زمان این فایل: ۶ دقیقه #تفسیرآیه97اسراء وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعِيراً «97» و هر كه را خدا هدايت كند، پس همو هدايت يافته است و هر كه را گمراه سازد، هرگز ياورانى جز خدا براى آنان نخواهى يافت و ما در روز قيامت، آنان را واژگون (به صورت خزنده) كور و كر و لال محشور مى‌كنيم و جايگاهشان دوزخ است، كه هرگاه خاموش شود، آتش آنان را بيافزاييم. نکته ها «خَبَتْ»، به معناى فروكش كردن شعله است. و «سعير»، به معناى شعله‌ور شدن آتش و از نام‌هاى جهنّم است. سؤال: اگر گمراهان در قيامت، كر و كور و لالند، پس چگونه در آيات ديگر، از ديدن آتش؛ «رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ» «1»، يا شنيدن صداى دوزخ؛ «سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفِيراً» «2»، يا فرياد و شيون آنان؛ «دَعَوْا هُنالِكَ ثُبُوراً» «3» سخن به ميان آمده است؟ پاسخ: مراحل و مواقف قيامت متفاوت و متعدّد است. در هر موقفى ممكن است حالتى باشد كه در مرحله‌ى بعد از آن نباشد. #ااستادقرائتی 👈@noor133Qoran