هفته گذشته خط تولید داروی رمدسیویر آمریکایی در ساوه توسط افتتاح شد. یعنی یکی از همان داروهایی که روی یازده هزار بیمار مبتلا به کرونا در دنیا از جمله سه هزار ایرانی آزمایش شده و بی اثر بودن آن بر روی کرونا اعلام شده بود.
من دنبال یافتن جواب این سوال بودم، در شرایطی که ما باید از ظرفیتهای استفاده نشده را برای مواجهه با کرونا فعال کنیم، چه ضرورتی داشته به یکباره کارخانه تولید دارویی بی اثر بر این بیماری افتتاح می شود؟
خوشبختانه دیدم خود وزیر در سخنان خود در مراسم افتتاحیه، به چرایی این اقدام اشاره فرموده اند.
ایشان گفتند :«در کشورهای دنیا این دارو را به عنوان داروی موثر درمان کرونا قلمداد نمیکنند، اما معتقدیم حتی اگر بسیار کم هم تاثیر داشته باشد باید ظرفیت تولید آن در داخل فراهم باشد. مردم ایران نباید احساس کنند که دارو تنها برای کشورها خارج و مرفه فراهم است. مردم نباید در این زمینه احساس کمبود کنند لذا در بحث کرونا هم نگذاشته ایم چنین موضوعی در بین مردم احساس شود».
آیا شما از این پاسخ قانع شدید؟
آقای وزیر، دهها پزشک با تجربه در طب سنتی ماههاست دارند فریاد می زنند که اگر تجارب آنها به کار گرفته شود تلفات ما به طور چشمگیری کاهش می یابد. چرا شما همین رویه دلسوزانه را در مورد طب سنتی از خود بروز نمی دهید؟
آیا مردم ایران نباید احساس کنند که به طب سنتی آنها بها داده می شود؟
آیا بیماران کرونا نباید برای درمان خود حق انتخاب داشته باشند؟
چرا در شرایطی که ۷۵ پزشک نامه داده اند و خواستار در اختیار گرفتن بخش های درمانی برای استفاده از توانایی های طب سنتی در درمان کرونا شده اند، به آنها میدان داده نمی شود.
شما که اذعان می کنید از مریدان مقام معظم رهبری هستید، در جلسه ستاد کرونا با ایشان حضور داشتید و اطلاع دارید که معظم له در آن جلسه به خاطر به کار گرفته نشدن طب سنتی در کنترل بیماری، اعتراض و گلایه فرمودند. خودتان هم قبلا بر ضرورت آن تاکید نموده اید پس چرا این قول به اقدام و عمل موثر منتهی نمیشود؟
آیا مردم حق ندارند وقتی این تضاد رفتاری را می بینند به این سیاست یک بام و دو هوا اعتراض کنند که چرا خط تولید داروی خارجی بی اثر با پول بیت المال افتتاح می شود ولی به درخواستهای دلسوزانه پزشکان طب سنتی اعتنا نمی شود؟
#نسخ_استاد 🎪🍓🌱˼
♡› @tebiranii ⸀🧁˼