حكم» به معناى علم و فهم‌ «1» و قدرت قضاوت‌ «2» آمده است و در تفسير الميزان مى‌خوانيم: مراد از «حكم»، علم به معارف الهى و كنار رفتن پرده‌ى غيب است. سه نفر در كودكى به نبوّت رسيدند: سليمان، عيسى و يحيى عليهم السلام و سه نفر نيز در كودكى به امامت رسيدند: امام جواد و امام هادى وامام مهدى عليهم السلام‌ «3» برخى گفته‌اند: يحيى عليه السلام در كتاب عهد جديد، يوحنّا ناميده شده است. شايد مراد از كتاب آسمانى در اينجا، تورات باشد. زيرا كتاب ديگرى كه بر حضرت يحيى نازل شده باشد، شناخته شده نيست. ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

📌رهبر بايد در تحقّق بخشيدن به اهداف كتاب آسمانى، صلابت داشته باشد. «يا يَحْيى‌ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ» 📌حفظ دين و اجراى احكام، به قاطعيّت و قدرت نياز دارد. «خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ» 📌ديندارى بايد با قدرت و جدّيت باشد. «خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ» 📌 اگر خدا بخواهد، طفل را هم به مقام نبوّت مى‌رساند. «آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا» ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

يا يَحْيى‌ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا «12» اى يحيى! كتاب (خدا) را با قدرت بگير و در كودكى به او حكمت (ونبوّت) داديم. وَ حَناناً مِنْ لَدُنَّا وَ زَكاةً وَ كانَ تَقِيًّا «13» و نيز از جانب خود، مهربانى و پاكى به او داديم و او تقواپيشه بود. ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

🌕لازمه‌ى تبليغ و تربيت، رأفت، محبّت و پاكى است. «وَ حَناناً و زَكاةً» 🔴سرچشمه‌ى رأفت و مودّت، خداوند است. «مِنْ لَدُنَّا» 🔵روحيّه‌ى رأفت و عطوفت براى انسان ارزش است. «حَناناً» 🌕تقوايى ارزش دارد كه هميشگى و خصلت انسان باشد. «كانَ تَقِيًّا» 🔵 تقوا به معناى انزوا و خشن بودن نيست، بلكه همراه مردم بودن با مهربانى و محبّت است. حَناناً ... كانَ تَقِيًّا 🔵 تقوا زمينه دريافت الطاف الهى رشد ومحبوبيّت است. حَناناً ... زَكاةً ... كانَ تَقِيًّا ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

چرا به دنیا آمده ایم...؟! جواب زیبای امام موسی کاظم علیه السلام 🎙استاد مسعود عالی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

💢 مژده 💢 مژده 💢 سلسله درس های زیبای در مکتب حسین علیه السلام به زودی برای شما بارگزاری می شود از مطالب این درس ها مسابقه ی همگام با مکتب حسین علیه السلام برگزار می شود

🏴🚩هدف عاشورا🚩 مبارزه با ظلم و رسیدن به آزادگی خاتم الانبیا، حضرت محمد (ص) فرمود: "حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است". پیروی حقیقی از سیره عملی و اخلاقی آن امام، بدون شک سعادت فرد و جامعه را تضمین می کند. در حدیثی صحیح که علاوه بر شیعیان ، محدثان اهل سنت نیز نقل می کنند، آمده است: روزی امام حسین (ع)در دوران کودکی به حضور جدش پیامبر اعظم، شرفیاب شد. آن حضرت با دیدن او فرمود: "خوش آمدی ‌ای حسین! ‌ای زینت آسمان‌ها و زمین". "اُبَیّ بن کَعب"، از اصحاب پیامبر(ص) و از کاتبان وحی که کنار پیامبر نشسته بود، گفت: ‌ای رسول خدا! غیر از تو کسی هست که زینت آسمان‌ها و زمین باشد؟ پیامبر فرمود: "سوگند به خدا که مرا به حق پیامبر فرستاده، جایگاه حسین در آسمان‌ها بیش از زمین است! و در آنجاست که نوشته شده: "حسین چراغ هدایت، و کشتی نجات، و پیشوای بی لغزش است. 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

╲\╭┓ ╭⁦ 🍃🔳 ﷽ 🔳🍃 ┗╯\╲ 👇در مکتب حسین علیه السلام 1 اولین ومهمترین چیزی که می توان در اوصاف امام حسین علیه السلام گفت این است که او به معنای واقعی کلمه بنده واقعی خدا بود او پیش از هر چیز "عبدالله" (بنده خدا) بود و عبودیت در تمام زوایای زندگی و رفتار و گفتارش آشکار بود. او جز رضای خدا به چیزی نمی اندیشید و آرامش و خروشش برای خدا بود. سال ها در زمان معاویه، با صبر و بردباری دین خدا را حفظ کرد و هنگامی که رضای خدا را در قیام علیه یزید دید، از بذل جان خود و عزیزترین کسانش دریغ نکرد و فرمود: "پروردگارا! چه یافت آنکه تو را گم کرد؟ و آنکه تو را یافت دیگر چه گم کرده است؟" کنیه "اباعبدالله" به جهت اوج عبودیتِ عاشقانه او است که با تقدیم خون خویش آن را به کمال رساند. در کتاب "ویژگی‎های امام حسین(ع)" آمده است: "حسین سمبل عبادت است! همه پیام‎آوران خدا و پیشوایان معصوم، خدای خویش را خالصانه و عاشقانه می‎پرستیدند؛ اما حسین، عبادت و پرستش ویژه‎ای داشت. از هنگامی که نور وجودش در جان مادرش فاطمه(س) پدید آمد تا آن لحظاتی که سرِ نورانی‎اش بر فراز نیزه‎ها قرار گرفت، همیشه و همه جا به ستایش و سپاس و تسبیح و تنزیه خدا مشغول بود و تلاوت کتاب خدا از او شنیده می‎شد." امام حسین(ع) 25 بار پیاده به حج مشرف شد و در هر شبانه روز، هزار رکعت نماز به جا می‎آورد. عشق حسین (ع) به نماز و عبادت خداوند تاحدی بود که در شب عاشورا که لشکریان دشمن می‎خواستند به خیمه‎های حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هجوم بیاورند، امام آن شب را برای عبادت و بندگی خدا مهلت خواست و با راز و نیاز، شب را به صبح رساند. در جریان کربلا نیز، بار مصایب و مشکلات هر چه بر امام(ع) سنگینی می کرد و سوز و گداز غم‎ها، هر چه دلخراش‎تر می‎شد، صبر امام و رضایت‎مندی حضرت در برابر ارادۀ الهی زیادتر می‎گشت و عرضه می‎داشت: "خدایا راضی به رضای توام." 👇#هدف_ازقیام_عاشورا 🚩#اصلاح_اُمّت_جدّم 🚩#امربه_معروف_نهی_ازمنکر 🚩#تشکیل_حکومت_اسلامی ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج https://eitaa.com/noor133Qoran/50712