#آشنایی_با_دستگاه_موسیقی_ایرانی #کانال_نوحوا_علی_الحسین 🔹🔹🔸🔸🔹🔹🔸🔸🔹🔹 ❇️ موسیقی سنتی ایران از دستگاهها، ملحقات یا متعلقات و گوشه های موسیقی تشکیل شده است. 💠 دستگاه از دو واژه ی «دست» و « گاه» به معنای مکان؛ زمان و نغمه تشکیل شده و مانند لغت پهلوی «دستان» در موسیقی دوران ساسانی، به نوعی موسیقی که با دست اجرا می شود، اشاره می کند. 🔹دستگاه های هفتگانه موسیقی ملی ایران عبارتند از : ۱) دستگا ه شور ۲) دستگاه همایون ۳) دستگاه ماهور ۴) دستگاه سه گاه ۵) دستگاه چهار گاه ۶) دستگاه نوا ۷) دستگاه راست پنجگاه 🔸دسته بندی دستگاه ها بنا به اعتقاد قدما بر این اساس است: 1- دستگاه شور: (شامل 15 گوشه) آواز ابو عطا (شامل 9 گوشه) آواز بیات ترک (شامل 12 گوشه) آواز دشتی (شامل 9 گوشه) آواز افشاری (شامل 9 گوشه) 2- دستگاه همایون: (شامل 12 گوشه) آواز اصفهان (شامل 11 گوشه) 3 – دستگاه سه گاه (شامل 10 گوشه) 4 – دستگاه چهار گاه (شامل 10 گوشه) 5 – دستگاه ماهور (شامل 20 گوشه) 6 – دستگاه راست پنجگاه (شامل 14 گوشه) 7 – دستگاه نوا (شامل 14 گوشه) 💠 پاره ای از ویژگیهای دستگاه ها: 🎶 دستگاه شور را مادر آوازهای موسیقی ایرانی نام نهاده اند، و علت آن هم وجود ملودیهای متنوع مناطق مختلف ایران در این دستگاه می باشد. 🎶 آوازهای ابوعطا یا دستان عرب، بیات ترک یا بیات زند، آواز دشتی یا چوپانی از ملحقات این دستگاه می باشند. 🎵دستگاه همایون که آواز اصفهان را در بر می گیرد، با دستگاه شور کاملآ متفاوت است. 🎵دستگاههای سه گاه و چهار گاه تا حدودی به یکدیگر شباهت دارند، اما دستگاه ماهور دستگاهی کاملآ متفاوت است، و گام آن با گام بین المللی مطابقت دارد. 🎵دستگاه راست پنجگاه، قدیمی ترین دستگاه موسیقی ایرانی محسوب می شود که شباهت زیادی با دستگاه ماهور دارد. ✔️بطوریکه برخی از بزرگان موسیقی، این دو دستگاه را یکی می دانسته اند، و آخرین دستگاه موسیقی دستگاه نواست که در بعضی قسمتها با دستگاه شور نزدیک می نماید. ☑️تعریف آواز: آواز مجموعه ای از نغمه هاست که با ریتم آزاد، و برخی اوقات با وزن آمیخته با میزان اجرا می گردد. آوازها در اصل قسمتی از دستگاهها می باشند ☑️تعریف گوشه: در هر دستگاه و آواز تعدادی گوشه با اسامی مختلف به کار می رود. گوشه، جزء کوچکی از موسیقی است که به تنهایی استقلال ندارد، اما هر گوشه به آهنگ خاصّی خوانده و نواخته می شود و نوازنده و خواننده روی این گوشه ها بدیهه نوازی و بدیهه خوانی می کنند. در تاریخ موسیقی ایران بیش از یک هزار گوشه متداول بوده است که امروزه فقط حدود یکصد و پنجاه گوشه در قالب هفت دستگاه و پنج آواز خوانده و نواخته می شود، و مابقی آنها در رهگذر تاریخ به فراموشی سپرده شده است. ♻️ ادامه دارد... هشتک کانال حذف نشود ❌ https://eitaa.com/noaheh_khajehpoor_09173426998