بعد از تجربه‌ی بارها سفرِ بین شهری در فرانسه، متوجه شدم که عموم جاده‌های فرانسه، چراغ ندارد! و فقط باید با نور چراغ ماشین پیش بری. @ninfrance

یه تجربه ای که با سفر به خارج از ایران بدست آوردم اینه که خیلی از تمسخرهایی که از طریق افراد ناشناس در فضای مجازی منتشر میشه و توسط عموم افراد بدون فکر برای هم ارسال میشه، انواع رفتارهای مردم کشورم با عنوان «ایرانی ها»ست. در حالی که خیلی از رفتارها در همه جهان یکسان و یک شکله. دیروز دوستم تصویری از دانشگاه فرستاد که دانشجویان بدون هیچگونه فاصله اجتماعی برای صرف ناهار مقابل سلف دانشگاه صف بسته اند و هنگام صرف غذا هم کاملا در صورت هم حرف می زدند و غذا می خورند. و البته خروجی اش هم اعلام شب گذشته سایت ها بود که ظرف 24 ساعت بیش از 40 نفر در این دانشگاه به ویروس کرونا مبتلا شده اند... دیدم رسانه های فارسی زبان انواع فیلم ها از مثلا صف بستن مردم برای تهیه نذری در ایام محرم در ایران را سوژه خبری کرده و به توهین و تمسخر پرداختند و می بینم که خبری از نشر چنین اخباری از سراسر جهان نیست. دیدم که کاریکاتور پخش کردند که برای ایرانیان کرونا اوایلش یه غول ترسناک در شب تاریک بوده اما الان براشون یه دایناسور بانمک شده که در دشت و دمن ازش سواری می گیرن. اما واقعیت اینه که در همه دنیا این ترس ریخته. فرانسه @ninfrance

«هجرت مقدمه جهاد است و مردان حق را هرگز سزاوار نیست که راهی جز این در پیش گیرند؛ مردان حق را سزاوار نیست که سرو سامان اختیار کنند و دل به حیات دنیا خوش دارند، آنگاه که حق درزمین مغفول است و جُهال و فُساق و قداره بندها بر آن حكومت می رانند.» شهید سید مرتضی آوینی کتاب فتح خون #خلاصه_نویسی_هایم @ninfrance

توهین نبوده! شوخی کردن... قسمت دوم عرض کردم که برای اینکه سر در بیارم چرا باید یک مجله طنز اصرار بر تمسخر پیام آور مقدس یک دین آسمانی داشته باشه، شروع به تحقیق و مطالعه کردم. گفتم که این مجله از ابتدا به دلیل تمسخرهای تند و زننده و هتاکانه که با ارزشهای گروه های مختلف جامعه فرانسه در تضاد بوده چندین بار توقیف و مجدد راه اندازی میشه. اما آخرین بار در سال 1996 کارش رو از سر می گیره و کم کم گرایش هاش به سمت تمسخر شخصیت ها و مسائل دینی بیش تر میشه. مثلا سال 2000 در کاریکاتوری فلسطیان را غیر متمدن معرفی می کنه که همین باعث اعتراضات میشه. سال 2005 کاریکاتوری را منتشر می کنه که ضدیهود شناخته میشه و منجر به اخراج کاریکاتوریست میشه. اما داستان از سال 2006 وارد تمسخر اسلام و مسلمانان و پیام آور مسلمانان میشه. شرمسارم که بگویم در این سال سه کاریکاتور از رحمت للعالمین، کشیده می شه که فقط یکی از آنها را اگر بخواهم بگویم اینه که در عمامه ایشان، بمب جاسازی شده... این کاریکاتورها باعث اعتراض مسجد جامع پاریس طبق قوانین گفتارهای نفرت پراکنی فرانسه میشه. بر این اساس دادگاهی در پاریس برپا میشه که البته با تبرئه این نشریه به پایان می رسه. با این دفاع که منظور از این کاریکاتورها بنیادگرایان (چیزی مثل داعشیها) بوده که تمسخر شده نه مسلمانان. با اینکه این کاریکاتورها در خصوص اشخاص چهره آن فرقه ها نبوده بلکه مشخصا و به نام پیامبر اسلام تصویر سازی شده بوده. این برایم جالب بود که در مورد قبلی که یهودیان به تمسخر گرفته شده بودن، با عنوان یهودستیزی به این نشریه اعتراض میشه و سردبیر برای خاتمه یافتن مسئله، از کاریکاتوریست میخواد که عذرخواهی کنه و چون او قبول نمی کنه اخراجش می کنن و به پرداخت غرامت 40000 یورو هم گرفتار می شن! اما در خصوص مسلمانان به گفتن این عبارت که شوخی بوده و توهینی به مسلمانان در کار نبوده این نشریه در دادگاه تبرئه می شه!... نکته قابل توجه از اینجا شروع میشه که برخی می گن این نشریه در حال ورشکستگی بوده و این کارها باعث فروش بیشتر نشریه اش میشده چرا که طبق عادت همه میخواستند سر دربیاورند که قضیه چه بوده که انقدر هیاهو کرده و همین باعث بالارفتن فروش این نشریه شده. انقدر که مثلا برای اولین بار از 100هزار فروش به 150هزار فروش برسه. در آن زمان ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه بوده و کار این نشریه را تحریکات آشکار نام گذاری می کنه و محکوم می کنه با این توضیح که از طنزی که به اعتقادات مذهبی مربوط بشه باید خودداری کرد. با اینکه مسجد جامع پاریس، لیگ جهان اسلام، اتحادیه سازمان های اسلامی فرانسه همه اعتراض می کنند، اتفاق خاصی نمی افته و این نشریه به کار خودش ادامه می ده. دلیل قابل توجهش هم این بوده که از رئیس جمهور بعدی یعنی سارکوزی این نشریه مورد حمایت قرار می گیره. سارکوزی به دادگاه نامه ای می نویسه و از سنت طنز فرانسه حمایت می کنه! اولاند هم به عنوان رئیس جمهور بعدی همین روال را با عنوان حمایت از آزادی بیان دنبال می کنه. ناگهان در سال 2011 خبر می رسه که دفتر این نشریه مورد حمله قرار گرفته و وب سایتش هم هک شده. این اتفاق به دنبال کاریکاتور جدید این نشریه رخ میده که باز با تصویر طنزی از رسول خدا، این کلام کنارش نوشته شده که 100 ضربه شلاق اگر از خنده نَمیرید... اما داستان چه بوده؟ مشخص می شود که این واکنشی به معرفی قانون شریعت پس از انتخابات در لیبی و پیروزی حزب اسلام گرایان در تونس بوده. (در خصوص این بخش مجزا و مفصل در پست های بعدی توضیح خواهم داد.) بعد از این حمله، چاپ این نشریه چهار برابر میشه! رئیس شورای مسلمانان فرانسه از لحن تمسخرآمیز مقاله نسبت به اسلام و پیامبر اظهار تاسف می کنه اما مخالفت خودش رو با اعمال هر نوع خشونت اعلام می کنه. سال 2012 این نشریه مجموعه ای از کاریکاتورهای طنز ( شرمسارم که بگویم حتی برهنه) از کسی که از عزیز قلب ماست منتشر می کنه. کار به جایی می رسه که آمریکا هم اظهار مخالفت می کنه. وزیر امورخارجه فرانسه انتقاد می کنه و می گه این روغن روی آتش ریختنه... اما سردبیر از انتشار کاریکاتورهایش دفاع می کنه، با این جمله که ما با همه این کار را می کنیم و استثنا نداره. (در خصوص اینکه چرا به این وضع رسیدن هم توضیح خواهم داد؛ این وضع که همه چیز براشون علی السویه باشه و نسبت به هیچ چیز احساس حرمت و احترام نداشته باشن). ادامه دارد... مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

این متن را که خواندم این داستانک را نوشتم: من وسیله بودم... برای اینکه بنویسد برای جهانیان که: رسول الله اسوة حسنه... ننوشت... و به آن‌ها فرصت داد که با من کاریکاتور بکشند... تقدیم به خودم و هرکس مثل خودم که کاری برای معرفی رسول رحمت و معرفت به جهانیان نکرد... مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

اینجا ایران نیست☺️ یکی از بازارهای روز فرانسه است. ظاهرا منطقه مسلمان نشین است اما چون عموم فروشنده‌ها مسلمان هستند از همه مناطق شهر برای خرید به این منطقه می‌آیند. مثل ما☺️ قیمت‌ها از مراکز مشابه ارزان‌تر است. @ninfrance

فرانسه در موج دوم ۱۶۰۰۰ مبتلا در یک روز را هم تجربه کرد. از وقتی رستوران‌ها و کافه‌ها باز شده، حجم زیاد جمعیت به شکل فشرده را در سطح شهر شاهد بوده‌ام. چه در فضای باز، چه سربسته. تنها قانون اینه که هنگام راه رفتن ماسک داشته باشی اما وقتی نشستی برداشتن ماسک مجازه. خب در این تصویر می‌بینید که فاصله اجتماعی وجود نداره. و سطح شهر پر هست از این دور هم نشینی‌ها. حالا به شکل آزمایشی شهر مارسی رستوران‌هاش رو تعطیل کرده تا ببینن چه اثری بر میزان ابتلا داره. اما سر همین مسأله هم برخی مردم جهت اعتراض به بسته شدن رستوران‌ها با ماسک ولی بی فاصله راه‌پیمایی کردن. حتی تابحال چندین تجمع اعتراضی در همین مدت هم برپا شده است. مثل گروهی که مخالف اجباری شدن ماسک هستند... هر کشوری با مسائلی درگیره و واقعا کرونا به عنوان یک موضوع مشترک جهانی میزان سنجش و مقایسه خیلی چیزها شده است. @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم «علیرغم ِ شرایط، شاد بودن؛ علیرغم شرایط، مؤمن ماندن؛ علیرغم شرایط، تن به فسادِ روح ندادن، صداقت و سلامت را حفظ کردن، سرسختانه و پیوسته جنگیدن، و تسلیم دل‌مُردگی نشدن؛ این وظیفه‌انسان است؛ انسانی که می‌داند در چه روزگاری به دنیا آمده است و در چه سرزمینی، و چه مسئولیت‌هایی را خداوند بر عهده او نهاده است... انسانی که حق دارد از اندوهِ سقوط ِ روحِ هموطنانِ کاردارِ خویش، خون گریه کند، و حق دارد به جنون گرفتار شود، و حق دارد قَدّاره‌کشان، جمیع دزدان و باج خواهان و نامردان روزگار را به جهنم بفرستد؛ اما تا لحظه موعود، دندان بر جگر فرو می‌بَرَد و از این حق مقدسِ مسلّم، استفاده نمی‌کند...» برگرفته از کتاب برجاده‌های آبی سرخ نویسنده: نادر ابراهیمی @ninfrance

از جمله تجارب جالب برایم داخل خانه‌های اصیل و با قدمت فرانسوی است. عموما چوبی. با آشپزخانه کاملا جدای دردار. بعد دیدم فرانسوی‌ها به مدل آشپزخانه‌هایی که هیچ در و حفاظی ندارد - که ما اُپن می‌گوییم- آن‌ها آشپزخانه‌ی آمریکایی می‌گویند. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

توهین نبوده! شوخی کردن... قسمت سوم سال 2012 این نشریه (شارلی اِبدو) مجموعه ای از کاریکاتورهای طنز ( شرمسارم که بگم حتی برهنه) از کسی که از عزیز قلب ماست منتشر می کنه. کار به جایی می رسه که رئیس دولت آمریکا هم اظهار مخالفت می کنه. وزیر امورخارجه فرانسه انتقاد می کنه و می گه این روغن روی آتش ریختنه... اما سردبیر از انتشار کاریکاتورهایش دفاع می کنه، با این جمله که ما با همه این کار را می کنیم و استثنا نداره. ادامه دادن این تمسخرهای زشت، منجر به حادثه کشنده میشه، 7 ژانویه 2015 دو فرد مسلح فرانسوی الجزایری به این دفتر حمله می کنن که نتیجه اش 12 کشته میشه. من جمله کاریکاتوریستی که این تصاویر را کشیده بوده. بلافاصله روز بعد، کارکنان باقی مانده اعلام می کنند که انتشاری خواهند داشت. 13 ژانویه اولین شماره پس از این کشتار منتشر میشه . تصویر هم همان شمایل سابق با چهره ناراحت است که کاغذی در دست دارد با این عنوان که: "من شارلی هستم". به این معنا که خود پیامبر هم از این خشونت ناراحت است و خودش را طرف کشته های این حادثه قرار داده است. از این شماره 3 میلیون! چاپ میشه و به گفته خودشون با تقاضای زیاد به 5 میلیون میرسه. با این تبلیغ که درآمد حاصل از این فروش به خانواده قربانیان می رسه... همچنین این نشریه در شهر نیویورک در مرکز آمریکایی Good ale جایزه ی شجاعت در آزادی بیان را می گیره! دولت فرانسه یک میلیون یورو برای حمایت از این مجله هدیه می ده. 250 هزار یورو از بودجه گوگل اهدا می شه. از مطبوعات فرانسه و صندوق کثرت گرایی فرانسه 100 هزار یورو کمک مالی می شه. حامیان آزادی بیان هشتک من شارلی هستم را در توییتر فعال می کنند. 10 و 11 ژانویه 2015 تجمعاتی در شهرهای فرانسه با این شعار در حمایت از نشریه شارلی ابدو انجام می شه. در مقابل اما ناآرامی هایی در نیجریه به دلیل تظاهرات علیه این توهین های آشکار ایجاد می شه. ۱۰ کشته و ده ها زخمی و اینکه ۹ کلیسا به آتش کشیده می شه و برخی پرچم کشور فرانسه را می سوزانند. در الجزایر و اردن هم تظاهراتی شکل می گیره. تظاهراتی مسالمت آمیز در خارطوم، سودان، روسیه، مالی، سنگال، موریتانی هم برپا می شه. در چچن بیش از یک میلیون نفر تظاهرات می کنند با اعلام اینکه اسلام دین صلح است. رهبر چچن اعلام می کنه که برخی فرانسوی‌ها فاقد ارزشهای معنوی و اخلاقی هستند و این کار توهین آمیز را محکوم می‌کنه. یک هفته بعد از این داستان ها رئیس دولت آمریکا ـ ترامپ ـ با تمسخر کار این مجله را کاری تند و زننده و نادرست اعلام می کنه! و می گه این مجله در آستانه سقوط مالی بوده که دست به چنین کاری برای افزایش فروش زده. در کنارش سازمان سکولار جامعه ملی بریتانیا، برای پاسخ شجاعانه این نشریه به حمله تروریستی، 5000 یورو جایزه مربوط به صندوق حمایت به خانواده کاریکاتوریست ها اهدا می کنه... کمی با فاصله که به روال این اتفاقات نگاه کنیم بازیچه شدن مردم و تحقق اهداف صرفا اقتصادی خیلی واضح به چشم میاد. مجموعه‌ای که احساسات بیش از دو میلیارد مسلمان را تحریک کنه. در این میان دو نفری که معلوم نیست که بودند حادثه تروریستی به وجود آورند. بعد احساسات مردم غیر مسلمان برانگیخته بشه، بعد مجموعه‌های مخالف دین و بخصوص گسترش اسلام در فرانسه به میدان بیان و تامین مالی بیشتر کنند. بعد در کشورهای مسلمان مردم با قلب‌های جریحه‌دار ابراز ناراحتی کنند، باز در این میان معلوم نیست چه کسانی به کلیساها آسیب بزنند و تفرقه و خشم و ناراحتی و فاصله، بین ادیان ایجاد بشه و... ادامه دارد... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

بی خبری از وضعیت زنانِ جهان در ایران ایران که بودم هربار خبری می شنیدم از فلان کنوانسیون جهانی حمایت از حقوق زنان، که از وضعیت زنان در ایران اظهار نگرانی کرده! همیشه کلافه میشدم، چون مطالعاتی داشتم و می دانستم در این موضوع در جهان وضعیت بسیار وخیم است و بهتر این است که برای جوامع خود اظهار نگرانی کنند... سفرم به فرانسه خیلی دید بازتری به من بخشید، بخصوص که با یادگیری زبان فرانسه امکان مطالعه بیشترم فراهم شد. چند روز پیش بود که در خانه دوستم صدای آه و ناله و فریاد زن جوان همسایه اعصابم را حسابی به هم ریخت و وقتی از دوستم جویا شدم گفت که این صدای هر روزه است. مرد خانه دائم الخمر است. زن جوان تنهایی کار می کند. هر روز در خانه دعواست. زن می گوید چرا من باید بجای تو کار کنم... و ضرب و شتم و آه و ناله و گریه... در یک خانه کانکسی حدودا 30 متری زندگی می کنند و هر دو هم فرانسوی هستند... تحمل آن صداها انقدر برایم سخت بود که به جاری شدن اشکم انجامید. از صدای مظلومانه ای که می شنیدم و کاری از دستم بر نمی آمد... بعد از اخبار ایران می شنوم که فلان آقا در مناظره ای از چاره نداشتن برای همسو شدن با جامعه متجدد جهانی و هماهنگ شدن با تمدن آن سخن به میان می آورد! سایت زیر اخبار و آمار کشته شدن زنان فرانسوی در خشونت های خانگی است. با این عنوان: «بیش از 100 زن هرساله زیر ضربات همسر خود، می میرند.» این سایت از موسسه آماری اروپا نقل می کند که فرانسه یکی از کشورهای اروپایی است که بیشترین آمار کشته شدن زنان در خانه توسط زوج خود را دارد و بعد آن آلمان و بعد آن انگلستان... سال گذشته بود که استاد فیلمی از همین داستان خشونت خانگی برایمان نشان داد. حتما لینکش را پیدا می کنم و در کانال قرار می دهم. برخی در ایران از جهل و بی خبری زنان و دختران جوان کشورم سوء استفاده می کنند. از ما بپرسید... ما که خارج از ایران را تجربه کرده ایم... بر اساس فیلم ها و سفرهای توریستی فکر نکنید، قضاوت نداشته باشید و اذهان جوانان بی خبر جامعه را به راهی که عاقبتش در غرب کاملا هویدا است منحرف نکنید. https://fr.euronews.com/2019/09/03/plus-de-100-femmes-meurent-chaque-annee-en-france-sous-les-coups-de-leur-conjoint در تظاهراتی که زنان فرانسوی در پاریس داشتند برگه هایی شماره گذاری شده در دست داشتند که یعنی صد نفر بعدی ممکن است ما باشیم... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

امشب منزل یکی از دوستان ایرانی دعوت بودیم. وقتی رسیدیم لحظات پنالتی زدن تیم ایران و عربستان بود. شهدای منا جلوی چشمم آمد و دعا کردیم... چه شیرین بود پیروزی ایران... چه شیرین است خبر پیروزی ایران ما؛ هر نقطه‌ی جهان باشیم... 🇮🇷👏🎉🎊 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی در فرانسه @ninfrance