#پوستر #حدیث #نهج‌_البلاغه 📜 نهج البلاغه؛ بخشی از خطبهٔ ۸۳ 🔆 وَ قَالَ علیه السلام: إِنَّمَا حَظُّ أَحَدِكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ذَاتِ الطُّوْلِ وَ الْعَرْضِ قِيدُ قَدِّهِ [مُنْعَفِراً] مُتَعَفِّراً عَلَى خَدِّهِ ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ 👈🏻 بهرهٔ هر يک از شما از زمين، با اين طول و عرضش، تنها به اندازه قامت او است، در حالى که گونه اش بر خاک ساييده مى شود! ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ 💢 شرح 💢 ممکن است کسانى صدها باغ و بُستان و زمين کشاورزى و دهها کاخِ آباد داشته باشند، ولى به هنگام وداع با اين دنيا، سهم آنها همان است که درويش کوخ نشين دارد؛ يعنى قطعه زمينى به اندازهٔ طول و عرض قامتش، به اضافه چند قطعه کفن که حداقلِّ پوششِ تنِ عريان او است. تعبير «مُتَعَفِّراً عَلَى خَدِّهِ» (اين در حالى است که گونه ها بر خاک ساييده مى‌شود) ممکن است اشاره به اين باشد که لطيف‌ترين قسمت بدن در آنجا بر خاک تيره قرار مى‌گيرد و يا اشاره به اين باشد که انسان حتّى به اندازه عرض بدنش سهميه اى از اين زمين ندارد؛ چرا که او را در قبر روى طرف راست می‌خوابانند و معمولاً لَحَد، گنجايش خوابيدن او را به طورى که صورت به آسمان باشد، ندارد... هرکه را خوابگه آخر مشتى خاک است گو چه حاجت که بر افلاک کِشى ايوان را! 💠➣┅─────────── @noonevalghalam99