چکیده مطالب شب اول
#شهود_آفاق_کربلا_در_انفس
✅ ما برآنیم که برخی از اسرار و بطون باطنی آنچه حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام در ظاهر کربلا برای ما ترسیم کرد را درک کنیم و ببینیم که چگونه آن را در نفس خود مشاهده کنیم. آیهای در قرآن داریم که میفرماید سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(فصلت/۵۳). آیات خود را در آفاق و در جانهای آنها به آنها نشان میدهیم.
✅ ما باید در مطلق خلق و آفاق اندیشه کنیم و خدا نیز کراراً ما را به تفکر دعوت کرده است. آنچه که مطلوب حق متعال است این است که ما سیر انفسی داشته باشیم اما آفاق را مقدمه قرار داده است. اگر خوب در همین آفاق هم تفکر کنیم، خواهیم دید که شراشر وجودی آفاق نیز ظهور ولایت و انسان کامل است. روایتی از امام صادق علیهالسلام ذیل همین آیه داریم که میفرماید: خداوند به جز ما اهلبیت کدام نشانه دیگری در آفاق به اهل آفاق نشان داده است؟!
✅ متن واقع آفاق و انفس یکی است. کل نظام وجود، یکپارچه ظهور دلآرای خدا و جلوه تام او، حضرت بقیة الله است. اگر نتیجه سیر آفاقی و انفسی ما شهود جمال دلآرای امام و انسان کامل نباشد، شما نه سیر آفاقی کرده اید و نه سیر انفسی. هر چیزی که منتهی به امام نشود ابتر و هیچ است.
✅ ولایت باطن نظام وجود یعنی اصل و زیربنای نظام وجود است. درباره اصحاب کهف در قرآن داریم برای اینکه آنان بتوانند به خدا روی بیاورند، در گوش ظاهرشان پنبه قرار دادیم. تا این گوش ظاهری کار کند، گوش باطنی کار نمیکند. تا وقتی که این معنا روشن نشود که در تمام آفاق وجود و ذره ذره عالم امکان، ولایت کلیه اهل بیت چه در تکوین و چه در شریعت حضور دارد، ابواب حقیقت برای ما باز نخواهد شد.
✅ یکی از حکما میفرماید: و کل ما یراه الانسان فی حیاة الدنیا انما هو بمنزلة الرویا للنائم خیال فلابد من تاویله. هرچیزی که در این عالم ظاهر میبینید به منزله رویا است. همانطور که خوابهایی که میبینیم را باید تعبیر کنیم، هرچه را نیز در این دنیا میبینیم باید تعبیر کنیم. چرا؟! چون النّاسُ نیامٌ. من و شما الان خوابیم. اگر به موت رسیدیم بیدار میشویم و موت هم نه این مرگ طبیعی بلکه قطع تعلقات است.
البته ایشان میفرماید باید تاویل کنید، تأویل مرتبه ای بالاتر از تعبیر است. یعنی قبلش باید تعبیرش کنی و سپس به تأویلش برسی. ما این همه چیز میبینیم. کوه و آسمان و درخت و.... تأویلش چیست؟! امام صادق علیهالسلام میفرماید تأویلش ما اهل بیت هستیم. یعنی هرچه که میبینی آن را در آینه انسان کامل ببین.
✅ حضرت اباعبدالله علیهالسلام این نمایشنامه کربلا را به وجود آورده تا ما با امام حسین حقیقی در آفاق و انفس آشنا شویم. او میخواهد من و شما را از قید وقوف در ظاهر رها کند. در عالم وجود و انفس خود سیر کنید. اگر آفاق را در انفس و جان خود پیاده نکنی از سیر آفاقی بهره ای نخواهی برد. باید در آفاق بیندیشی تا به باطن وجودی خودت راه پیدا کنی.
🕊 لؤلؤ و مرجان 🕊
چکیده مطالب شب دوم
#شهود_آفاق_کربلا_در_انفس
✅ وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (ذاریات/۲۰ و ۲۱) ما باید در آفاق و در آسمان و کهکشان ها و... تفکر و تدبر کنیم. کتابها را مطالعه کنیم و الحمدلله پیشرفتهایی در فیلم برداری و مستند سازی اتفاق افتاده که برای سیر آفاقی بسیار خوب است. اما برای ما سیر انفسی موضوعیت دارد. ما باید در نفس خودمان سیر کنیم زیرا نزدیک ترین حقیقت به ما خودمان هستیم و اگر انسان خودش را که نزدیک ترین حقیقت به خودش است نشناسد، چطور میخواهد دیگران را بشناسد؟! امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود کسی که خود را نشناسد جاهل به کل شیء است. سیر آفاقی به شرطی مفید است که تبدیل به سیر انفسی شود.
✅ آنچه که ما میبینیم، صورت های خیالی ماست که خیال ما آن را صورتگری کرده و ما منشئات خود را میبینیم. و آنچه که میشنویم، منشئات نفس ناطقه خودمان است که میشنویم. آنچه که میبینید و میشنوید، به واسطه چشم و گوش تحویل حس مشترک شما میشود و سپس در اختیار قوه خیال قرار میگیرد. آنگاه قوهی خیال که یکی از شئون نفس ناطقه است آن تصویر یا صدا را انشاء میکند و سپس نفس شما آن تصویر را میبیند و آن صدا را میشنود. لذا هم بیننده غیب است و هم شنونده هم لمس کننده و هم چِشنده. باید بدانیم که سیر آفاقی ما انفسی است. ما در نفسمان آفاق را میبینم لذا باید به این معنا متوجه باشیم که درون خودمان را میبینیم.
✅ هیچ کوهی و دریایی و... خارج از شما نیست. فقط انسان است که میتواند کل ماسوی الله را معقول و مأکول خود کند چون قوهی عاقله دارد. هرچیزی که تفکر میکنید، چون نفس شما آن را میسازد، شما آن را دارا هستید. عالم طبیعت انتها ندارد. سبحان الله! منظومه شمسی و بزرگتر از آن کهکشان راه شیری در این عالم گم است. انسان میبیند که چقدر ناچیز است اما همین انسان است که میفهمد این عالم لا یتناهی است! آیا منظومه شمسی هم تو را میفهمد؟! هرچیزی که در آن تفکر کردی و معلوم تو شد، آن چیز عین تو است. شما در خورشید که تفکر کردی خورشید را دارا هستی بلکه بالاتر از آن را داری. چون این خورشیدی که در آسمان چهارم است دارای جرم مادی است اما خورشیدی که در نفس تو است مجرد است!
✅ دین ما دین تحقیق و تفکر است. به میزانی که تفکر و تعقل میکنی انسانی. هر اندازه در آفاق و انفس سیر میکنی، به اندازه سیر خودت انسانی. سیر آفاق یعنی اهلبیت. همهی آفاق وجودی در انسان مندرج هست. هر انسانی به اندازه خودش افق دارد. افق لیلةالقدر برای ما در این طبیعت مشخص است و در ۲۳ رمضان است. افق لیلةالقدر تو کِی است؟ افق محرم تو کِی است؟ لیلةالقدر جناب حبیب ابن مظاهر در روز عاشورای سال ۶۱ هجری بود. آفاق و اسرار و دریاهای بیکران در درون ما است. و تَحْسَبُ [تزعم] أَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ وَ فِيكَ انْطَوَى الْعَالَمُ الْأَكْبَرُ! خدا کل ماسوی الله را در تو قرار داده است. تو نمونه و مسطوره ای از حق متعال در عالم هستی. قیامت آشکار شدن این حقایق درونی تو است.
✅ ما باید کربلا را در درونمان قرار دهیم. در درونمان رشد کنیم. هرچقدر در درون خود بالا بروی به همان میزان به امام حسین علیهالسلام نزدیکتر میشوی. خدا میداند که کربلا میآید و در سینهی تو قرار میگیرد! امام حسین این کربلا را پیش آورد که برای من و شما نقشهی راهی باشد تا به کربلای درون خودمان راه پیدا کنیم. حضرت ابراهیم چون بیت درونش را از اصنام و بتها تطهیر کرد، خدا صنمی برای او قرار داد. خدا از بیت درونی ابراهیم که بیت المعمور است صنمی قرار داد و گفت که ببینید! این خانه، ظهور خانهی دل ابراهیم است. اباعبدالله الحسین نیز از کربلای وجود خودش یک صنمی قرار داد و گفت ببینید! به کربلای درون خودتان سر بزنید که اگر کسی به کربلای درون خودش برود، آنجا خبرهاست. آنجا شمر هست. خود امام حسین شمر ندارد. او عصمت ازلی و ابدی حق است، بلکه او در وجود ما شمرها و یزیدها را دید و خواست راه را نشانمان دهد. او، حسین ها و شمر ها و زهیر ها و یزید های باطنی ما را نمایش داد. در درون شما هم شیطان و شمر و یزید هست، هم منِ حسین هستم. بفرما تماشا کن.
✅ امام در درون من شماست. عقل ما مظهر امام است. هم جناب عباس در درون من و شماست، هم جناب زینب و هم شمر و یزید و اینها با هم در جدال هستند. اباعبدالله الحسین این وقایع را پیش آورد تا من و شما در جدال باطنی بین یزید و امام حسین بدانیم که اگر صحنهی حر پیش آمد، چه کنیم... اگر صحنهی جناب زهیر پیش آمد چه کنیم... اگر فتنهی اولاد پیش آمد چه کنیم؟ اگر بحث دنیا پیش آمد، شریح قاضی در درون ماست... خیلی مواقع این شریح در موضوع پول سر ما کلاه میگذارد. راه معنویت فوقالعاده باریک و سخت است. در راه معنویت مکث کنی جا مانده ای...
🏴 لؤلؤ و مرجان 🏴
🏴🏴 @lolo_marjan 🏴🏴