تصویری با وضوح بالا از سطح سیاره ی بهرام (مریخ)
۲۲۵ میلیون کیلومتر دور تر از ما.
#مریخ
🌔 @nojoom_et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
الهی🍂
در آخرین روزای پاییز🍁
غم و اندوه از دِلاتـون
مِـثِ آخرین برگهای پاییزی
زمین بریزه 🍂
و تبدیل بـه عـشق و
صفا و یکدلی بشه...🧡
🌺﷽❤️🍃🌺
🌔 @nojoom_et
تفاوت دو نسل استارشیپ در بال های بازشده
سپر حرارتی نسل دوم کاملا متفاوت با نسل یک است
#استار_شیپ
🌔 @nojoom_et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اهداف علمی برای همه
LignoSat
اولین ماهواره چوبی جهان است که برای بررسی امکان استفاده از چوب در فضا طراحی شده است.
این ماهواره تغییرات چوب در محیط فضایی، قابلیت انتقال دادهها از طریق میدانهای ژئومغناطیسی و مقاومت چوب در برابر تابشهای کیهانی را بررسی میکند.
🌔 @nojoom_et
کهکشان گرداب با فاصله 175 سال ثبت شده است🔭
⏺ سمت چپ: نقاشی لرد راس، خلق شده در سال 1845. لرد راس برای ایجاد این تصویر از تلسکوپ لویاتان خود استفاده کرد که در آن زمان بزرگترین تلسکوپ جهان بود.
⏺ سمت راست: تصویر گرفته شده توسط رصدخانه کیت پیک در سال 2020.
🌔 @nojoom_et
#ابرنواختر
پیشبینی انفجار ابرنواختری قبل از انفجار !
ستارگان به شیوههای شگفتانگیزی متولد شده و میمیرند و مرگ آنها با یکی از بزرگترین انفجارهای شناخته شده در عالم تعیین میشود.
همچون آتش کمپ که برای ادامه سوختن به چوب نیاز دارد، یک ستاره برای تولید انرژی و خنثی کردن نیروی خرد کننده گرانشی خود، به همجوشی هستهای متکی است.
اما وقتی سوخت تمام میشود، فشار بیرونی از بین رفته و ستاره تحت جرم خود فرو میریزد و تقریباً با سرعت نور به سوی داخل فرو رفته و به هسته برخورد میکند و سپس به سمت بیرون باز میگردد و در عرض چند ثانیه، ستاره به شدت منفجر میگردد و مواد ستارهای را با سرعتی هزاران بار سریعتر از قدرتمندترین موشکی که تا کنون ساخته شده به فضا پرتاب میکند؛ این یک انفجار اَبَرنواختری است!
محققان بتازگی ابرنواخترهای به ظاهر عادی را به لطف مشاهدات عمیقی که فعالیتهای پیشنواختری ضعیف را نشان میدهند، با پیش فورانهایی مشاهده کردهاند.
شرح تصویر: مفهوم ذهنی هنرمند از فوران بزرگ ستاره اتا کارینا در سال ۱۸۴۳
این ستاره دستخوش فوران بزرگی شد، اما نه به شکل یک ابرنواختر. اعتبار تصویر از سایت هابل
🌔 @nojoom_et
♦️فضاپیمای Lucy به ملاقات زمین آمد!
ساعت ۷:۴۵ بامداد پنجشنبه ۲۱ آذر (بوقت ایران)، فضاپیمای لوسی ناسا که اکنون هر دو سال بدور خورشید میگردد، تنها حدود ۳۵۰کیلومتر از سطح زمین و نزدیکتر از ایستگاه فضایی بینالمللی قرار گرفت.
این پرواز نزدیک منجر به دریافت شتاب کمک گرانشی (EGA) برای این کاوشگر میشود و آنرا در مسیر جدیدی قرار میدهد که از کمربند اصلی سیارکها عبور کرده و بسمت سیارکهای تروجان برجیسی که قبلاً کاوش نشدهاند میرود.
این دومین دریافت EGA فضاپیمای لوسی از کره زمین میباشد که طی سه سال پس از آغاز سفر ۱۲ساله آن رخ داد و اولین کمک گرانشی آن یک سال پس از پرتاب، در سال ۲۰۲۲ بود.
این EGA سرعت فضاپیما را به بیش از ۷.۲کیلومتر بر ثانیه افزایش داد و سپس لوسی به سرعت از زمین دور میشود.
شرح تصویر: مسیر لوسی قبل از دریافت EGA با رنگ سرخ ممتد نشان داده شده و مسیر بعدی با سرخ خط چین نشان داده شده است. مناطق خاکستری محل تقریبی کمربند اصلی و سیارکهای تروجان برجیسی (L4) را نشان میدهد.
علاوه براین سیارک تروجان Eurybates در زمان ملاقات لوسی نشان داده شده است. اعتبار تصویر از NASA/SwRI
#کاوشگر_سیارک
🌔 @nojoom_et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♦️کشف کوچکترین سیارک توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب
تا کنون میلیونها سیارک در کمربند اصلی سیارکها بین سیارات بهرام و برجیس شناخته شدهاند که مثلاً سیارک Vesta، چند صد کیلومتر قطر دارد.
بتازگی محققان به رهبری موسسه فناوری ماساچوست (MIT) با استفاده از تلسکوپ فضایی Webb ناسا، اعلام کردند که کوچکترین سیارکهایی را که تاکنون در کمربند اصلی شناسایی شده، به همراه ۱۳۸ سیارک دیگر کشف کردهاند که اندازه آنها از یک اتوبوس تا یک استادیوم متغیر است و کوچکترین آنها فقط ۱۰ متر قطر دارد!
اولین تلاشها با استفاده از دادههای پروژه SPECULOOS (جستجوی سیارات دارای حیات) آژانس فضایی اروپا در شیلی انجام شد؛ محققان از پردازش گرافیکی پیشرفته استفاده کردند که میتوانست حجم عظیمی از دادههای تصویربرداری را با سرعت بالا پردازش کند. برای دومین تلاش نیز این تیم از دادههای تلسکوپ قطب جنوب استفاده نمود.
تلسکوپ فضایی Webb نیز تصاویری در نور فروسرخ بدست میاورد که هر چند برای چشم انسان نامرئی است، اما سیارکها در فروسرخ راحتتر دیده میشوند.
شرح تصویر: چگونگی جستجوی سیارکهای کوچک توسط تلسکوپ Webb. اعتبار تصویر از MIT
#سیارکها
🌔 @nojoom_et
تلسکوپ وب ناسا نشان داد که دیسکهای شکلگیری سیارات در کیهان اولیه طولانیتر عمر میکردند
تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا موفق شد معمایی را حل کند که بیش از ۲۰ سال پیش با یک یافته جنجالی توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا ایجاد شده بود.
در سال ۲۰۰۳، هابل شواهدی از وجود سیارهای عظیم در اطراف ستارهای بسیار قدیمی ارائه داد که تقریباً همسن جهان بود. چنین ستارگانی فقط مقدار کمی از عناصر سنگینتر دارند که بلوکهای سازنده سیارات به شمار میروند.
مترجم مقاله: اشکان رضایی پور.
این یافته نشان میداد که شکلگیری برخی سیارات در زمانی رخ داده است که کیهان بسیار جوان بوده و این سیارات فرصت داشتهاند تا در دیسکهای ابتدایی خود شکل بگیرند و حتی بزرگتر از مشتری شوند. اما چگونه؟
این مسئلهای گیجکننده بود/
🌔 @nojoom_et
💢آموزش هلال های ماه به دانش آموزان ابتدایی
ماه در طول یک چرخه قمری که حدود 29.5 روز طول میکشد، از مراحل مختلفی عبور میکند. این مراحل به دلیل تغییر زاویه بین زمین، ماه و خورشید ایجاد میشوند.
◀️ماه کامل (بدر): در این مرحله، ماه به طور کامل روشن است و در آسمان شب به صورت یک دایره کامل دیده میشود. این زمانی است که زمین بین ماه و خورشید قرار دارد و تمام سطح رو به زمین ماه توسط خورشید روشن میشود.
◀️نیمه ماه دوم: پس از ماه کامل، ماه شروع به کاهش میکند. در این مرحله، نیمی از ماه روشن و نیمی دیگر تاریک است. این حالت زمانی رخ میدهد که ماه به یک چهارم مدار خود پس از ماه کامل رسیده است.
◀️هلال کاهش یافته: با ادامه حرکت ماه در مدار خود، بخش روشن ماه کمتر و کمتر میشود. در این مرحله، ماه به شکل یک هلال باریک در آسمان صبحگاهی دیده میشود. این زمانی است که ماه به نزدیکی ماه نو نزدیک میشود.
◀️ماه نو: در این مرحله، ماه بین زمین و خورشید قرار دارد و طرف تاریک ماه به سمت زمین است. در این حالت، ماه به کلی از دید ناپدید میشود و امکان رصد آن وجود ندارد.
◀️هلال رو به رشد: پس از ماه نو، ماه دوباره شروع به روشن شدن میکند و به شکل یک هلال باریک در آسمان غروب دیده میشود. این مرحله زمانی رخ میدهد که ماه به سمت نیمه ماه اول حرکت میکند.
این چرخه به طور مداوم تکرار میشود و باعث میشود که ما هر ماه تغییرات مختلفی در شکل ماه مشاهده کنیم.
🌔 @nojoom_et
پایگاه فضایی بایکونور آماده پرتاب ماهواره «رسورس-پی» شماره ۵ میشود.
در پایگاه فضایی بایکونور، راکت فضایی «سایوز-۲.۱بی» مونتاژ شده است. عملیات فنی در ساختمان مونتاژ و آزمایش واقع در سکوی شماره ۳۱ انجام شده است. متخصصان در حال ادامه آمادهسازی راکت حامل و ماهواره هستند.
پرتاب «سایوز» همراه با «رسورس-پی» شماره ۵ در اواخر دسامبر انجام خواهد شد.
🌔 @nojoom_et
📢 تصویر روز ناسا
🗓 چهارشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۳
عنوان: انجیسی ۶۶۰: کهکشان حلقه قطبی
این چه نوع کهکشان عجیبی است؟ این ساختار نادر به عنوان کهکشان حلقه قطبی شناخته میشود و به نظر میرسد دو حلقه متفاوت از ستارهها دارد. در این کهکشان، انجیسی ۶۶۰، یک حلقه از ستارههای روشن، گاز و غبار تیره تقریباً به صورت عمودی دیده میشود، در حالی که حلقهای مشابه اما کوتاهتر به صورت مورب از بالا سمت چپ عبور میکند. چگونگی بهدست آوردن ظاهر چشمگیر کهکشانهای حلقه قطبی همچنان موضوع تحقیق است، اما یک نظریه پیشرو این است که این معمولاً نتیجه برخورد دو کهکشان با صفحات حلقه مرکزی متفاوت است. انجیسی ۶۶۰ حدود ۵۰,۰۰۰ سال نوری گستردگی دارد و حدود ۴۰ میلیون سال نوری دورتر به سمت صورت فلکی ماهی (حوت) قرار دارد. تصویر برجسته اخیراً از رصدخانه ال سوس در شیلی گرفته شده است....
🌔 @nojoom_et