🏴🚩هدف عاشورا🚩 مبارزه با ظلم و رسیدن به آزادگی خاتم الانبیا، حضرت محمد (ص) فرمود: "حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است". پیروی حقیقی از سیره عملی و اخلاقی آن امام، بدون شک سعادت فرد و جامعه را تضمین می کند. در حدیثی صحیح که علاوه بر شیعیان ، محدثان اهل سنت نیز نقل می کنند، آمده است: روزی امام حسین (ع)در دوران کودکی به حضور جدش پیامبر اعظم، شرفیاب شد. آن حضرت با دیدن او فرمود: "خوش آمدی ‌ای حسین! ‌ای زینت آسمان‌ها و زمین". "اُبَیّ بن کَعب"، از اصحاب پیامبر(ص) و از کاتبان وحی که کنار پیامبر نشسته بود، گفت: ‌ای رسول خدا! غیر از تو کسی هست که زینت آسمان‌ها و زمین باشد؟ پیامبر فرمود: "سوگند به خدا که مرا به حق پیامبر فرستاده، جایگاه حسین در آسمان‌ها بیش از زمین است! و در آنجاست که نوشته شده: "حسین چراغ هدایت، و کشتی نجات، و پیشوای بی لغزش است. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ 👇در مکتب حسین علیه السلام 1 اولین ومهمترین چیزی که می توان در اوصاف امام حسین علیه السلام گفت این است که او به معنای واقعی کلمه بنده واقعی خدا بود او پیش از هر چیز "عبدالله" (بنده خدا) بود و عبودیت در تمام زوایای زندگی و رفتار و گفتارش آشکار بود. او جز رضای خدا به چیزی نمی اندیشید و آرامش و خروشش برای خدا بود. سال ها در زمان معاویه، با صبر و بردباری دین خدا را حفظ کرد و هنگامی که رضای خدا را در قیام علیه یزید دید، از بذل جان خود و عزیزترین کسانش دریغ نکرد و فرمود: "پروردگارا! چه یافت آنکه تو را گم کرد؟ و آنکه تو را یافت دیگر چه گم کرده است؟" کنیه "اباعبدالله" به جهت اوج عبودیتِ عاشقانه او است که با تقدیم خون خویش آن را به کمال رساند. در کتاب "ویژگی‎های امام حسین(ع)" آمده است: "حسین سمبل عبادت است! همه پیام‎آوران خدا و پیشوایان معصوم، خدای خویش را خالصانه و عاشقانه می‎پرستیدند؛ اما حسین، عبادت و پرستش ویژه‎ای داشت. از هنگامی که نور وجودش در جان مادرش فاطمه(س) پدید آمد تا آن لحظاتی که سرِ نورانی‎اش بر فراز نیزه‎ها قرار گرفت، همیشه و همه جا به ستایش و سپاس و تسبیح و تنزیه خدا مشغول بود و تلاوت کتاب خدا از او شنیده می‎شد." امام حسین(ع) 25 بار پیاده به حج مشرف شد و در هر شبانه روز، هزار رکعت نماز به جا می‎آورد. عشق حسین (ع) به نماز و عبادت خداوند تاحدی بود که در شب عاشورا که لشکریان دشمن می‎خواستند به خیمه‎های حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هجوم بیاورند، امام آن شب را برای عبادت و بندگی خدا مهلت خواست و با راز و نیاز، شب را به صبح رساند. در جریان کربلا نیز، بار مصایب و مشکلات هر چه بر امام(ع) سنگینی می کرد و سوز و گداز غم‎ها، هر چه دلخراش‎تر می‎شد، صبر امام و رضایت‎مندی حضرت در برابر ارادۀ الهی زیادتر می‎گشت و عرضه می‎داشت: "خدایا راضی به رضای توام." 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج https://eitaa.com/noor133Qoran/50712

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 2 انحرافاتی که پس از رحلت پیامبر (ص) آغاز شد، با گذشت زمان شدت بیشتری گرفته بود. حکام اموی که از دوران خلافت عثمان، فرمانروایی بر شام را به دست گرفته بودند، در سال 41 هجری قمری، به طور رسمی خلافت جامعه اسلامی را از آن خود نمودند. با روی کار آمدن معاویه، پسر ابوسفیان، بزرگترین دشمن پیامبر (ص) در میان قبیله قریش، ارزش های اسلامی چنان تغییر یافت که از اسلام جز نامی، چیز دیگری باقی نماند. این نام نیز با مرگ معاویه و روی کار آمدن یزید، زیر سوال رفت. چنانکه یزید یکباره منکر همه چیز شد و اعلام کرد:" هیچ خبری از آسمان نیامد، و هیچ وحی ای نازل نشد!"   یزید برای تثبیت قدرت خود، می خواست به هر قیمتی که شده از امام حسین (ع) بیعت بگیرد. بیعت به معنی ابراز آمادگی در فرمان بردن از دستوراتِ خلیفة واقعی پیامبر و فداکاری در راه انجام اوامر اوست. حال چنین بیعتی با شخصیتی مانند یزید، حتی اگر ظاهری و برای دفع خطر باشد، امضای قانونی شدن فسق و فجور یزید را در بر داشت. این بیعت تعهدی برای همکاری در قتل مردم بی گناه، و بردن آبرو و عزت اسلام بود و چنین بیعتی برای امام حسین (ع) امکان نداشت. لذا هنگامی که یزید خواست بر جایگاه پیامبر (ص) بنشیند و خود را رهبر دینی و سیاسی مسلمین و پیشوای عالم اسلام معرفی نماید، امام از دادن بیعت سر باز زد. در حقیقت ایشان چاره ای جزء ایستادگی و اعلان شرعی نبودن حکومت یزید را نداشت.   امام حسین (ع) که از خاندان پیامبر(ص) و از اولیا و وارثان جدّ خویش بود، در مواجهه با فرزدق، شاعر نامدار عرب، فرمود: "اینان(یزیدیان) اطاعت خدای رحمان را ترک کرده و فساد را ظاهر و حدود را باطل نموده اند، شراب می نوشند و اموال فقیران را به خود اختصاص داده اند. و من سزاوارترین افراد به قیام برای یاری دین و عزت و شرع ، جهاد در راه خدا هستم." از همین رو بود که امام در مقابل یزید ایستاد . اما این ایستادگی و مقاومت را که با تدبیر و «عقلانیت»، همراه گرداند تا حجتی بر همگان باشد.  امام حسین (ع) همچنین برای اثرگذاری بیشتر قیام خود را با «مظلومیت» آمیخته کرد تا چهرة ظالمان همواره در طول تاریخ منفور باقی بماند و قابل محو شدن و کم رنگ شدن نیز نباشد. لذا قیام ایشان، با شهادت خود و اسارت خانواده اش جاودانه ماند.  👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#حمایت_ازحق_مبارزه_با_باطل 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی قابل ذکر است از سلسه درس های در مکتب حسین علیه السلام مسابقه برگزار می شود با دقت بخوانید و ثواب آن را هدیه سلامتی امام زمان علیه السلام نمایید// خیلی قشنگه

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 3 شجاعت و  شهامت از خردسالی در شخصیت امام حسین (ع) مشهود بود و دوست و دشمن را به حیرت آورده بود. ایشان در سنین نوجوانی در مقابل انحراف از دین به شدت می ایستاد و افشاگری می کرد. تا جایی که مدعیان دروغین ، از طرح ادعاهای خود در حضور ایشان واهمه داشتند. حماسه آفرینی های آن حضرت در جوانی، در جنگ های جمل و صفین و نهروان، زبانزد خاص و عام بود و  در هر صحنه ای که فرماندهان سپاه اسلام درمانده می شدند، دلاوری های او بود که راهگشا می شد.   امام حسین (ع) همواره با توانمندی و اقتدار کامل با دشمنان اسلام و زورگویان و مستکبران برخورد می کرد و هر کجا احساس وظیفه می نمود، با شجاعت تمام از حق دفاع کرده و اهل باطل را کوچک می شمرد . زمانی که بر اثر بی عدالتی های معاویه ،مسلمانان در تنگنا و فقر به سر می بردند ، کاروان هایی از اموال گرانبها به عنوان مالیات یمن برای کاخ معاویه فرستاده می شد تا خرج خوشگذرانی های او و خانواده اش شود . امام حسین (ع) که رفتار طاغوت وار معاویه را بر خلاف آیین جدش رسول الله می دید و نصیحت و خیرخواهی را در مورد معاویه ، بی نتیجه دیده بود با شجاعت تمام اموال کاروان را به نفع مسلمین نیازمند مصادره کرد . 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#حمایت_ازحق_مبارزه_با_باطل 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 4 در مورد قیام امام حسین (ع)، عده ای این گونه مطرح می کنند که : امام به خاطر نامه های مردم کوفه و دعوتی که از ایشان به عمل آمد تا برای تشکیل حکومت اسلامی به آن شهر بروند، راهی کوفه شدند. لذا حوادث کربلا و عاشورا حاصل لبیک امام به دعوت کوفیان بود! بنابراین اگر مردم کوفه از امام حسین (علیه السلام)دعوت نمی کردند، حادثه عاشورا رخ نمی داد!👇👇 اما قیام و مبارزه امام علیه ظلم و ستم امویان مطلبی فراتر از این بود. امام حسین (ع) فرزند شجاعِ علی بن ابیطالب (ع) هرگز نمی توانست وارونگی دین را تحمل کرده و دم بر نیاورد. 👌لذا در همان لحظه که "مروان بن حکم" استاندار مدینه، او را به بیعت با یزیدِ نابکار دعوت کرد، آهی کشیده و فرمودند:" انّا لله و انّا الیه راجعون! زمانی که امّت گرفتار سرپرستی چون یزید شوند، با اسلام باید وداع کرد." پس برای احیای اسلام وارد مرحله ی دیگری از مبارزه گردید.   امام حسین (ع) مرحله جدید مبارزه با فساد را  با خروج از شهر مدینه آغاز کرد. در این خروج شبانه، در هنگام وداع با برادر خود، محمد بن حنفیه، علل قیام خود را تشریح کرده و فرمود: " من از روى سرمستى و گستاخى و تبهکارى و ستمگرى از مدینه خارج نشدم؛ بلکه براى طلب اصلاح در امت جدم خارج شده ام. مى خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم و به سیره جدم و پدرم على بن ابى طالب(ع) عمل کنم." 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 5 یکی از صفات زیبای انسان، احسان و نیکوکاری است. در فرهنگ قرآن، انفاق، احسان، امداد، حمایت از محرومان و مظلومان را مصادیق خدمت گزاری هستند. امام حسین (ع) همچون اجداد پاک اش، مظهر کامل بخشندگی و احسان بودند. هیچ گاه دست نیاز نیازمندی را رد نمی کردند و برای رفع مشکلات گرفتاران از بخشش اموال دریغ نمی کردند. کسی که از ایشان کمک می خواست آبرویش حفظ می شد و نیازش به بهترین وجه ممکن برآورده می شد. روزی مردی نزد امام حسین (ع) آمد. می خواست نیاز خود را مطرح کند، ولی امام حسین (ع) به او فرمودند: "ای برادر! آبرویت را از اینکه آشکارا درخواست کنی، نگهدار و درخواست خود را به صورت کتبی عرضه کن، و من نیز طوری عمل می کنم که زمینه شادی و خوشحالی تو فراهم شود، ان شاءالله !" مرد خواسته اش را در نامه ای نوشت و امام دو برابر آنچه خواسته بود، به او عطا فرمود.  امام حسین (ع) در کمک و خدمت رسانی به فقراء در عین حفظ آبروی ایشان، اهتمام خاصی داشت و می فرمود: "همانا بخشنده ترین مردم کسی است که به انسانی کمک کند که امیدی نداشته باشد." در تاریخ نقل شده است که بر پشت امام حسین (ع) در روز عاشورا زخم های کهنه ای دیده شد، که در اثر ابزار جنگی به وجود نیامده بود. از امام زین العابدین (ع) درباره آن سؤال کردند، امام فرمود: "این اثر مربوط به بارهایی است که حضرت شبانه بر دوش خود حمل می کرد و به منزل بی سرپرست ها و یتیمان و فقیران می برد. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 6 زُهِیر  بن قین" مرد شایسته و شریفی در بین قوم خود بود. رزمنده ای دلیر و جنگجویی توانا که در میان قبیله خود، در کوفه می زیست. همان هنگام که امام حسین(ع) در مکه حضور داشت، زهیر نیز با بستگان و کاروان خود در مکه اعمال حج را بجا می آورد. وقتی شنید امام حج را ناتمام گذارده به کوفه می رود، نگران از رویارویی با او شد. چرا که بر اثر تبلیغات وسیع معاویه، (به اشتباه)می‌پنداشت که امام علی (ع) در ریختن خون خلیفه سوم، "عثمان"، سهیم بوده است. از این‌رو نسبت به امام علی (ع) و فرزندانش علاقه‌ای نشان نمی‌داد.   هر جا که کاروان امام توقف می کرد، زهیر از توقف در آن مکان پرهیز می کرد. اما در یکی از منزلگاه ها کاروان زهیر نا خواسته در محلی سرگرم استراحت گردید، که کاروان امام حسین (ع) نیز در نزدیکی آن  بار افکنده بود. زهیر و همراهانش در حال خوردن غذا بودند که ناگهان مردی از سوی امام نزد آنان آمد و به زهیر گفت:"ای زهیر بن قین ! ابا عبداللّه الحسین مرا به سوی تو فرستاده است که بگویم به نزد او بروی." سکوتی مبهم بر حاضران حاکم گردید. هر کس لقمه ای را که در دست داشت، بر زمین گذاشت. در این میان «دُلهم»، همسر زهیر برخاست و گفت:"سبحان اللّه! فرزند پیامبر(ص) تو را می طلبد و تو در رفتن درنگ می کنی... ؟! چه شده است که نزد او نمی روی و سخنش را نمی شنوی؟" زهیر از سخن غیورانه همسر خود تکانی خورد. بر خود نهیب زد و به سوی خیمه گاه امام به راه افتاد. چیزی نگذشت که  زهیر با سرعت و با صورتی برافروخته و #شادمان به سوی یارانش بازگشت.. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 7 امام حسین (ع) به خواست، علاقه و حس زیبایی دوستی همسرش، توجه خاصی می نمود و برخی اوقات به همین خاطر با انتقادات اصحاب و دوستان خود روبه رو می شد؛ ولی به خواستِ طبیعی و مشروع همسر خویش احترام می گذاشت و به پیروان خود درس زندگی می داد. در روایت آمده است که عده ای بر امام حسین (ع) وارد شدند. اسباب خانه امام برایشان زیبا جلوه کرد، پس عرض کردند: "ای فرزند رسول خدا! ما در منزل شما وسایل و چیزهایی مشاهده می کنیم که ناخوشایند ماست. حضرت فرمود: زنان ما، با مهریه خود، مطابق سلیقه  خود، هر آنچه که دوست دارند، خریداری می کنند. هیچ یک از وسایلی که مشاهده نمودید، از آنِ ما نیست." با این سخن، امام به پیروان خود نشان می دهند توجه به روحیات و علایق مشروع همسر از ضروریات زندگی و باعث استحکام خانواده است. امام حسین (ع) در روز عاشورا در هنگامه نبرد نیز اهل خیمه را فراموش نمی کرد و هر از چندی بازمی گشت، گرداگرد حرم می گشت و زنان و دختران را به آرامش و صبر دعوت می کرد و دلداری می داد. هنگامی که در لحظات وداع در روز عاشورا، سکینه (ع) دختر امام حسین (ع) می گریست و بی تابی می کرد ، امام (ع ) دختر عزیزش را به سینه چسباند ، بوسید و اشکهایش را پاک نمود و اشعاری خواند که ترجمه اش چنین است: "ای سکینه جانم! بدان که بعد از شهادتم، گریه تو بسیار خواهد شد، دل مرا با افسوس، به سرشک خود مسوزان تا جان در بدن دارم، پس وقتی که کشته شدم تو بر هر کس نزدیکتر به بدن من می باشی که کنارم بیائی و گریه کنی، ای برگزیده بانوان."  👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 8 مردم شام، با  اسلام از طریق افرادی چون معاویه آشنا شده بودند. معاویه حدود ۴۲ سال در شام حکومت کرد و در این مدت نسبتاً طولانى، مردم شام را به گونه‌اى پرورش داد که فاقد بصیرت و آگاهى دینى باشند و در برابر اراده و خواست او، بى‌چون و چرا تسلیم شوند. مردم شام از اسلام حقیقی بسیار دور بودند. تجمّل دربار معاویه، حیف و میل اموال عمومى، ساختن کاخ‌هاى بزرگ و تبعید و زندانى کردن و کشتن مخالفان، چنان براى مردم شام عادی جلوه داده می شد، که آنان تصور می کردند در زمان پیامبر نیز حکومت اسلامی به همین روش عمل می کرده است. بنابراین حکومت اموی به راحتی می توانست جریان قیام امام حسین (ع) و شهادت مظلومانه او را به نفع خود تحریف کند، همچنان که برخى درباره شهادت امام حسن (ع) به دروغ گفتند: "بر اثر ذات‌الریه و سل از دنیا رفت."  در چنان شرایطی بود که مردى با دیدن کاروان اسیران در دمشق، پایتخت شام، به امام سجاد، فرزند به جا مانده از امام حسین (ع)، گفت: "سپاس خدایى را که شما را کشت و نابود ساخت و مردمان را از شرّتان آسوده کرد!" امام سجاد کمى تأمل کرده و سپس آیه 33 سوره احزاب را تلاوت کرد: "بى‌شک خداوند مى‌خواهد هرگونه پلیدى را از شما اهل بیت ببرد و شما را پاک سازد، پاک ساختنى". سپس افزود: "این آیات در حق ما نازل شده است. "پس از آن بود که مرد فهمید آنچه درباره این اسیران شنیده، درست نیست. آنان خارجى نیستند؛ بلکه فرزندان پیامبر هستند؛ و از آنچه گفته بود، پشیمان شد و توبه کرد. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی 🆔✨@noor133Qoran

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 9 راوى می‌گوید نوجوانى که گویا صورتش چون پاره ماه مى‏‌درخشید بیرون شد و به جنگ پرداخت، ابن فضیل ازدى ضربتى بر سر مبارکش فرود آورد و آن را شکافت، نوجوان با صورت به زمین آمد و صیحه زد: یا عمّاه. وَ صَاحَ یَا عَمَّاهْ؛ حسین(ع) با شتاب و خشم شیر به سوی میدان رفت و ضربت شمشیرى بر ابن فضیل وارد کرد و آن ملعون دستش را سپر جان کرد و شمشیر امام دستش را از آرنج قطع کرد. ابن فضیل فریاد زد و  فریادش را لشکر شنیده و حمله کردند تا نجاتش دهند و بدن نوجوان زیر سم اسبها قرار گرفت تا شهید شد. می‌گوید: بعد از فرو نشستن غبار جنگ، حسین را دیدم که بر سر پیکر قاسم بن حسن ایستاده و آن نوجوان از درد، پایش را بر زمین می‌کشید. در این هنگام امام فرمود: «دور باد از رحمت خدا آنان که تو را کشتند، آنان که روز قیامت جدّت با آنان مخاصمه کند؛ بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوکَ وَ مَنْ خَصْمُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیکَ جَدُّکَ وَ أَبُوکَ. بعد فرمود: «بر عمویت ناگوار است از این که او را بخوانى و او جوابت نگوید یا پاسخت را بدهد اما سودى برایت نداشته باشد؛ به خدا که این روزى است که دشمن او زیاد و یاور او اندک است». بعد نوجوان را به سینه‌‏اش گرفته و حملش کرد در میان شهداى اهل بیت قرار داد. (لهوف، سید بن طاووس، ص115) 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی 🆔✨@noor133Qoran

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ در مکتب حسین علیه السلام 10 چون صدای حزن آلود حسین (ع) به گوش اهل حرم رسید، صدای گریه آنان بلند شد. حضرت کنار خیمه گاه آمد و به حضرت زینب (ع) فرمود: "فرزند کوچک (علی اصغر) را به من بده تا با او وداع کنم. " آنگاه حضرت کودک را در آغوش گرفت. در این حال  زینب (س) گفت: "برادر! این کودک مدتی است آب نخورده است. از این لشگر مقداری آب برای او بستان." حسین (ع)، کودک شیر خواره را به سوی لشگر برد و خطاب به آنان فرمود: "به این کودک رحم کنید. آیا او را نمی بینید که چگونه از شدت تشنگی، دهانش را باز و بسته می کند؟!"  هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که، «حَرمَله بن کاهلی اسدی»، به اشاره عمر سعد، گلوی نازک تر از گل علی اصغر (ع) را هدف تیر سه شعبه قرار داد. تیر بر گلوی علی اصغر (ع) نشست. مصیبت علی اصغر (ع) چنان برای حسین (ع) توان فرسا بود که گریست و به خداوند عرضه داشت: "خدایا! خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند، ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. " امام حسین (ع) دست های خود را از خون آن شهید پر کرد و به طرف آسمان ریخت و فرمود: "هر مصیبتی که بر من برسد، تحمل آن برای من آسان است؛ چرا که در پیش چشم خداست". در آن هنگام حضرت از اسب فرود آمد و با غلاف شمشیر زمین را کند و آن شهید را دفن نمود. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی