاضر عناوین مختلفی وضع نموده‌اند. عصر فنّاوری، عصر تمدن و گفتگو و یا تعابیر مختلف دیگری که از زبان اقشار مختلف بشر شنیده می‌شود. اما به اعتقاد ما جدیدترین و درست‌ترین عنوان، عصر مقاومت است؛ زیرا اکنون شاهد نسلی از جامعه جهانی هستیم که دارای ذاتی گرگین و خبیث در ظاهری شیک و معطر است و مانند عصر جاهلیت قدرت و زورگویی را در بین خویش حکم‌فرما قرار داده است و اگر شما به خواسته‌هایش تن دهی-که تمامی هم ندارد- هیچ‌گونه پیشرفت و سعادتی در این دنیا و حتی در سرای ابد برایتان قابل پیش‌بینی نخواهد بود. برای اثبات ادعای خویش مبنی بر تلازم بین پیشرفت- در تمامی ابعادش- و مقاومت مطالبی را در ادامه بیان خواهیم کرد: الف) معنای مقاومت برخی به‌اشتباه در تعریف مقاومت از معانی همچون صبر، دفاع و جهاد استفاده می‌کنند؛ درحالی‌که این معانی حقیقت معنای مقاومت نیستند، بلکه از آثار یا لوازم آن هستند. در قرآن کریم واژه مقاومت استعمال نشده است، اما الفاظی همچون اِستَقامُوا، فَاستَقِم، وَاستَقِم استعمال شده است که معنای مقاومت را داده و آن به معنای طلب قیام و اراده دائمی بودن این فعل است.۱ ب) فواید مقاومت ۱. نزول نعمت‌های مادّی: «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّریقَةِ لَأَسْقَیناهُمْ ماءً غَدَقاً». بی‌تردید اگر بر مسیر الهی استقامت ورزند حتماً آن‌ها را از آب فراوان سیراب سازیم. (سوره جنّ، آیه 16). ۲. عنایت‌های خاصّ الهی: «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُون». به‌یقین کسانی که گفتند: پروردگار ما تنها خداست، سپس استقامت داشتند، (در عالم آخرت) نه ترسی بر آن‌هاست و نه اندوهی خواهند داشت. (سوره احقاف، آیه 13). ۳. پیشرفت مادّی و معنوی: «مَن کَانَ لِلّهِ کَانَ اللهُ لَه».۲ انسانی که خودخواه و خودبین است و به دنبال جلب منفعت برای خویش است و همیشه خواهان پیشرفت و طیّ مسیر در پلّه‌های ترقّی است، با معامله‌ای الهی، اگر خود را وقف مسیر الهی نماید و در این راه مقاومت نماید، به هرآن چیزی که می‌خواهد خواهد رسید، زیرا که خداوند برای او خواهد بود. ضرب‌المثل معروف هست که می‌فرماید: باخدا باش پادشاهی کن. پی نوشت: ۱. (التحقیق فی کلمات القرآن، ج 9، ص 380) ۲. (بحارالانوار،ج 79، ص 197) ادامه دارد... #یادداشت #اندیشه_مقاومت

انسان نماز را خوب بخواند، با توجه بخواند، حضور قلب داشته باشد. حضور قلب یعنی انسان از آنچه که میگوید و آنچه که در ذهنش میگذرد و بر زبانش جاری میشود، غافل نباشد؛ اینجور نباشد که نفهمد. مثلاً من که حالا دارم با شما حرف میزنم، خب، شما مخاطبید. انسان توجه دارد که یک مخاطبی دارد و دارد گوش میکند و دارد حرف میزند. در نماز هم همین جور باشد؛ یک مخاطبی داشته باشیم، با او حرف بزنیم. من حتّی عرض میکنم اگر کسی معنای نماز را هم نداند، اصلاً هیچ نداند معنای این عبارات چیست، اما همین قدر بداند دارد با یکی حرف میزند، دارد با خدا حرف میزند، این قضیه انسان را نزدیک میکند - «قربان کلّ تقىّ»- این خودش مقرب است؛ تا اینکه حالا مثل ماها که معنایش را میدانیم و تفسیرش را میدانیم و چندین کتاب درباره‌اش خوانده‌ایم، اما وقتی که نماز میخوانیم، بالمرّه یادمان میرود که چه کار داریم میکنیم.۱۳۹۰/۰۱/۲۳ #ما_و_نماز

🎵انتقام سخت از قاتل و آمر به قتل سلیمانی #پادکست #اندیشه_مقاومت #انتقام_سخت

سخنرانی در جمع فرماندهان ارتش (عمل به وظایف- تبلیغات علیه انقلاب ایران)،۱۶ دی ۱۳۵۸/ ۱۷ صفر ۱۴۰۰،قم 📚جلد ۱۲ صحیفه امام خمینی (رضوان الله علیه)، از صفحه ۵۳ تا صفحه ۵۵ متن کامل را از اینجا بخوانید. #امروز_در_صحیفه #بشنوید #عمل_به_وظیفه مَنار(معارف ناب امام و رهبری) @MANAAR_IR

#دعای_پایانی

بیان قرآن، بیان فصیح و بلیغ و خیلی والائی است و هرکسی جزئیات این بیان را نمیفهمد. بلاتشبیه مثل گلستان سعدی که انسان آن را مثلاً در جمعی بخواند. خوب، گلستان سعدی فارسىِ بلیغ است، مردم هم میفهمند؛ اما دقائق و جزئیاتش را فقط ادبا، اهل ذوق و اهل درک بالا میفهمند. حالا این را هزاران برابر بکنید. قرآن اینجوری است. دقائق و لطائف و جزئیات را ممکن است مستمعِ عرب‌زبانِ معمولی نفهمد، اما بالاخره مفهوم این کلمات را میفهمد؛ لذا دلش رقیق میشود؛ لذا در شنیدن تلاوت قرآن اشک میریزد؛ چون موعظه‌ی الهی را درک میکند. این حجابی است که ما داریم و قابل حل هم هست. نبادا کسی خیال کند حالا چه کار کنیم، نمیشود؛ نخیر، این کاملاً قابل حل است. بسیاری از کلمات و لغات قرآنی در زبان فارسی متداول ما تکرار شده است و ما میفهمیم. بیانات در دیدار قاریان،۱۳۸۶/۰۶/۲۲ #ما_و_قرآن