* *🔴چطور یک دروغ بزرگ را باور می‌کنیم؟!* 🔺خطای_تائیداجتماعی 🔺خطای_انسجام ✅ یکم. برخی به خودشان آمدند و متوجه شدند در سالگرد دوم شلیک به #هواپیمای_اوکراینی 🛫یک فرضیه جدید مطرح شده است و آن هم اینکه جمهوری اسلامی از عمد هواپیمای اوکراینی را ساقط کرده است. ✅ دوم. عده‌ای به خودشان آمدند و متوجه شدند در آبان 98 جمهوری اسلامی انسان‌های بی‌گناهی را به رگبار بسته است. ✅ سوم. به خود آمدند و متوجه شدند در زندان‌های جمهوری اسلامی آدم می‌کشند مثل آب خوردن. ✅ چهارم. به خود آمدند و متوجه شدند می‌خواهند بخشی از خاک ایران را به روسیه و چین بفروشند و این گلشیفه فرهانی است که با افشاگری توافق 25 ساله اجازه نداده است. ✅ پنجم. متوجه شدند جمهوری اسلامی سیاست اش تغییر کرده است و حاضر است با دشمن تعامل و همراهی کند. و .... ❓ بازهم فهرست کنم؟ اما چطور می‌شود برخی باور می‌کنند؟ بعد تکرار می‌کنند؟ و بعد ترویج می‌کنند؟ 🔺این بحث مناسب سوادرسانه‌ای است و بیش از این کارکردی ندارد. 👈غرضم پرداختن به این دست موضوعات نیست. 👈سوال اصلی و مساله متن اینست: در چه فرآیندی آنچه باور نداشتیم را باور کردیم و دروغ بزرگ را حقیقت مسلم دانستیم؟ 1⃣ یکم. ⚠️ خطای انسجام فرآیند باور کردن یک دروغ بزرگ از خطای انسجام شروع می‌شود. 👇👇 ❓⚠️ *خطای انسجام چیست؟* 👈خطای انسجام دو بخش دارد. 🔺بخش اول. در بخش اول کافیست رسانه، پازل‌های یک دروغ بزرگ را به صورت قطره چکانی به شما منتقل کند؛ به نحوی که شما این قطعات ظاهرا نامرتبط را دارای انسجام ببینید. مثلا این چند خبر را ببینید: ✖️ مسئولین به خانواده کشته شده‌ها سر نمی زنند ✖️ متهمین با وثیقه یا بدون آن آزادند کانادا درخواست دادگاه بین المللی کرده و ایران مخالف است ✖️ ایران به دنبال فرار از پرداخت غرامت است ✖️ سپاه باقی مانده های هواپیمای اسقاطی را فورا جمع کرده است.... این اخبار فارغ از درستی یا نادرستی به صورت جداگانه اهمیت ندارد. مهم نیست هرکدام را به تنهایی باور کنید یا نه. حتا اگر تکذیب شود هم اثرش را روی شما خواهد داشت. به چه نحو؟ این اخبار در کنار هم یک پازل را کامل می‌کند و آن ایجاد شک است. گویا خبری است در نهان که جمهوری اسلامی نمی‌خواهد انرا بگوید. این اخبار نه جداگانه و بلکه در کنار هم یک پیام منسجم می‌سازد و آن همان دروغ بزرگی است که ممکن است روز اول گفته نشود و دو سال بعد شکل بگیرد. 🔺بخش دوم. بخش دوم انسجام چیست؟ انسجام دروغ با شما. 👈رسانه رصد می‌کند تا ببیند سمت و سوی مخاطب و جامعه به چه نحوی است. به هر سمتی کشش بیشتر پیدا کند اخبار فیک خود را متناسب با همان زمینه اجتماعی می‌سازد. اینجاست که فرد احساس می‌کند بین آنچه اعتقاد دارد با اخبار منتشر شده انسجام وجود دارد. ولو خبر دروغ باشد. او از این انسجام درونی و بیرونی لذت می‌برد. بنابرین به باور خود یقین پیدا می‌کند. حال آنکه، هم زمینه درونی اولیه و هم اخبار تزریقی بیرونی، همه‌اش در یک سناریوی منسجم فرد را مسخ کرده است. 2⃣ دوم. ⚠️ خطای تائید اجتماعی 🔺بعد از خطای انسجام نوبت به خطای تائید اجتماعی می‌رسد. خطای تائید اجتماعی چیست؟ شما در آن چیزی که نه زمان و نه انگیزه و نه مهارت لازم برای بررسی‌اش را داشته باشید تلاش می‌کنید به نظردیگران توجه کنید. اینکه دیگران چه می‌گویند. تعداد نظرات هم شکل و هم راستا نیز است. شاید این ادعای مرا تکذیب کنید اما شما در برخی از موارد، واقعا از کامنت های یک دست و یک شکل یک پست اینستاگرامی اثر می‌گیرد و این تاثیر کاملا ناخودآگاه است. وقتی همه یک حرف می‌زنند، مخالفان نیز دچار مارپیچ سکوت می‌شوند و همین باعث می‌شود توهم باور اکثریت ایجاد و مسلط شود. اینجاست که رسانه ها تلاش می‌کنند نشان دهند خبر دروغ شان باور اکثریت است و شما اگر می‌خواهید مورد تائید اجتماعی قرار بگیرید و منزوی نشوید باید با اکثریت همراهی کنید. حال آنکه نه تنها خبر دروغ است، بلکه باور اکثریت نیز به خبر دروغ نیست و تنها توهمی از اکثریت نمایی است. 📲رسانه در این مدل اولا یک پیام را به شیوه های گوناگون از زبان دیگران تکرار  و سپس تلاش می‌کند با اخبار جهت دار نظر مخاطبین را یک دست و هم راستا نشان دهد.  خطای تائید اجتماعی عجیب مسخ کننده است. ✅اما چه باید کرد؟ ✅هوشیار باشیم. در رسانه‌های اجتماعی، ما تنها از رسانه‌های مرجع اثر نمی‌گیریم. از یک کامنت و لایک و ریت هم اثر می‌گیریم. از سویی دیگر اگر هوشیار بودیم، باید فعال باشیم. یک کامنت و لایک و ریت شما، روی باور دیگران اثر گذار است. شاید تا به حال توجه نکرده باشیم، اما یک وقت‌هایی سکوت هم در ترویج دروغ های بزرگ موثر است؛ پدیده مارپیچ سکوت. پس راوی حقیقت باشیم که در یوم تبلی السرائر برای یک لایکی که زدیم و یا حتی نزدیم باید جوابگو باشیم. @roshana_esfahan .

🌀 #پرسش_و_پاسخ (۳۸) | تا دست‌یابی به توافق نهایی چقدر باقی است؟ 🍃🌹🍃 ❌ رئیس تیم مذاکره کننده ایران در وین: موارد اختلاف موسوم به پرانتزهای باز رو به کاهش است. قریب به اتفاق کشورهای مشارکت‌ کننده در گفت‌وگوها نیز نسبت به پیشرفت‌های حاصل شده در روند مذاکرات اذعان دارند و به این ترتیب می‌توان محتاطانه این ادعا را مطرح کرد که به رغم پیچیدگی‌ها و مسیر پر پیچ‌ و خم پیش‌رو، شمارش معکوس تا دست‌یابی به توافق نهایی آغاز شده است. #روشنگری | #ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

تحلیل_شب 📌#اصول_انقلاب_اسلامی_از_منظر_امام امت و رهبر معظم انقلاب: اصول انقلاب اسلامی که در اندیشه‌ی اما م خمینی وامام خامنه ای، ادامه‌ی راه پیامبران (ع) و تداوم‌بخش انقلاب اسلامی پیامبر اکرم(ص)واهل بیت عصمت وطهارت است، در عرصه های مختلف به شرح زیر می باشند : 📌عرصه‌ی سیاست داخلی 1️⃣ تکیه به رأى مردم؛ 2️⃣ تأمین اتحاد و یک‌پارچگى ملت؛ 3️⃣ مردمى بودن و غیر اشرافى بودن حکمرانان و زمام‌داران؛ 4️⃣ دلبسته بودن مسئولان به مصالح ملت؛ 5️⃣ کار و تلاش همگانى براى پیشرفت کشور. 📌عرصه‌ی سیاست خارجى 1️⃣ ایستادگى در مقابل سیاست‌هاى مداخله‌گر و سلطه‌طلب؛ 2️⃣ برادرى با ملت‌هاى مسلمان؛ 3️⃣ ارتباط برابر با همه‌ی کشورها، به جز کشورهای متخاصم 4️⃣ مبارزه با صهیونیسم؛ 5️⃣ مبارزه براى آزادى کشور فلسطین؛ 6️⃣ کمک به مظلومان عالم 7️⃣ ایستادگى در برابر ظالمان. 📌عرصه‌ی فرهنگ 1️⃣ نفى فرهنگ اباحه‌گرى غربى؛ 2️⃣ نفى جمود و تحجر؛ 3️⃣ نفى ریاکارى در تمسک به دین؛ 4️⃣ دفاع قاطع از اخلاق و احکام اسلام؛ 5️⃣ مبارزه با ترویج فحشا و فساد در جامعه. 📌عرصه‌ی اقتصاد 1️⃣ تکیه‌ به اقتصاد ملى؛ 2️⃣ تکیه‌ به خودکفایى؛ 3️⃣ عدالت اقتصادى در تولید و توزیع؛ 4️⃣ دفاع از طبقات محروم؛ 5️⃣ مقابله‌ى با فرهنگ سرمایه‌دارى در عین احترام به مالکیت؛ 6️⃣ هضم نشدن در اقتصاد جهانى؛ 7️⃣ استقلال اقتصادی. تدوین و ویرایش : روح اله تکبیری

🎥 #کلیپ| کارشناس تایوانی: آمریکایی ها گفته بودند در حمله به #عین_الاسد تلفات خاصی در کار نبود اما اعطای مدال های قلب بنفش نشان داد ایرانی‌ها چه آتش سنگینی بر سر آن‌ها ریخته بودند.... #روشنگری | #ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

📝 #یادداشت| تحلیلی بر چرایی آشوب در قزاقستان 🍃🌹🍃 ✍ محمد میری #روشنگری |#ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

📝 #یادداشت| به روسیه اعتماد نکنید به آمریکا اعتماد کنید! 🍃🌹🍃 ✍ جعفر بلوری #روشنگری |#ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

🎥 #کلیپ| توهم شاهانه‼️ #روشنگری | #ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

🔴زنگ خطر جمعیت در ۷ استان ♦️گیلان با شاخص ۱.۰۶، مازندران ۱.۱۹، البرز ۱.۱۹، سمنان ۱.۲۲ و تهران ۱.۲۷، مرکزی با ۱.۳۳ و اصفهان با ۱.۴۹ نرخ کل باروری وضعیت بحرانی از نظر سالمندی جمعیت دارند ♦️بنا بر اعلام مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، طی ۵دهه اخیر نرخ سالمندان کشور از ۵ به ۱۰درصد رسیده است و پیش‌بینی می‌شود این نرخ در ۵۰سال آینده ۳برابر شود و در سال۱۴۵۰ به حدود ۳۰درصد برسد. @@roshana_esfahan

بسم الله بیستمین جلسه از سلسله جلسات هفتگی تحلیل صوتی هادیان سیاسی فعال کشور سخنران: استاد گرامی جناب آقای دکتر مصطفی برزکار مسئول معاونت سیاسی نیروی زمینی سپاه موضوع: مولفه های فشار هوشمند علیه جمهوری اسلامی در دوران بایدن تاریخ: جمعه ساعت ۲۰:۳۰ جلسه در کانال تحلیل صوتی روبیکا: https://rubika.ir/tahlil_samen معاونت سیاسی سپاه صاحب الزمان(عج) استان اصفهان

رهبر معظم انقلاب : ملت ایران زیر تابوت شهید سلیمانی وحدت و هویت خود را نشان داد.

A.h.ch: 💠 *رهبر معظم انقلاب* به مدیر مسئول کیهان پیام فرستاده و گفته: *«یادداشت امروز آقای محمد صرفی، یک آفرین دارد».👏* این یادداشت آقای صرفی نویسنده‌ی خوش ذوق، با سواد و بی‌ادعای کیهان، درباره حاج قاسم که توجه رهبری را جلب کرده است ⬇️✒️✒️✒️✒️⬇️ ستاره قاسم در کهکشان راه خمینی(یادداشت روز) چقدر خوب است که کودکان وقتی به دنیا می‌آیند کسی نمی‌داند سرنوشت چه تقدیری برای آنان رقم زده و تاریخ برای شانه نحیف برخی از این کودکان‌گریان، چه مأموریتی گران‌سنگ تدارک دیده است. آری! اینگونه بود که دست فرعون به‌رغم تمام دست و پا زدن‌هایش، به فرزند عمران و یوکابد نرسید و موسی دودمان طاغوت عصر خود را در نیل بر باد داد. و آن زمانی بود که از چشم دنیااندیشان و ظاهربینان کار مؤمنان به پایان رسیده بود؛ در پیش، امواج خروشان نیل بود و از پس، لشکر جرّار فرعون. اما تقدیر الهی چیز دیگری بود. پس فرمان آمد که ‌ای موسی! عصای خود را بر دریا بزن ... و شد آنچه ناشدنی می‌نمود. تابستان سال 1953 برای «دوایت آیزنهاور» سی و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا شیرین بود. ماموران سازمان CIA در تهران به فرستادگان و مزدوران بریتانیایی که دیگر کبیر نبود پیوستند و عملیات آژاکس را با موفقیت به سرانجام رساندند. دولت وقت با کودتا سرنگون شد و شاه لرزان و فراری دوباره بر تخت نشست. «آلن دالس» رئیس ‌CIA اگر از آینده چیزی می‌دانست بدون شک پنج سال بعد، تیمی از ماموران خود را بار دیگر راهی ایران می‌کرد اما این بار نه به مقصد تهران بلکه به «قنات‌ملک»، روستایی در دل کویر مرکزی ایران. به خانه ساده و محقر مشهدی حسن.  اما نه آیزنهاور و دالس می‌دانستند و نه حتی مشهدی حسن و فاطمه که آن کودکی که روز اول فروردین سال 1337 پا به زمین گذاشته و ‌گریه می‌کند، چه آینده‌ای و مأموریتی در پیش دارد. فرزند سوم خانه بود و نامش را گذاشتند قاسم. انتخابی به‌جا و نامی نیکو بود. این طفل شیرخوار و روستازاده گمنام، مأموریت داشت چیزهایی را قسمت کند. از این باب همه ما قاسم هستیم چرا که در زندگی چیزهایی را با دیگران و بین دیگران قسمت می‌کنیم. اما قرار بود او از همه ما و قاسم‌ها، قاسم‌تر باشد.  دنیا معرکه‌های عجیب و غریب و شگفتی‌های فرامحاسباتی کم ندارد. نقاطی به ظاهر بسیار دور و بی‌ربط در گوشه و کنار کره‌خاکی هستند که هیچ دستگاه محاسباتی و عقل و حتی خیالی نمی‌تواند میان آنها خطی برقرار سازد. وقتی مامور ساواک سال 1342 با ریشخند از آقا روح‌الله پرسید یارانت کجا هستند، آن مرد خدا که دلش از خورشید هم گرم‌تر و چشم‌هایش از برق آسمان گیراتر بود، با دلی آرام و قلبی مطمئن پاسخ داد؛ سربازان من در گهواره‌ها هستند. یحتمل مأمور مفلوک سازمان اطلاعات و امنیت کشور، پوزخندی زده و در دل یا زیر لب گفته باشد عجب آخوند خوش‌خیالی و چه خیالات خامی! نمی‌توان به واکنش آن مأمور چندان خرده گرفت. آن روز قاسم سلیمانی پنج ساله بود، مهدی باکری و اسماعیل دقایقی 9 ساله، حسن باقری و ابراهیم همت هشت ساله، حسین خرازی شش ساله، احمد کاظمی، مهدی زین‌الدین و حسن تهرانی‌مقدم 4 ساله، محمود کاوه و علی ‌هاشمی 2 ساله. کودکانی دور از هم، هر کدام در شهری و روستایی. آن ستاره‌های دور از هم در کهکشان راه خمینی. آن‌قدر دور که هیچ منجمی نمی‌توانست پیش‌بینی کند روزی که چندان دور نیست این ستاره‌ها در یک مدار قرار خواهند گرفت و چشم آسمان از نورشان روشن خواهد شد. تازه این کودکان فرماندهان سپاه خمینی کبیر بودند و بسیاری از سربازان آنان حتی هنوز پای بر زمین، این «سیاره رنج» نگذاشته بودند. گفتیم فرمانده و سرباز! بگذار همین‌جا تکلیف این دو کلمه را روشن کنیم. می‌دانی چرا فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که نامش لرزه بر ‌اندام دشمنان می‌انداخت خود را همیشه سرباز می‌دانست و می‌نامید و وصیت کرد بر سنگ مزارش بنویسند سرباز قاسم سلیمانی؟ همان سربازی که چند روز پیش یک رسانه آمریکایی با کینه‌ای عمیق نوشت سلیمانی شبه نظامیان عراق، لبنان و یمن (افغانستان و پاکستان و سوریه و فلسطین را جا‌انداخته) را به یک اتحاد راهبردی متصل و نیروی قدس را به نوعی ناتو تبدیل کرد.  در روزگاری که آدم‌ها به دنبال نام هستند و برای خود لقب می‌سازند و می‌تراشند و برای محکم‌کاری سفارش می‌دهند، مردی که سرنوشت منطقه و بلکه جهان را تغییر داد، به او لقب «فرمانده سایه‌ها»، «خردکننده داعش» و «قوی‌ترین مرد خاورمیانه» داده بودند و فرماندهان ارتش آمریکا به او حسادت می‌کردند، خود را سرباز می‌داند. ریشه ماجرا به همان پیرمرد طوفانی برمی‌گردد که بر صندلی ساده حسینیه جماران می‌نشست و آرام سخن می‌گفت و دنیا را به لرزه درمی‌آورد. قاسم شاگرد مکتب حضرت روح‌الله بود. همان که بنیانگذار انقلابش می‌خواندند، مرد قرن، سیاستمدار عصر، تغییردهنده جهان و تاریخ و... البته که همه اینها بود اما وقتی یکی از مر

نش فریاد زد؛ «ما همه سرباز توئیم خمینی، گوش به فرمان توئیم خمینی»، باز ساده اما از روی عقیده و منطبق با عمل خویش گفت؛ «نه من سرباز توام و نه تو سرباز من. همه سرباز خداییم ان‌شاءالله.»  آدم‌های خوب کم نیستند و کم ندیده‌ایم. شاید ما هم آدم‌های خوبی باشیم چرا که گاهی کارهای خوبی می‌کنیم. بخشی از شادی و وقت و توانایی و پول خود را با عده‌ای قسمت می‌کنیم. شاید برخی خوب‌تر باشند و از قوه قهریه خود نیز برای خوب بودن و خوبی کردن استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌بینند به کسی دارد ظلم می‌شود، سینه سپر کنند و وارد معرکه شوند. مأموریت قاسم تقسیم کردن بود. آرامش و امنیت و شادی و لبخند و در کنارش ترس و وحشت و اضطراب. آنچه قاسم را از دیگر خوبان سوا می‌کرد، آن بود که او اهل قناعت نبود. بله! قناعت همیشه هم چیز خوبی نیست. اگر در تقسیم خوبی‌ها به دایره تنگ و حقیری در اطراف خود قناعت کنی، چنین می‌شود. قاسم آرامش و امنیت و لبخند را برای همه انسان‌های روی زمین می‌خواست نه فقط برای اهالی قنات‌ملک و کرمانی‌ها و ایرانی‌ها. برای او فرقی نداشت که این زن و مرد و کودک چه زبانی دارند، چه آیینی و خطوط جغرافیا آنان را چگونه تقسیم کرده است. امنیت و آرامش و لبخند حق همه بود و وحشت و اضطراب حق همه آنهایی که آن حق را از دیگران سلب کرده بودند. اینجاست که قاسم را می‌توان در دو شمایل دید. شمایلی نرم‌تر از حریر و دل‌نازک‌تر از کودکان که گویی هنوز کودکی پنج ساله در قنات‌ملک است. همانقدر دل کوچکی دارد. از ته دل می‌خندد و مثل ابر‌بهار‌گریه می‌کند. و شمایلی دژم و غضبناک که گویی خدای جبار و منتقم به او مأموریت داده است تا بندگان طاغی و خونریزش را به دست او هلاک کرده و راهی دوزخ سازد.  خیابان‌های شلوغ و تاریک ما برای نام تو حقیر و کوچک‌اند. روزی ستاره‌ای بزرگ و پرنور کشف می‌شود و نام تو را بر آن خواهند گذاشت. بلندمردا! نامت بلند باد که آب و آتش در چشمان تو به هم می‌رسید و خوشا بحال آنانکه در روزگار رجعت بار دیگر آن چشم‌های پرفروغ را می‌بینند و میانشان نور تقسیم خواهی‌کرد. *محمد صرفی* ┄┅┅❅🌸🍂🍃🌹🍃🍂🌸❅┅┅┄ https://eitaa.com/mahmoodmoalemi