🔹••🔸♧۰۰﷽۰۰♧🔸••🔹 🔹 #گلچین_های_نماز #شماره_چهار 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 🔹🔸آخرین نماز مدرّس ✍#مُدرّس بر سر سجاده‌اش می‌نشیند، نگاهش را دوخته به جایی و خاموش است. اِنگار که در آن دَمِ واپسین، سراسر زندگی‌اش را #مرور می‌کند، تا دورترین خاطره‌هایش را و حتی #ضربه‌ی ترکه‌ای را که در شش سالگی به #بازویش خورد و او را به نزد پدر بزرگ، به قمشه و بعد به اصفهان کشاند. 🔻◾️جانِ خسته‌اش انگار، #زخم تمام ضربه‌هایی را که در سراسر عمر خورده به یاد می‌آورد با این حال در چهره‌اش #طراوت و #شادابی خاصی موج می‌زند زیرا به خوبی می‌داند آخرین ضربه که برای همیشه او را به #دیار_دوست می‌فرستد در حال فرود آمدن است. 🔻◾️صدای #اذان، مُدرّس را به خدا و دیگران را به خود باز می‌گرداند. جهانسوزی (شخصی که برای قتل مدرس آمده بود) به تندی قوری را که از روی سماور برداشته و در استکانی چای می‌ریزد و استکان را به خَلَج (همکارش) می‌دهد. خَلَج نیز گَرد پاکتی کوچک را در آن خالی می‌کند. استکان را در مقابل مُدرّس می‌گذارد و به او می‌گوید: بخور. مُدرّس استکان را بر می‌دارد و چای را در چند جُرعه می‌نوشد و با #خونسردی سریعاً به #نماز می‌ایستد و در پیش رویِ کسانی که داغ #حسرت یک #تعظیم او به دلشان مانده است، در برابر خدا به #رکوع می‌رود، رو به دوست و پشت به دشمنان زانو می‌زند و به #سجده می‌افتد. 🔻◾️ مستوفیان با نگرانی چشم دوخته است به او، مُدرّس نماز مغرب را به پایان می‌برد اما زهر هنوز اثر نکرده است. مُدرّس هنوز بر #سجاده نشسته و ذکر می‌گوید. سه دژخیم با تعجب و وحشت به او خیره شده‌اند. در برابرش احساس #ناتوانی می‌کنند. زهر را به او خورانده‌اند اما #تلخی در کام و جان خودشان موج می‌زند. 🔻◾️مستوفیان بیش از آن تاب نمی‌آورد بلند شده و مدرس را به زمین می‌اندازند، جهانسوزی و خلج نیز دست و پای سید را می‌گیرند. مُدرّس با صدای بلند #شهادتین خود را می‌گوید. مستوفیان عمامه مدرس را باز می‌کند و آن را بر گردن او می‌پیچد. آنگاه دو سوی عمامه را آن قدر از دو طرف می‌کشد تا راه لب، بر #کلام_سرخ مُدرّس بسته می‌شود. چشمانش به روی مُهر سجاده و لبانش به کلام خدا بسته می‌شود اما جلاّدان هنوز #رهایش نمی‌کنند. 🔻◾️آن قدر عمامه را به دور گردنش نگه می‌دارند تا پیکر نحیف و رنج کشیده‌اش #سُست می‌شود و #ستاره_بر_آسمان_سجاده می‌افتد همچون مولایش #علی علیه السّلام در محراب خون .[۱] [۱]. ستاره‌ای بر خاک، ص ۱۰۶. eitaa.com/joinchat/1362690062C752fb4e28d 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹

🔹••🔸♧۰۰﷽۰۰♧🔸••🔹 🔹 #گلچین_های_نماز #شماره_چهار 🔸نماز مادر برای صبر🔹 قافله‌ای از حاجیان در صحرا به خیمه زنی رسیدند، خواستند استراحت نمایند. اجازه گرفتند و در خیمه‌اش وارد شدند. زن گفت ای زائران خانه خدا خوش آمدید؛ شتران من به چَرا رفته‌اند وقتی برگشتند از شما پذیرایی می‌کنم. زن بیرون شد از دور چوپان مویه کنان می‌آمد به زن گفت: شترها نزدیک چاه آب که رسیدند هجوم آوردند و پسرت را به چاه افکندند. بدیهی است چاه‌هایی کذایی که عمق زیاد و آب فراوان دارد افتادن در آنها مُردن است و امید نجاتی نیست. 🔸🔹زن جلو رفت تا چوپان را آرام کند گفت ما میهمان داریم صدا نکن مبادا میهمان‌ها ناراحت شوند، میهمان نوازی، لازمه مسلمانی است. فوراً دستور داد گوسفندی کُشتند و آماده برای پذیرایی شد. 🔹🔸وقتی زن وارد خیمه شد حاجی‌ها به او گفتند ما خیلی متأسفیم که چنین جریانی رُخ داده و در چنین موقعی مزاحم شدیم. 🔹🔸زن گفت آقایان حُجّاج من نمی‌خواستم شما بفهمید و متأثر شوید ولی حالا که دانستید پس اذن بدهید من دو رکعت نماز بخوانم، چراکه خدا در قرآن فرموده: «وَاستَعینُوا بالصَّبرِ وَ الصَّلوه» به نماز طلب یاری کنید. من هم برای بردباری در این مصیبت نماز بخوانم. 🔸🔹((من و شما اسمی از اهل قرآن داریم، زن بیابانی به یک آیه قرآن عمل می‌کند. از نماز)) بعد گفت که کدامتان می‌توانید قرآن بخوانید؟ یکی از حاجی‌ها شروع به خواندن آیات اِسترجاع کرد «وَلَنَبلَُوَنَّهُم بشَیء مِنَ الخَوفِ وَالجُوع...» 🔻◾️زن گفت خدایا اگر بنا بود کسی در این دنیا بماند باید حبیبت محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم می‌ماند پروردگارا در قرآن مجیدت امرِ به صبر فرمودی و وعده اَجر دادی، من در مصیبت جوانم صبر می‌کنم تو هم در عوض پاداشت را شاملِ حال من گردان ، و این جوانم را بیامرز .[۱] [۱]. نماز عرفان 🆔◾️@noor133Qoran

🕊🥀••♧۰۰﷽۰۰♧••🥀🕊 #گلچین_های_عاشورایی #شماره_چهار 🔹🔸در اسلام آغاز به جنگ حرام است و نباید دشمن را به جنگ فراخواند. امام حسین علیه السلام نیز در قیام خود آغاز به جنگ نکرد و این اصل را پاس داشت. 🔻◾️هنگامی که سپاه حر آن حضرت را در کربلا محاصره کردند. زُهَیر بن قَین به امام پیشنهاد کرد همین الآن با آنان بجنگیم. زیرا جنگ با ایشان آسانتر است از جنگ با آنها که در راهند. 🔻🔻امّا آن حضرت فرمود: فَقَالَ‌ لَهُ‌ اَلْحُسَيْنُ‌ [عَلَيْهِ‌ اَلسَّلاَمُ‌]: مَا كُنْتُ‌ لِأَبْدَأَهُمْ‌ بِالْقِتَالِ‌ وقعة الطف، ج 1، ص 179 یعنی من با آنها ابتدا به جنگ نمی‌کنم. 📚حجت الاسلام روح الله بیدرام //eitaa.com/joinchat/1362690062C752fb4e28d 🕊•🕊••🥀••🕊••🥀••🕊•🕊