بسم الله الرحمن الرحیم «وَ قالَ لِلَّذی ظَنَّ اَنَّهُ ناجٍ مِنْهُمَا اذْکُرْنی‌ عِنْدَ رَبِّکَ فَاَنْساهُ الشَّیْطانُ ذِکْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ بِضْعَ سِنینَ» و به آن یکی از آن دو نفر، که می‌دانست رهایی می‌یابد، گفت: «مرا نزد صاحبت [پادشاه] یادآوری کن!» ولی شیطان یادآوری او را نزد صاحبش از خاطر وی برد؛ و بدنبال آن، (یوسف) چند سال در زندان باقی ماند. سوره مبارکه يوسف آیه 42 🔰ضمیرها در این آیه به حضرت یوسف (علیه‌السّلام)، برنمی گردد بلکه هر دو ضمیر "ه" در «فانساه الشیطان ذکر ربه» به «الذی» بر می‌گردد و معنایش این است که شیطان فرد زندانی همراه حضرت یوسف (علیه السلام) را که از زندان آزاد شد، به فراموشی واداشت و او فراموش کرد که نزد مولایش که پادشاه بود درباره بی‌گناهی یوسف عليه‌السلام سخن بگوید. ❓سؤال چرا ضمیر نمی‌تواند به حضرت یوسف عليه‌السلام برگردد؟ ✅جواب 1⃣ برگشت ضمائر به خود حضرت یوسف (علیه السلام) مخالف آیات روشن قرآن است که تصریح می‌کند ایشان از "مخلَصین" است: «انه من عبادنا المخلصین» "همانا او از بندگان مخلص ما بود!" (سوره مبارکه يوسف آیه 24) و در جای دیگر تصریح نموده که شیطان بر انسان‌های "مخلَص" راه ندارد: «فبعزّتك لأغوينهم اجمعين الاّ عبادك منهم الُمخْلَصين» "شيطان گفت: بعزّتت سوگند كه همه آنها را گمراه مي كنم مگر بندگان مُخلَصت را."(سوره مبارکه يوسف آیه 24) پس شیطان به یوسف عليه‌السلام که مُخلَص است راه ندارد تا او را دچار فراموشی کند. 2⃣قرینه دیگری که مشخص می‌کند که کسی که فراموش کرد زندانی بود آیه «وَ قالَ الَّذِی نَجا مِنْهُما وَ ادَّکَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ» "و یکی از آن دو که نجات یافته بود و بعد از مدّتی به خاطرش آمد..."(سوره مبارکه يوسف آیه 45) این هم قرینه است بر این که فراموش‌کار همان ساقی بوده نه حضرت یوسف (علیه السلام) چون ساقی بعد از مدتی به یادش آمد پس او فراموش کرده بود. #حضرت_یوسف #توسل #سوره_یوسف