#تلنگر #داستان 🅾 گندم از گندم بروید جو ز جو🔆 توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دکتر مظفری بودم. روزی از روزها دکتر ناغافل صدایم کرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان ‌دادن که باید پایش را بعلت عفونت می بریدیم. دکتر گفت: اینبار من نظارت می کنم و شما عمل می کنید... به مچ پای بیمار اشاره کردم که یعنی از اینجا قطع کنم ؟ دکتر گفت: برو بالاتر! بالای مچ را نشان دادم . دکتر گفت: برو بالاتر!! بالای زانو را نشان دادم . دکتر گفت برو بالاتر!!! تا اینکه وقتی به بالای ران رسیدم دکتر گفت که از اینجا ببر... عفونت از این جا بالاتر نرفته! لحن و عبارت «برو بالاتر. برو بالاتر» خاطره بسیار تلخی را در من زنده كرد خیلی تلخ.!! ♦️دوران کودکی ؛ همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می کردیم. قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی ها تعطیل. مردم ایران و تهران بشدت عذاب و گرسنگی می کشیدند که داستانش را همه شنیده یا میدانند. مردم هم با هر زحمت وقیمتی که بود مجبور بودند ارزاق شان را تهیه کنند. عده ای از خدا بی خبر ؛ هم با احتکار؛ از گرسنگی و ناچاری مردم گرفتار؛ سودجویی می کردند. شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه مان که دلال بود؛ و گندم و جو می فروخت برویم و کمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم. پدرم هر قیمتی که می گفت همسایه دلال ؛ با لحن خاصی می گفت: برو بالاتر... برو بالاتر... ! ♦️بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم. چقدرچهره اش آشنا بود.. وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت: بچه پامنار بودم.‌.. گندم و جو می فروختم.. خیلی سال پیش... قبل از اینکه در شاه عبدالعظیم ساکن بشم... یادم افتاد ای وای این همان همسایه ماست!! دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم. بدون خدا حافظی خودم را به حیاط بیمارستان رساندم. ومدتی بفکر فرورفتم که چرا مردم اینقدر غافلند؟ در حالیکه بارها خوانده اند که : <از مکافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید جو ز جو> ؛ اما به هیچ وجه انتظار نداشتم که چنین مکافاتی را به چشمم ببینم.! 👤 دکتر مرتضی عبدالوهابی 🎓 استاد آناتومی دانشگاه تهران ✍ آری خداوند فرموده: کل نفس بماکسبت رهینه لطفا"این داستانک رابرای دیگران ارسال فرمایید . باشد که موجب عبرت ؛ وتحولی در روح ورفتارها گردد. والسلام 🌐 http://eitaa.com/joinchat/976158752C6f56f25893