🌹🍃•♧۰۰﷽۰۰♧•🍃🌹
🌧#تفسیرسوره_بقره_آیه269🌧
يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ
(خداوند) حكمت و بينش را به هر كس بخواهد (وشايسته ببيند) مى‌دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خيرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از اين نكته) متذكّر نمى‌گردند.
نکته ها
✍«ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسان‌ها «أُولُوا الْأَلْبابِ» نمى‌گويند، بلكه تنها به خردمندانى مى‌گويند كه عقل خود را بكار گيرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بيابند.
✍حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقايق و رسيدن به حقّ دانسته‌اند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوا و تلاش عطا مى‌كند، تا آنان وسوسه‌هاى شيطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخيص دهند و اين خير كثير است.
❌در روايات مى‌خوانيم: حكمت، معرفت و تفقّه در دين است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام وپرهيز از گناهان كبيره است. «1»
پیام ها
🌹🍃گرچه مال وثروت خير است، ولى خيرِ كثير، داشتنِ ديد وقدرت تشخيص است. كسانى كه از آن خير انفاق كنند، به خير كثير مى‌رسند.
🌹🍃 همه‌ى دنيا متاع قليل است، «1» ولى حكمت خير كثير است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست يابى به حكمت و بينش صحيح گردد، ارزش دارد.
🌹🍃 حكمت هديه‌اى كليدى و مادر همه‌ى خيرات است. هركه آن را داشت چيزهاى زيادى خواهد داشت.
🌹🍃هر كسى به ارزش حكمت پى نمى‌برد. «ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ» دنياگرايان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكيه مى‌كنند و سود و زيان را بر اساس مادّيات مى‌سنجند، ولى دورانديشان عاقل و راه‌شناسان انديشمند، از بعد ديگرى محاسبه مى‌كنند
✍#استادقرائتی
//eitaa.com/joinchat/1362690062C752fb4e28d
🍃••🍃••🍃🌹🍃••🍃••🍃
3🖍
تفسیر روایتی آیه 269 بقره
《جزء3》
امام صادق (علیه السلام) مراد [از خیر کثیر در أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً] اطاعت خدا و معرفت امام (علیه السلام) است.
📚 الکافی، ج۱، ص۱۸۵/ العیاشی، ج۱، ص۱۵۱/ المحاسن، ج۱، ص۱۴۸/ نورالثقلین/ االبرهان
3🖍
به گفته محققین، #واژه_حکمت در قرآن بیست بار به کار رفته و در بیشتر موارد با کتاب توأم است. در بعضى آیات به تکالیف نیز حکمت گفته شده است مانند آیه ۳۹ اسراء و آیه ۳۴ احزاب و آیه ۶۳ زخرف و هم چنین در آیه ۱۲ سوره لقمان به #شکرالهى_نمودن_نیزحکمت اطلاق شده است. شاید علت اطلاق حکمت بر تکالیف بدان جهت باشد که رعایت آنها سبب حکمت اند و سبب اطلاق آن بر شکر، به این لحاظ باشد که #شکر_نتیجه_حکمت مى باشد، (قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، ج ۲، ص ۱۶۰،نشر دارالکتب الاسلامیه
3🖍