#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۱) دولت فرانسه هم مثل برخی دولت های دیگر وقتی دوره قرنطینه خانگی و تعطیلی مشاغل طولانی شد، به افراد نیازمند جامعه خودش وعده کمک و مساعدت ویژه داد. این کمک ها توسط عموم دولت ها انجام میشه، حالا برخی بیشتر برخی کمتر. اما اونچه باید بهش توجه داشت اینه که این کمک ها به قشر آسیب پذیر و نیازمند تعلق می گیره. مال این ایام هم نیست. در همه ایام کمک ها و مساعدت های غذایی، پوشاک و خوراکی در طول سال توسط شهرداری ها در کشورهای مختلف برقراره. اینکه یک ایرانی در کانادا یا فرانسه از کمکی که بهش شده بیاد فیلم بگیره و در این شرایط سخت هم دست از سر افکار عمومی مردم کشورش بر نداره خیلی خیلی غم انگیز و تاسف آوره. خب ماجرای اون فیلم در کانادا مشخص شد که اصلا آن بسته ارسالی به آن فرد از طرف یک خیریه ایرانی در کانادا بوده و این کمک هم فقط شامل افرادیه که اعلام نیاز کنند که احتیاج به کمک دارند... اما آن فرد اعلام می کند که این کمک توسط دولت کانادا انجام شده و قابل تحسینِ!! حالا هم فیلمی که در پست قبل ارسال کردم که یک ایرانی بیاید اعلام کند که فرانسه به همه کمک کرده و انقدر کمک کرده که بیش از نیازشان هم حتی هست... ما هم از این دفترچه ها دیدیم در فرانسه. در پست قبلی گفتم که مثلا افرادی که در برخی شرکت ها کار می کنند از این دفترچه های تخفیفی برای تهیه غذا از رستوران ها می توانند استفاده کنند. سقف هم دارد از 9 یورو تا 19 یورو روزانه بیشتر نمی توانند استفاده کنند. مثلا می توانند با آن خرید هم بکنند از سوپر مارکت ها اما باز با همان کارت باید یک مبلغی هم نقدی بپردازند. یعنی کامل رایگان نمی توانند خرید کنند. حالا این دفترچه ها به برخی نیازمندان که به هر دلیل اثبات شده که توان تهیه خوراک روزانه هم ندارند تعلق می گیره. مثل مراکزی که غذای رایگان می دهند به فقرا و ... حالا به دلیل بحران به وجود آمده شرایط برای برخی ها در فرانسه خیلی سخت شده، مثلا در فرانسه ناهار مدرسه بچه ها با چیزی شبیه این ژتون ها بوده اما حالا که بچه ها در خانه هستند، برای برخی خانواده ها تامین خوراک روزانه برای بچه ها، آن ها را متحمل هزینه بیشتر کرده. حالا با بررسی های انجام شده حدود چند میلیون نفر نیاز مضاعف به این مساعدت ها برای گذراندن این روزها هستند و خیلی طبیعی است که دولت نقش اول را در نجات مردم از این وضعیت بازی کنه. موارد زیر ترجمه سایت های فرانسوی در این خصوص است که چند نمونه را قرار می دهم که لینک های آن در ادامه می آید: ـ در مواجهه با طولانی شدن قرنطینه ، امانوئل مکرون ، دوشنبه ، ۱۳ آوریل ، در سخنرانی های خود قول "كمكی ویژه" برای " ضعیفترین و محروم ترین طبقه " ، به ویژه " کم درامدترین خانواده های دارای فرزند" ، را به مردم داد. ـ کلیه وعده های غذایی کودکان، با عدم وجود غذاخوری و به این دلیل که درآمد بالقوه به دلیل بیکاری کاهش می یابد، تهیه می شود... ـ قرنطینه جهت مبارزه با ویروس کورونا ، حداقل تا یازدهم می ، تمدید شده ، بسیاری از مردم فرانسه را به منطقه ناامن مالی فرو می برد. با توجه به اینکه این هفته های قرنطینه "بسیار دشوار برای اقشار ضعیف و کم درامد" است ، امانوئل مکرون در طول سخنرانی عصر دوشنبه، اشاره کرد که دولت "کمک های ویژه بدون تأخیر" را پرداخت کرده تا " نیازهای اساسی آنها را برآورده شود. شرایط دریافت این کمک ها امروز چهارشنبه و پس از شورای وزیران ، توسط ادوارد فیلیپ اعلام شد. چند نفر تحت پوشش قرار می گیرند؟ ادوارد فیلیپ گفت: "از زمان آغاز قرنطینه ، خانواده ها مجبور شده اند با مشکلات دیگری روبرو شوند که می تواند آنها را در موقعیت های ناراحت کننده ای قرار دهد. وی ادامه داد: ما همچنین درخواست های انجمن هایی را که علیه فقر مبارزه می کنند شنیده ایم. در مجموع ، به گفته نخست وزیر ، چهار میلیون خانوار این "کمک همبستگی ویژه" را دریافت می کنند. این شامل افراد ذینفع ( آر اس آ ) ، ( آ اس اس ) و خانواده هایی که کمک هزینه مسکن دریافت می کنند ، می باشد ـ خانواده های محروم در دسترسی به سیستم های کمک به مواد غذایی که توسط انجمن ها ایجاد شده اند مشکل بیشتری دارند و با برخی از هزینه های اضافی - از جمله تغذیه فرزندان خود در هنگام ظهر ، درحالی که عموما از تعرفه های اجتماعی ، یا حتی رایگان در ناهارخوری های مدرسه بهرمند می شدند ، مواجه هستند که توسط دبیرخانه ایالتی مسئول مبارزه با فقر به آن اشاره کرده است. https://bit.ly/2XXS0oG ادامه دارد... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۲) در فیلمی که گذشت که این آقا، نام رئیس جمهور فرانسه را مااکرون خطاب می کند، در حالیکه حتی یکبار هم در فرانسه چنین تلفظی را نشنیده ام! بلکه همه مَکرون تلفظ می کنند، می گوید که هنوز دفترچه قبلی تمام نشده، دفترچه های بعدی هم رسیده... حالا شما این توضیح را با ادامه متن های ترجمه مقایسه کنید که پس از صحبت مکرون در 13 آوریل تازه وارد شور و مشورت تصمیم گیری برای انجام این طرح شده اند. واقعا یک حس خود تحقیری متاسفانه به چشم می آید که برخی افرادی که در خارج از کشورِ خودشان کیفیتی از زندگی را دارند که نیازمند این دفترچه ها باشند، برای مردم کشور خود نقش بازی کنند و خود را غرق در امکانات نشان دهند... ادامه ترجمه ها: ـ در حین قرنطینه ، فقیرترین خانواده ها ممکن است بخاطر از دست دادن درآمد رنج ببرند ، به عنوان مثال به دلیل این که آنها فرصت انجام برخی از کارهای کوچک را از دست می دهند. ساختارهای همبستگی مانند Resto du Coeur هم مشکلات بیشتری در اطمینان از ارائه سرویس معمول ، در این شرایط قرنطینه دارند. به عنوان مثال می دانیم که سه میلیون خانواده کمک هزینه مدرسه را دریافت می کنند ، این کمک به والدین فقیری که فرزندان محصل بین ۶ تا ۱۸ سال دارند ، پرداخت می شود. این که آنها از پشتیبانی ریاست جمهوری سود ببرند، منطقی خواهد بود. رقم دیگری که توجه را جلب می کند : چهار میلیون خانوار که از حداقل های اجتماعی بهرمند می شوند. در مورد دانشجویان ، تخمین زده می شود که ۲۰٪ از آنها زیر خط فقر زندگی می کنند. به طور خلاصه ، این باید حدود سه تا چهار میلیون خانوار را شامل باشد ـ مطمئناً ، چندین بخش یا اجتماع سعی کرده اند ، درهمه بخش ها این کمبود را جبران کنند و وعده های غذایی را برای افراد آسیب پذیر توزیع کنند ، اما این کافی نیست و مهمتر از همه ، بستگی به سرزمین ها دارد. از این رو امانوئل مکرون اعلام کرده است که: کمک های استثنایی، نوعی "کمک " برای مهار فقیرترینهاست.... ـ انجمن هایی مانند Secours Catholique درخواست پاداش همبستگی ۲۵۰ یورویی به ازای هر نفر در ماه را دارند. یکشنبه ، الیویه فور ، شماره یک PS ، "یک کمک ویژه ی ۳۰۰ یورو برای هر خانواده برای محرومان" درخواست کرد که دست بالا گرفته است در حالیکه به نظر می رسد کمک ها در هر صورت با توجه به شرایط هر شخص تعدیل می شوند. برای خانواده های دارای فرزند ، تصور نمی کنیم که کمتر از ۱۰۰ یورو باشد. در هر صورت ، امانوئل ماکرون ، رئیس جمهوری فرانسه ،گفت که متعهد است که آن را سریع انجام دهد: "بدون تأخیر" . این اقدام فردا در شورای وزیران ، احتمالاً برای پرداخت در پایان این ماه یا اوایل ماه می، ثبت می شود. ـ نخست وزیر اعلام کرد این کمک هزینه ۱۵۰ یورو به ازای هر خانواده ذینفع (آر اس آ) یا (آ اس اس) خواهد بود که به هر کودک ۱۰۰ یورو اضافه می شود. وی افزود: "ما همچنین تصمیم گرفتیم برای هر کودک ۱۰۰ یورو برای خانواده هایی که واجد شرایط (آر اس آ) یا (آ اس اس) نیستند ، اما از آنها کمک هزینه مسکن استفاده می کنند ، پرداخت کنیم." این دستگاه نزدیک به یک میلیارد یورو برای دولت هزینه خواهد داشت. https://bit.ly/3arFAYS 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#سواد_رسانه‌ای کمک به نیازمندان در فرانسه (۳) #کشورم_ایران تقریبا هر روز برنامه‌های تلویزیون ایران را مرور می‌کنم. از اخبارش تا برنامه های متنوعی که در شبکه های مختلف در خصوص این دوران شیوع ویروس و وضعیت متفاوت ایجاد شده پخش می‌شود. ـ از جان گذشتگی کادر درمانی مان در اوج جوانی و دوری از خانه و خانواده ـ کمک های دولت و مردم خیر برای مهار این بیماری ـ کمک های داوطلبانه اقشار مختلف مردم به هم ـ کمک های طلبه ها به مردم تا سخت ترین بخش کار که شستن و غسل دادن فوتی های این بیماری باشد. ـ کمک های بچه های کم سن و سال و جوان با نام بسیجی، از پخش مواد ضد عفونی به درب خانه ها تا ضدعفونی کردن سطح معابر و ماشین ها ـ بخشش های اجاره ها توسط مالکان و صاحبان خانه ها و مراکز تجاری ـ مرکزشدن مساجد و مدارس و زیارتگاه ها برای ماسک دوزی و لباس دوزی به دست معمولی ترین افراد برای مردم و کادر درمانی ـ قربانی کردن و تقسیم بندی گوشت برای رساندن به دست مردم مستضعف - حضور فعالانه و موثر بخش نظامی کشور در یاری مردم - برنامه‌های دعا و توسل و تزریق نور و معنویت که موثر در صبر و حفظ آرامش و اتصال به منبع لایتناهی رحمت حق است. - برگزاری برنامه‌های شاد در ایامی مثل نیمه شعبان در کوچه‌ها برای روحیه بخشی حقیقی به مردم و کارهای متنوع دیگر برای عبور از این بحران، به دست همه و نه با قهر که با مهر... یک مقایسه سطحی هم، متفاوت بودن، خاص بودن، متعالی بودن ایران را در نسبت با بسیاری از کشورهای جهان به انسان ثابت می کند. و در این میان ایرانی هایی وجود دارند در آن سوی آب ها هرگز هیچ یک از این صحنه ها را رسانه ای نمی کنند، نه برای مردم کشور خودشان نه برای مردم جهان. اما می نشینند ذره بین می اندازند خطایی یا اشتباهی را بیابند و هزار رنگ خبرسازی بزنند که باز مردم کشور خودشان را آزار بدهند، مایوس کنند، غصه دار کنند... خب اینها شغلشان این است؛ برای این کار حقوق می گیرند. شایعه پراکنی، دروغ پراکنی میزان حقوقشان را مشخص می کند. هرچه قوی تر و اثرگذار تر، پول بیشتر... به دوستم گفتم: واقعا هرکس این حجم از خبر خوب و کارهای خوب را در کشور ببیند قلبش سراسر امید و نشاط و انگیزه می شود، چرا برخی انقدر منفی نگر و سیاه بین و ناباور هستند نسبت به وطن خود... گفت: آخه این دست از مردم کشورمون متاسفانه اصلا تلویزیون ندارند. یعنی کلا شبکه های داخلی را ندارند و فقط از شبکه هایی که به دست غیر دوست ها اداره می شود اخبار دنیا را دنبال می کنند. اخباری که برنامه نویسی می شود که به چه شکل نشر داده شود... هر روز حق و باطل روشن‌تر می شود و هر روز کار کسانی که هنوز به سمت حق برنگشته‌اند، برای روز حساب، سخت‌تر... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

💫نقطه‌ی آغازِ شکل‌گیریِ یک قدرت جهانی در طول زمانی که برخی ایرانیان، برای تضعیف و تخریب کشورشان در خارج، شبانه روز کار می‌کنند و بخاطرش 💰 دریافت می‌کنند... ایرانیانی در #کشورم_ایران شبانه روز برای عزت و اعتبار و حراست از وطن خود کار کردند تا در چنین روزهایی که همه در بحران جهان‌گیر کرونا دست و پا می‌زنند، امکانی را ایجاد کنند که راهی نورانی تا آسمان گشوده شود و فضایی شویم و زین پس، از آسمان به زمین نگاه کنیم و یک گام بلند دیگر در برپایی تمدن نوین ایران اسلامی برداریم. امروز دیدم France24 از این موفقیت بزرگ و غافل‌گیر کننده خبر گذاشته بود. و چه حس قدردانی و سپاسی در هر ایرانی ایجاد می‌کنند، آنان که نام ایران اسلامی‌مان با آن پرچم پرمعنای سه رنگش را، باافتخارآفرینی، تیتر اخبار جهان می‌کنند. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance https://www.instagram.com/p/B_SD4poIvMT/?igshid=l3qa84th18fc

می‌خوام برگردم... یه فرصت دیگه بده... @ninfrace

#ارسالی_مخاطبین✨ سلام؛ افزون بر مطالبی که تو کانالتون میزارین اینم باید متذکر بشم که تو ایران علاوه بر کمک، به اموات کرونایی هم احترام میزار.ن چه پیر باشن چه جوون. همه رو غسل میدن و این غسل توسط طلاب صورت میگیره. کاملا ضدعفونی و بهداشتی. با شیوه ی شرعی. که بعید میدونم تو خارج از کشور مخصوصا کشورهای اروپایی تا این حد اموات کرونایی رو احترام بزارن و این همه مواد ضدعفونی براش هزینه کنن... راستی اینم عکس حقیر و دو تا از دوستان معلمم که طلبه ان اماده برای تغسیل و دو نفر از مرکز بهداشت برای نظارت بر امور بهداشتی. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

به صورت اتفاقی با این تصاویر مواجه شدم. گزارش مجله لوموند فرانسه از وضعیت کرونا در ایران... تابحال ندیدم یک تصویر از مشارکت بی پایان مردمی یا مساعدت دولتی، یک تصویر از ساخت تجهیزات بهداشتی یا کیت های تشخیص، یک تصویر از عظمت مرکز تجاری ایران مال که به مراقبت از بیماران کرونایی در تهران اختصاص یافته و یا نقاهت‌گاههای چندهزار تخت تابی نیروی نظامی کشورم را بنام نامی ایران برای مردم کشورش منتشر کند... تصاویری سراسر جهت‌دار و منفی که به خورد مردم کشورشان می‌دهند. کشوری عقب‌مانده که ماسک‌های یک‌بار مصرف را هم مجبور است بشوید، زنی که حجاب از سر افتاده در حال دستکش سازی است و بازارهای قدیمی از کسب و کار افتاده. و البته ایرانی که در اخبار پشت پرده، قدرت هفتم جهان شده است.☺️ خبری که مردم کشورها نباید باخبر شوند... در این خصوص مطلبی نوشتم که در پست بعدی تقدیم می‌کنم. @ninfrance

واقعیت‌ها واقعیت این است که مردم هر کشوری تصوری که از کشور دیگر دارند غالبا بر اساس آن چیزی است که از رسانه‌ها به آن ها ارائه می‌شود. حالا باید بیندیشیم اگر این رسانه ها دست آدم های خوبی نباشد چه می شود؟؟ از زمانی که امکان ارتباط مردم با مردم شکل گرفت، چه حضوری چه غیرحضوری، جهت دار بودن بسیاری از اخبار و گزارشات رسانه های غربی هویدا شد. من به عنوان یک ایرانی و با یک غرور و افتخاری به فرانسه سفر کردم. و با یک اعتماد به نفس و سربلندی اعلام می کردم ایرانی هستم. اما به مرور متوجه شدم انقدر نگاه عموم فرانسوی ها نسبت به ایران سیاه است که تعجب آنان را از این افتخار کردن بر می انگیزاند! در این ایام کرونایی چندبار پیش آمد که دوستان فرانسوی با نگرانی جویای حال ما به عنوان ایرانی شدند، چرا که باخبر شده بودند که در ایران وضعیت خیلی خراب است. از چه طریق؟ از طریق رسانه هایشان. چند روز پیش به طور اتفاقی خبری را در مجله لوموند فرانسوی دیدم ( که برخی از تصاویرش را در پست قبلی دیدید) و تازه متوجه عمق مساله شدم. متن خبر دروغ، تصاویر جهت دار و مردمی که همین را از کشور ایران دریافت می کنند. خب مردم این کشور که خبری از ایران ندارند، جز آنچه رسانه‌هایشان تحویلشان می‌دهند و همه ما اول همه چیز را حمل بر صحت می‌کنیم. چون بنای آدمی بر راستگویی است و روال طبیعی این نیست که انسان حرف معمولی‌اش هم دروغ باشد. در وضعیتی که حتی در سایت بهداشت جهانی که آمار مبتلاها و مرگ و میرها را روزانه به روز می کند و ایران در این طبقه بندی در رتبه ای بعد از ایتالیا و اسپانیا و فرانسه و انگیس قرار گرفته و وضعش از هر نظر بسیار بهتر از آن هاست، رسالت رسانه هایشان چیز دیگری است. یک دفعه یاد آن روز افتادم که از استاد با تعجب و ناراحتی پرسیدم چرا عموم اخبار منتشر شده در رسانه های شما در خصوص ایران منفی و سیاه نمایی است؟ استاد هم با ناراحتی و تعجب پاسخ داد: نمی دانم! در رسانه های ما همیشه در خصوص دو کشور اخبار منفی منتشر می شود: یکی ایران. یکی چین... بعد در بحث های متخصصین خارجی می‌بینی که مدام بحث این است که ایران و چین ابرقدرتهای آینده این سیاره خاکی خواهند بود... و کمی معما حل و آسان می شود. واقعیت این است که من شخصا با رصد اخبار رسانه های ایران و فرانسه به این نتیجه رسیدم که جهت داری و هدفمندی اخبار فرانسه خیلی زیاد است متاسفانه. اما در اخبار و گزارشات ایران، عناد و منظور و جهت گیری دیده نمی‌شود. این واقعیت برای هرکس قابل سنجش است و چیز پنهانی نیست. برای آرمان برحقت، جهانی بیندیش! مردم جهان عمیقا نیاز دارند از حقیقت باخبر شوند و این حقی عمومی است که به عنوان تکلیف بر گردن همه ما سنگینی می‌کند. همان طور که رهبر فرزانه #کشورم_ایران مستقیم به جوانان اروپایی نامه نوشت، بر همه ما فرض است که به مردم و بخصوص جوانان اروپایی و سایر مردم جهان نامه بنویسیم و در فضای مجازی منتشر کنیم و پرده‌های ضخیمی که توسط رسانه های تسخیر شده، بر دیده های مردم جهان قرار گرفته را کنار بزنیم و حقیقت رشد و تعالی و نشاط غیرقابل مقایسه با وضعیت آنان در کشورهایشان را که محصول ایمان و عمل صالح است به سمع و نظر آنان برسانیم. بی خبر نیستم از ضعف‌ها و نقص‌های کشورم، اما وقتی ضعف‌ها و نقص‌های جهانی را دیدم و از نزدیک تجربه کردم، تفاوت موجود و دست برتر کشورم را به سمت عاقبت بخیری و سرانجام نیکو با همه‌ی وجود درک کردم. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه

روز معلم و اساتید فرانسوی امروز به اساتیدم ایمیل زدم با این محتوا: «سلام استاد... امیدوارم حالتان خوب باشد. در ایران، امروز، روز معلم است. ما می گوییم: بهترین مردم، معلم می‌شوند... من از شما در این سال تحصیلی، درس‌های زیادی گرفتم. درس لطف و تواضع و اخلاق خوب. در پناه خداوند، در امنیت و آرامش باشید. با کمال احترام ... » واکنش اساتیدم شیرین بود. خیلی با لطف پاسخم را دادند و یکی از ایشان اظهار تأسف کردند که نیمه اول سال بخاطر اعتصابات و نیمه دوم سال بخاطر کرونا تقریبا دانشگاه تعطیل شد و فرصت آشنایی بیشتر را گرفت. بعد هم پر تواضع نوشته بودند: امیدوارم که مقالات و کتبی که نوشتم و در اختیار شما قرار دادم کمی جبران کننده این شرایط شده باشد. بعد هم آرزوی موفقیت و سلامت... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم « تمام کسانی که به بشریت خدمت کرده‌اند حقی بر بشریت دارند، از راه علم یا صنعت و هنر یا اکتشاف و اختراع و یا حکمت و فلسفه یا ادب و اخلاق و از هر راهی، ولی هیچ کس به اندازه شهدای راه حق بر بشریت حق ندارد و از همین جهت هم عکس العمل بشریت و ابراز عواطف بشر درباره آنها بیش از دیگران است، زیرا عدل و آزادی برای محیط اجتماعی بشر و برای روح بشر به منزله هواست برای تنفس ریه؛ بدون آن ادامه حیات ممکن نیست. عالم در علم خود و مکتشف در اکتشاف خود و مربی و معلم اخلاق در تعلیمات خود و حکیم و فیلسوف در حکمت و فلسفه خود مدیون و مرهون شهدا هستند و شهدا در کار خود مدیون کسی نیستند، زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خود را ظاهر کنند. مثَل شهید مثَل شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتو افکندن است، تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شده بنشینند و آسایش بیابند و کار خویش را انجام دهند. آری، شهدا شمع محفل بشریت‏‌اند؛ سوختند و محفل بشریت را روشن کردند. اگر این محفل تاریک می‌ماند هیچ دستگاهی نمی‌توانست کار خود را آغاز کند یا ادامه بدهد. داستان شهید و غیر شهید داستان همان شمع و شاهد است که پروین به نظم آورده است: شاهدی گفت بشمعی کامشب در و دیوار، مزین کردم دیشب از شوق، نخفتم یکدم دوختم جامه و بر تن کردم کس ندانست چه سحرآمیزی به پرند، از نخ و سوزن کردم تو بگرد هنر من نرسی زانکه من بذل سر و تن کردم شمع خندید که بس تیره شدم تا ز تاریکیت ایمن کردم پی پیوند گهرهای تو، بس گهر اشک بدامن کردم خوشم از سوختن خویش از آنک سوختم، بزم تو روشن کردم خرمن عمر من ار سوخته شد حاصل شوق تو، خرمن کردم کارهائیکه شمردی بر من تو نکردی، همه را من کردم» ✨برگرفته از کتب معلم شهید علامه مرتضی مطهری 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

ایران همدل از دریچه 📷 برای مردم جهان شاید باورش سخت باشه که چرا؟! اما رسانه‌های رسمی جهان نمی‌گذارند ایران شناخته شود. شاید ترس از شناخته شدن الگوی جدید جهانی که تمام سیستم اداره کشور را با مکاتب دست ساز بشری‌اش، زیر سوال می‌برد. مثل واجب کفایی شده است که چون زمین مانده، واجب عینی شده... بر هر ایرانی معتقدی واجب است این #رزمایش_همدلی را به مردم جهان بشناساند. دیدم سایت رهبر فرزانه بخشی را برای ارسال فعالیت‌های مومنانه این روزها و رسانه‌ای کردنش قرار داده، این یعنی این همدلی‌ها باید دیده بشه. حتما مشارکت کنید. http://farsi.khamenei.ir/razmayesh-hamdeli/ و چه عالی می‌شود اگر اینها را با زیر نویس زبان‌های مختلف در فضای مجازی مثل فیس بوک، توییتر و اینستا پخش کنید. دیروز دوست طلبه لندنی ساکن ایران می‌گفت، دوستانش تماس گرفته‌اند که زنده‌ای در ایران؟ چیزی برای خوردن یافت میشه؟؟.... لندن. انگلیس! با وضعیت بحرانی‌اش در خصوص کرونا و بیکاری‌ها...! یعنی در رسانه‌ها برای مردمش از ایران چه گفته؟ 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

بدترین و بهترین اسارت! از خنک‌ترین نسیم‌های رحمت الهی در حرارت نفس‌گیر غربت و غرب، آشنایی با برخی دوستان ایرانی در فرانسه بود که مثل هدیه آسمانی از جایی که گمان نمی‌کردم، روزی ام شد... شیرینی صحبت به زبان مادری در فضایی که همه، زبانی و به تبع فرهنگ فکری‌ای غیر آن دارند را فقط مبتلا شده‌‌ها درک می‌کنند... تقریبا دو سه ماه پیش بود که با یکی از این روزی‌های بهشتی آشنا شدم. دختری خوش‌قلب و مهربان و مومن به خدا، که پر از خیر و برکت شد حضورش و وجودش. واقعا حصار زمان و مکان برای تحقق تقدیرات الهی شکننده‌ترین می‌شود، اگر بخواهد... از بخش‌های شیرین این گفتگوها به زبان مادری، تبادل افکار و تأملاتی است که تقریبا تحقق‌اش با دوستان خارجی، خیلی بعید به نظر می‌رسد. تبدیل افکار به کلمات نامانوس، آن هم در خصوص مسائلی این چنین که در ادامه می‌آید و درک همان چیزی که قصد انتقالش را داری برای مخاطب. حالا بعد مدت‌ها... هم‌زبانی پیدا شده بود که همراهی و تکمیل می‌کرد. غرق در تفکرات، بی‌مقدمه پرسیدم: می‌دانی سخت‌ترین اسارت چیست؟ جواب داد: وابستگی. به کسی یا چیزی مثلا... و بحث از این نقطه آغاز شد و به چالش کشیده شد ذهن‌هایمان... از فرایند بحث عبور می‌کنم تا برسم به جملات آخر که جمع‌بندی افکار و تجاربمان بود: سخت‌ترین اسارت، اسیر خود شدنِ در واقع. وقتی خودت از دست خودت خلاصی نداری! اسیر خواسته‌های دل، اسیر خواهش‌هایش، اسیر دوست‌داشتنی هایش و اصرارش برای دست‌یابی؛ دست‌یابی به خواسته‌های پرواضح نامعقول و آسیب‌زننده... آیا اسارت خوب هم داریم؟ بله... اسیر موجودیتی شدن که تو را آزاد می‌کند از تمام این اسارت‌ها. فرمود بگو: لا اله... بگو اسیر هیچی نمیشم. و بعدش بگو: الا الله... جز الله! اینجاست که به تجربه می‌شه چشید اسارت خوب هم وجود دارد... او که اسیر الله نیست، مجبور است اسیر هزاران هزار اله ریز و درشتی شود که صبح تا شب جز زمین‌گیری، محصولی برایش ندارند. اما او که فعالانه تن و جان می دهد به اسارت الله. یعنی «بنده» می‌شود، محصولش آزادی از هر قید و بند و اسارتی می‌شود که بیشمار انسان را به رنج این بردگی‌ها کشانده است. رسیدیم به اینجا که: آزادی یعنی نبود مانع برای رشد و تعالی؛ و تنها راه دست‌یابی به این آزادی، اینگونه اسیر شدن است! چه متناقض نمای شیرینی. حصارِ آزادی بخش... خیلی‌ها برای تجربه‌ی حس آزادی، از تکالیف و دستورات خالق آزادی فرار می‌کنند. در حالی‌که «او» تجربه چشیدن این حس رهایی‌بخش را در این چهارچوب قرار داده‌! از تمام دربندان و اسیرانش که «بنده» خطاب می‌شوند، بپرس... همه یک جواب مشترک می‌دهند: من از آن روز که در بند «او» و اوامر او هستم، آزادم... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance