به زخم دل که ندارد دوا مداوا بود نبود در دل من هيچ غصه ای تا بود تمام هستی من رفت از برم، ای کاش… تمام هستی عالم نبود و زهرا بود دوباره داغ پيمبر نشست بر قلبم ز بس که فاطمه ی من شبيه طاها بود اگرچه ماندن او بود مثل جان کندن ولی چراغ اميدی به خانه ی ما بود به غصه فاطمه ی من هميشه عادت داشت هميشه ديده ی او از سرشک دريا بود هميشه ناله ی عجل وفاتی اش بر لب چرا که مرگ به دردش فقط مداوا بود به سينه داغ پدر داشت و برای او غلاف و آتش و سيلی فقط تسلا بود چه کرد سیلی دشمن، که شدّت ضربه از این که فاطمه رو می گرفت پیدا بود غلاف تيغ و لگد، تازيانه و سيلی تمامِ اجر نبی بر ام ابيها بود کنم نظر به در سوخته و گويم کاش نبود ميخ روی درب خانه اما بود به پيش چشم من او را به کوچه ها کشتند چرا که ياور من خود غريب و تنها بود گل بهشتی ام از درد و غصه پرپر شد خميده گشت قدش که مثال طوبا بود #محمد_معارف‌_وند #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati

به زخم دل که ندارد دوا مداوا بود نبود در دل من هيچ غصه ای تا بود تمام هستی من رفت از برم، ای کاش… تمام هستی عالم نبود و زهرا بود دوباره داغ پيمبر نشست بر قلبم ز بس که فاطمه ی من شبيه طاها بود اگرچه ماندن او بود مثل جان کندن ولی چراغ اميدی به خانه ی ما بود به غصه فاطمه ی من هميشه عادت داشت هميشه ديده ی او از سرشک دريا بود هميشه ناله ی عجل وفاتی اش بر لب چرا که مرگ به دردش فقط مداوا بود به سينه داغ پدر داشت و برای او غلاف و آتش و سيلی فقط تسلا بود چه کرد سیلی دشمن، که شدّت ضربه از این که فاطمه رو می گرفت پیدا بود غلاف تيغ و لگد، تازيانه و سيلی تمامِ اجر نبی بر ام ابيها بود کنم نظر به در سوخته و گويم کاش نبود ميخ روی درب خانه اما بود به پيش چشم من او را به کوچه ها کشتند چرا که ياور من خود غريب و تنها بود گل بهشتی ام از درد و غصه پرپر شد خميده گشت قدش که مثال طوبا بود #محمد_معارف‌_وند #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati