#لغت_شناسی_قرآن_کریم_ #بیست_و_هفتمین_لغت 🔹اَداء: در قرآن مجید برای ردّ امانت و دادن حق به کار رفته، مثل «اِنَّ اللّه یَأْمُرُکُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الاَْماناتِ اِلی اَهْلِها» (۵۸ / نساء)، یعنی: خدا به شما امر می‌کند که امانت‌ها را به صاحب آن برگردانید . «فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ اَخیهِ شَیْئٌی فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَداءٌ اِلَیْهِ بِاِحْسانِ» (۱۷۸/بقره)، یعنی: پس اگر کسی از ناحیه برادر (دینی) خود مورد عفو قرار گیرد (و حکم قصاص او تبدیل به خونبها گردد) باید از راه پسندیده پیروی کند (و در طرز پرداخت دیه حال پرداخت کننده را در نظر بگیرد) تا قاتل نیز به نیکی دیه را به ولی مقتول بپردازد (و در آن مسامحه نکند). آیه درباره دیه (خونبها) است که در مقابل عفو از قصاص داده می‌شود و سبب اصلی آن قتل است. این کلمه با مشتقات آن ۶ بار در قرآن آمده است.