#فریاد_رضا_رضا وقتى صداى نقاره غروب‏ هاى صحنت قدم‏ هایم را میخکوب مى‏ کند ، فریاد رضا رضا را در متن موسیقى محزون مى‏ شنوم و بغض شکسته‏ ام را تقدیم دیدارت مى‏ کنم آقاجان! دانه کدام #انگور جرئت یافت طعم ذلت مأمون را به کام تو بچشاند تا قبله هشتم رادر صبر ولبخند خویش بنا کنى؟ امروز ، تنها نه خیابان‏ هاى خراسان که تمام رگ‏ هاى عاشقانت ، به گلدسته و رواقت ختم میشود. خاطره سوزاندن جگرت، تا قیامت از ذهن خاک خراسان بیرون نمى ‏رود. آهوى دلم دوان دوان مى‏ آید آقا جان تو آن جگر سوخته ‏اى که آب را به زائرانش هدیه مى ‏کند؛ زیرا اولاد على علیه‏ السلام از عزیزترین‏ ها مى‏ بخشیدند و من در صحن تو ، به دنبال اشاره‏ هایى مى‏ گردم که با آن حرف مى‏ زنى؛ مثل پرواز همان کبوتران که با #گندم‏ هاى محبت تو، عمرى است اسیر رهایى در آسمان همجوار تواند هر روز به شوق تکرار خاطره شما و آهو، آهوى دلمان از هر جا رمیده مى‏ شود؛ دوان دوان در سایه تو مأوا مى‏ گیرد تا دست تو، مثل ابرى سخاوتمند، بر نیازش ببارد؛ پس اشتیاق تند ما را #مجاب کن یا على بن موسى الرضا! انتشار مطالب نکته‌ های ناب فقط با لینک کانال جایز است eitaa.com/joinchat/345899012Cfc1b7bcd50