چرا رهبری #مشکلات_اقتصادی را حل نمی‌کند؟ و چرا برخی مسئولینی که توسط رهبری گذاشته می‌شوند بد عمل می‌کنند؟ #پاسخ_به_شبهات ✅ وظایف #ولی_فقیه، قوای سه گانه، سازمان‌ها و نهادها و ...، همه در قانون اساسی تبیین شده است. آیا انتظار می‌رود رهبری تمامی ساختار اداره کشور را به هم بزنند، قوانین را ملغی کنند و خودشان از رئیس جمهور، نمایندگان و رئیس مجلس، تا تمامی مسئولان و کارمندان را عزل و نصب نمایند؟! آیا تمامی مشکلات و انحرافات، با عزل و نصب‌ها برطرف می‌شود؟! 1. کار رهبری در #انتصاب، این است که رئیس یا مسئولی متناسب با مقتضیات و امکانات برای یک مجموعه‌ای انتخاب و منصوب نماید و کار اجرایی با ایشان نیست. 🔸 بدیهی است که اگر قرار باشد برای هر نهاد یا مجموعه‌‌ای مسئولی بگمارند و سپس خودشان وارد عملیات اجرایی گردند، نه آن انتصاب معنا و مفهومی دارد و نه این کار شدنی است.  این توقع، مثل این است که گفته شود: چون رئیس صدا و سیما را ایشان منصوب می‌کنند، پس تمامی مدیران، کارگردانان، بازیگران، فیلم‌نامه نویسان، مجریان اخبار و گزارشگران ورزشی و ... را نیز ایشان انتخاب کنند و در مقابل کوچکترین کارهای این مجموعه هم باید رهبری پاسخگو باشد! #قانون فقط عزل و نصب برخی نهادها را بر عهده رهبری گذاشته است. تنها موردی که علاوه بر عزل و نصب مدیران، فرماندهی آن نیز به عهده رهبری است، امور #نظامی می‌باشد، زیرا ایشان در قانون اساسی فرمانده کل قواست. لذا می‌توان #دستاوردها و نقاط ضعف نیروهای نظامی را با دستاوردهای کلیه امور غیر نظامی مقایسه کرد تا تفاوت مدیریت رهبر انقلاب با سایرین مشخص شود. 2. بازوان اجرایی ولیّ فقیه، چه کسانی هستند؟ آیا به جز #قوای_سه‌گانه، نهادها و سازمان‌های رسمی و مردم که هر کدام وظایف مشخصی دارند؟! آیا می‌تواند از آسمان نیرو بیاورد، یا باید با همین‌ها کار کند؟ همه نهادهای انتصابی و انتخابی به عنوان بازوهای رهبری به شمار می‌روند. بنابراین اگر ضعیف عمل کنند، رهبری نمی‌تواند حکومت دیگر و مستقلی ایجاد نموده و شخصاً وارد امور اجرایی گردد. 🔸 گاهی مدیریت‌ها، از رهبری گرفته تا منصوبین یا منتخبین، همه عالی هستند، اما بدنه ضعیف است، حال یا ضعف ناشی از کمبود #قوانین است، یا ضعف برنامه‌ریزی، یا ضعف نیروی اجرایی، یا ضعف بودجه و به طور کلی ضعف بدنه! حال رهبری چه کند؟! 3. ولی فقیه، در بالاترین افق و قلّۀ «رصد» قرار دارند؛ به لطف الهی به خاطر #ایمان، تقوا، دانش، بینش، شجاعت و سایر کمالات، دوست و دشمن، خیر و شر، راه‌کارهای کلّی برای عبور از مشکلات، مسیر صحیح رشد و #پیشرفت را می‌شناسند و می‌شناسانند. اما توجه، دقت و عمل، کار امّت است، چه نهادها و مسئولان و چه مردم. 🔸 اصلی‌ترین و مهم‌ترین کار در جلوگیری از انحرافات، #تبیین آنها و تذکر به آنها و روشن کردن راهکارها و تلاش برای مساعد نمودن شرایط جهت هدایت در صراط مستقیم و جلوگیری از انحرافات می‌باشد که در تبیین سیاست‌های کلّی نظام محقق می‌گردد. لذا #رهبری نه وظیفه دارد و نه اصلاً می‌تواند که در اجرا، از تمامی انحرافات جلوگیری نماید. 4. ولی فقیه، خود بارها به پرسش دربارۀ #وظایف_رهبری پاسخ داده‌اند: «من هم بارها قبلاً گفته‌ام که رهبری نمی‌تواند در تصمیم‌گیری‌های موردیِ دستگاه‌های گوناگون دولتی مدام وارد بشود و مدام بگوید این باشد، این نباشد؛ این نمی‌شود. نه قانون این اجازه را می‌دهد، نه منطق این اجازه را می‌دهد.» (12/4/1395). رهبر انقلاب، این موضوع را اینگونه تبیین می‌نمایند: در واقع رهبری، یک مدیریت کلان ارزشی است. همین طور که اشاره کردم، گاهی اوقات فشارها، مضیقه‌ها و ضرورتها، مدیریت‌های گوناگون را به بعضی از انعطاف‌های غیر لازم یا غیر جائز وادار می‌کند؛ رهبری بایستی مراقب باشد، نگذارد چنین اتفاقی بیفتد. این مسئولیتِ بسیار سنگینی است. این مسئولیت، مسئولیت اجرائی نیست؛ دخالت در کارها هم نیست. حالا بعضی‌ها دوست می‌دارند همین طور بگویند؛ فلان تصمیم‌ها بدون نظر رهبری گرفته نمی‌شود. نه، اینطور نیست. ... دستگاه‌های گوناگون - قوه‌ی قضائیه، قوه‌ی مجریه، قوه‌ی مقننه - مثل همه‌ی دنیا، کارهای موظف قانونی خودشان را دارند انجام می‌دهند، با اختیارات کاملی که در #قانون_اساسی معین شده؛ اما حرکت کلان و کلی #نظام_اسلامی به سمت آن آرمان‌ها باید منحرف نشود؛ اگر منحرف شد، باید گریبان رهبری را گرفت، او را بایستی مسئول دانست؛ او مسئول است که نگذارد. (24/7/1390) 🍃🌹🍃 #روشنگری | #نشر_حداکثری ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @nokhbeganesiasi

🔷️ جمهوری اسلامی کارآمد یا ناکارآمد؟ ۱. آیا یک نظام ناکارآمد، ‌می‌تواند طی ۴٣ سال از استقلال، تمامیت ارضی و موجودیت خود و ساختارهایش‌ در برابر مجموعه‌ای از توطئه‌ها، فشارها و فتنه‌انگیزی‌های طراحی شده و به اجرا درآمده از سوی تمامی قدرت‌های استکباری و شیطانی دفاع کند؟ ۲. آیا یک نظام ناکارآمد می‌تواند کشوری را که از نظر ارتش، تجهیزات و قدرت دفاعی کاملاً وابسته است،‌ به یک کشور دارای اقتدار دفاعی،‌ نظامی، امنیتی و بازدارندگی بلکه فراتر از آن دارای قدرت ضربه متقابل در برابر هر نوع عامل تهدید تبدیل کند؟ ۳. آیا یک  نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند ایران موسوم به ژاندارم منطقه و تحت فرمان آمریکا در دوران قبل از انقلاب را، به قدرت برتر و دارای نفوذ راهبردی در منطقه غرب آسیا تبدیل کند؟ ۴. آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، ‌می‌تواند طی ۴٠ سال به استناد گزارش سازمان ملل، ‌شاخصه توسعه انسانی ایران را ۶٠ پله ارتقا بخشیده و از این جهت جمهوری اسلامی رتبه اول رشد این شاخص را از آن خود کند؟ شاخصی که از ترکیب چهار کمیت عددی در سه حوزه سلامت و بهداشت، آموزش و سطح مناسب زندگی به دست می‌آید. یکی از نتایج این ارتقای ۶٠ پله‌ای، افزایش شاخص امید به زندگی از ۵٠ سال قبل از انقلاب به ٧٧ سال در مقطع فعلی است. ۵. آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند رتبه علمی کشور را از رتبه ۵۶ جهان به رتبه ١۶ و از رتبه ۵ در منطقه به مرتبه ١ منطقه ارتقا‌ داده و سرعت رشد علم در ایران را ١١ برابر میانگین سرعت رشد علم در جهان کند؟ ۶. آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند رتبه ایران در علوم نانو، بیوشیمی و زیست مولکولی، ‌علوم هوا فضا، علوم فیزیک و علوم ریاضی را از رتبه بالای ۵٠ به رتبه زیر ١۶ ارتقا‌ داده و در علوم ژنتیک و سلول‌های بنیادین، ‌ایران را بعد از آمریکا در رتبه دوم جهان قرار دهد؟ ۷. یک نظام سیاسی ناکارآمد، ‌نمی‌تواند رتبه ایران در ثبت اختراعات را از رتبه ٣٩ جهان به رتبه ٧ جهان در سال ٩۴ برساند. ۸. یک نظام سیاسی ناکارآمد، نمی‌تواند در مدت ۴٠ سال، خطوط ریلی کشور را بیش از دو برابر با ارتقای ٢٠ پله‌ای رتبه‌ ایران در رتبه‌بندی ترابری خطوط ریلی جهان، ‌رشد ۶ برابری ترابری کالا به کمک خطوط ریلی در کشور، رشد ٢۵ برابری تعداد مسافران جابه‌جا شده با استفاده از خطوط هوایی، ‌رشد ١۵ برابری بار جابه‌جا شده با استفاده از خطوط هوایی، افزایش ۴/۴ برابری طول جاده‌های کشور، افزایش ٨ برابری آزادراه‌های کشور، افزایش ١٢/۵ برابری جاده‌های روستایی برساند. ۹. نظام سیاسی ایران اگر ناکارآمد بود، ‌نمی‌توانست رتبه ایران را در علم انرژی از رتبه ۵٧ در جهان در دوران پهلوی، به رتبه ١١ جهان و از رتبه ٧ در منطقه به رتبه اول منطقه رسانده و ایران را در رتبه هشتم جهان در میان کشورهای تولیدکننده جهان قرار دهد. ۱۰. جمهوری اسلامی اگر ناکارآمد بود، نمی‌توانست رتبه ایران در علم انرژی هسته‌ای را از رتبه ٨۶ جهان به رتبه ١١ و از رتبه ١١ به رتبه ١ در منطقه ارتقا دهد. ۱۱. جمهوری اسلامی اگر ناکارآمد بود،‌ نمی‌توانست رتبه ایران را در صنعت فولاد از رتبه ٣٠ جهان به رتبه ١٠ ارتقا دهد. ۱۲. اگر نظام سیاسی ایران ناکارآمد بود، در حوزه امنیت غذایی هیچ گاه رشد چهار برابری شاخص تولید مواد غذایی،‌ رشد چهار برابری شاخص تولید محصولات کشاورزی، رشد بیش از سه برابری شاخص تولید دام، رشد ١٠ برابری تولید گوشت مرغ، رشد بیش از ١/۵ برابری سرانه تأمین گوشت به ازای هر شخص،‌ رشد پنج برابری سرانه مصرف ماهی و غذاهای دریایی و روند به شدت کاهشی مرگ و میر بر اثر سوء‌تغذیه در ایران پدید نمی‌آمد. ۱۳. اگر جمهوری اسلامی ناکارآمد بود، نمی‌توانست فقیر بودن ۴۶ درصدی مردم ایران در دوران پهلوی را به حدود ١۴ درصد کاهش دهد. کسانی که تصور می‌کنند فقط در ایران فقیر وجود دارد، ‌به آمارهای معتبر بین‌المللی توجه کنند که میزان فقر در دیگر کشورها را گزارش می‌کند، مانند فقر بیش از ١٢ درصدی مردم آمریکا، فقر ١٩ درصدی مردم انگلستان، فقر ١۴/٨ درصدی مردم فرانسه، فقر ١٨ درصدی مردم ژاپن، فقر ۵٠ درصدی افراد بالای ۶٠ سال در کره جنوبی، فقر ٢١/٩ درصدی مردم ترکیه و فقر ٢۵ درصدی مردم در عربستان. #کارآمدی_نظام_اسلامی #دستاوردها @nokhbeganesiasi