لحظه ای را که "دیوید" پسرم به دنیا آمد به خاطر دارم. پنج ثانیه از تولدش گذشته بود و هنوز نفس نکشیده بود. وحشت زده شدم. پرستار با کف دست به پشتش میزد. پاسخی نبود. وضع بحرانی بود. پرستار گفت: از اون کله شق هاست! باز هم پاسخی نبود. لحظه‌ای بعد سرانجام گریه کرد. "صدای تیز یک نوزاد" آرامشی که به من دست داد غیر قابل توصیف بود. ولی پس از آن در شگفت بودم که آیا او واقعاً کله شق است؟ تا زمانی که او را از از بیمارستان به خانه آوردم نظر پرستار را خوب حلاجی کردم ونتیجه گرفتم آنها فقط کلمات مضحکی از یک زن معمولی بود. تصور کنید آدم برچسبی بزند روی موجودی که کمتر از یک دقیقه سن دارد! هنوز هم که سالها به از آن زمان می‌گذرد، هر وقت "علیرغم ناز و نوازش ای که به او می کنم" در گریه کردن لجاجت می ورزد یا حاضر نمی‌شود غذای جدیدی را بخورد یا از خوابیدن طفره می‌رود یا از سوارشدن به اتوبوس کودکستان خودداری می کند یا گرمکن اش را در روزهای سرد نمی پوشد، این فکر به سرعت از مغزم می گذرد که به راستی آن پرستار حق داشت و کله شق است. من باید بهتر می‌دانستم زیرا تمام دوره های روانشناسی را که گذرانده بودم، درباره خطرات تلقین به نفس آگاهی‌های لازم را داده بودند. اگر شما به کودکی بر چسب" کند ذهن" بزنید، ممکن است خود راکند ذهن تصور کند. اگر کودکی را بد جنس تصور کنید، این فرصت را برای او فراهم آورده اید تا به شما نشان دهد می‌تواند تا چه اندازه بدجنس باشد. به هر قیمتی که شده از انگ زدن به کودک خودداری کنید. من هم کاملاً با این امر موافق بودم ولی هنوز نمی دانستم از فکر کردن به فرزندم به عنوان "بچه ای کله شق" دست بکشم. تنها آرامشی که داشتم این بود که می‌دیدم من تنها مادری نیستم که چنین می‌کنم. دست کم هفته‌ای یکبار از برخی والدین چیز هایی نظیر اینها را می‌شنیدم. "بچه ی بزرگم مرتب برایم دردسر درست میکنه؛ اما کوچیکه همونی است که دلم میخواهد." " بابی قلدر به دنیا اومده." "بیلی ساده‌لوحه، همه میتونن گولش بزنن." "میشل توی خونه مشاور ماست. برای هر چیزی جوابی داره." "دیگه نمیدونم غذا به جولی چی بدم. خیلی مشکل پسنده." "برای ریکی چیز خریدن، پول تلف کردنه. دستش به هر چی بخوره ضایع میشه. پسر واقعاً مخربیه." من از اینکه می دیدم این کودکان چگونه خودشان را با برچسب های شان وفق می‌دهند، تعجب می کردم و حالا پس از سال‌ها با شنیدن آنچه که در خانواده ها می گذرد، پی برده‌ام این برچسب زدن ها به کودکان می توانند از یک نقش کاملا بی ضرر شروع شود. کانال تربیتی نوردیده 👇 Join @nooredideh

اعتماد به نفس کودکان بسیار ارزشمند است آن را نادیده نگیرید. فریاد های پی در پی اعتماد به نفس کودک را از بین می‌برد. تمام دنیا به کودکانمان خواهند گفت اشتباهاتشان چیست. آن هم با صدای بلند و به کرات. ما باید اجازه دهیم کودکانمان بدانند که کدامیک از خصلت هایشان پسندیده است. کانال تربیتی نوردیده @nooredideh

پدر و مادر در طول روز با مشكلات زيادي سر و كله ميزنند و مانند يك بالغ و عاقل رفتار ميكنند، با دیگران درعين عصبانيت لبخند ميزنند، در عين خستگي وظايف خود را انجام ميدهند، اما به فرزند خود كه ميرسند تازه به ياد حق و حقوق از دست رفته، خستگى ها يا عصبانيت خود مي افتند. گاهى كودكان تبديل به كيسه بوكس والدين خود ميشوند، گاهى ما بزرگسالان ديوارى كوتاه تر از ديوار بى پناهى كودكان پيدا نميكنيم. آنها كه زورى ندارند، نه ما را ترك ميكنند نه از ما شكايت ميكنند نه ما را تنبيه ميكنند، آنها محتاج ما هستند، اين ما هستيم كه طلبكار آنها هستيم. و از كودكان انتظار داريم "تو ديگه شروع نكن، حوصله ندارم، ساكت" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

بچه ها در اثر رفتارهای ما، از خودشان درک واقعی ندارند در نتیجه لباس پوشیدنشان هنجاری و برای جلب توجه خواهد بود. آیا در کارکردهایی که نام بردیم، لباس برای جلب توجه است؟ پس چرا لباسی تن بچه هایمان می کنیم که جلب توجه کند؟ دنبال مقصر نمی گردیم با نگاه مسئول این سوءال ها را از خودتان بپرسید و پاسخ دهید. ما 4 تا ارزش یا کارکرد برای لباس شمردیم و جلب توجه جزء آن ها نبود اما یکی از بزرگترین عواملی که در پوشیدن لباس رعایت می کنیم، جلب توجه است. خوب وقتی کودک یاد بگیرد که با لباسش جلب توجه کند، در آینده هم با لباس جلب توجه خواهد کرد. در مبحث احترام به جسم گفتیم که بچه ها نباید با جسمشان جلب توجه کنند و گرنه این مسئله در آنها نهادینه می شود و در بزرگسالی تمام تلاششان این خواهد بود که چگونه دیده شوند به خصوص در ظاهر. امروزه اثرات این مسائل را در جامعه بسیار می بینیم مثل عروسی ها. نوع پوشش های ما در عروسی ها با وجود این که در یک جامعه ی پوششی زندگی می کنیم، چگونه است؟ یک مسئله ای از زیر مثل یک عفونت مزمن در حال تخریب جامعه است و آن تفکر غالبی است که متأسفانه بر جامعه ی ما حاکم شده است، #تفکر_عرضه_شدن. تمام کسانی که این گونه لباس می پوشند قربانی هستند و در حال سقوط و متأسفانه بچه ها هم که شاهد این مسائل هستند هم قربانی می شوند. (ادامه دارد) #شخصیت {قسمت41} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

مادر و پدر بايد مهر تاييد دستشون باشه هر وقت بچشون ميگه "ترسيدم"، "خسته ام"، "دوسش ندارم" يا هر حس ديگه ايى رو بايد اول تاييد كنن "ميدونم ميفهمم ميترسى، اذيت شدى، ناراحتى حالا بيا با هم در موردش حرف بزنيم ببينيم ميشه كارى براش كرد." عدم تاييد احساسات كودك و نفى كودك مانند زدن چاقو به روح و روان كودك است. حس بي ارزش بودن احمق بودن بيخود بودن به كودك دست ميده، كودكان بايد بتونن در هر شرايطى درست و غلط به پدر و مادر پناه بيارن و كنار اونها توانايى تجزيه و تحليل شرايط را داشته باشن. كودكان دو گوش شنوا و يك آغوش گرم ميخوان تا بتونن با كمك شما دنياي ذهنى و دنياى واقعى رو با چشم خودشون ببينن. @nooredideh

مادر عصبانی: «مرا دیوانه کردی! چندبار به تو گفتم این کار را نکن؟!» آن‌چه در ذهن کودک می‌گذرد: «لطفاً بس کن! حرف‌هایت مرا ناراحت می‌کند و می‌ترساند. چرا این قدر فریاد می‌زنی!؟ من که هنوز شمردن بلد نیستم. پس از کجا بدانم که چندبار به من گفتی که آن کار را نکنم؟ حتماً بچه‌ی بدی هستم. هنوز هم دوستم داری؟ نمی‌خواهم تو را عصبانی کنم. بعضی روزها دوساله‌بودن واقعاً سخت است. کلی نقشه دارم که می‌خواهم امتحان‌شان کنم... وقتی‌که لیوان را یک‌وری کردم، فکر نمی‌کردم شیر می‌ریزد. وقتی که در وان حمام بازی می‌کردم، نمی‌دیدم که آب دارد روی کف زمین می‌ریزد. امیدوارم وقتی سه‌ساله شدم بهتر بتوانم بفهمم چه چیزهایی تو را عصبانی می‌کند. امّا، حالا فریادِ تو مرا گیج می‌کند و می‌ترساند. نمی‌دانم باید چه کنم، حتی نمی‌دانم چه کرده‌ام!» 📓 «من دوساله‌ام» @nooredideh

کودک موجودی است استثنایی که باید به آن عشق دادوعشق بزرگترین نیاز او نیاز به محبت است از کنارخواسته های کوچکش نبایدآسان گذشت پاسخ به این نیازها, پاسخ به امنیت کودک است فراتر از آن چیزی که فکرمیکنید میفهمد وراحتر از آن چیزی که فکرمیکنید آرام میگیرد با او حرف بزن هرچند که زبان تو را نفهمد و او را لمس کن هرچندکه پاسخی نگیری مطمئن باش پاسخ نگاه ها و مهربانی هایت را روزی به تو خواهد داد زیباتر و حساستر از آن چیزی است که می اندیشی او را دریاب چرا که او...."‌"تنها یک کودک است #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

در سیر والد بودن توجه داشته باشیم که نیازهای کودک را به میزانی کافی برای داشتن شروعی خوب در زندگی تامین کنیم نه اینکه تمام نیازهای کودک را بطور کامل برآورده کنیم! نقش ما بعنوان والد این است که کودک را در انجام کارهایش توانمند سازیم نه اینکه خود توانمند شویم! مادر کافی مادریست که کودک خود را با کفایت میسازد اما مادر کامل مادریست که بطور کامل کودک را به خود وابسته میسازد به طوری که کودک برای پایین‌ترین نیازهایش به مادر محتاج است و کودک تصور میکند بدون مادر زنده نخواهد ماند! چون کفایت انجام کارها را ندارد. تیتر برگرفته از کتاب فرزندپروری باکفایت لوییس و لوییس @nooredideh

توجه داشته باشید که دوران ابتدایی برای دانشمند شدن کودک نیست راهی برای چشیدن طعم لذت با سواد شدن است. با سختگیری بیش از حد و استرس این لذت را از فرزند خود نگیریم @nooredideh

كودكان براي رسيدن به خواسته هاشون روش هاي مختلفي را امتحان مي كنند. -پرت كردن اشيا -گريه كردن -خودزني جيغ زدن و ... اين به والدين بستگي داره كه كدام رفتار را تقويت كنند.كودك از هر كدام از اين رفتارها نتيجه مي گيرد و اين رفتار راهي براي رسيدن به خواسته اش مي شود. پس اگر از كلمه " نه " استفاده كرديد و با اين رفتارها مواجه شديد از موضع خود كوتاه نياييد و اگر نمي توانيد سر حرف خودتون باشين اصلا "نه" نگين. توجه داشته باشين كه در مواقعي كه خيلي ضرورت داره از كلمه "نه" استفاده كنيد و كودكانمان را زياد محدود نكنيم و بزاريم دنيا را تجربه كنند. @nooredideh

لباس پوشیدن دلیل دارد و مطلقاً برای جلب توجه نیست؛ اتفاقاً لباس برای پوشاندن است و به همین دلیل به آن حجاب می گویند که جلب توجه نکند و مانع جلب توجه شود. حجاب برای این است که خصوصیات جسمی انسان ها باعث جلب توجه نشود. اگر ما چرایی لباس را ندانیم همان لباس شرعی هم می شود اسباب جلب توجه. چون من راجع به شکل لباس صحبت نمی کنم بلکه در مورد ذهنیت پشت لباس پوشیدن صحبت می کنم. کودک چه ذهنیتی از خودش می سازد؟ این که بدن من قشنگ است و همه باید ببینند و جلب نظر کند؛ حالا اگر دولت اجازه نداد که توی خیابان این طوری بپوشم خوب توی مهمونی و عروسی می پوشم.  از آن طرف هم تفریط این موضوع است. چرا به بچه ها لباس بزرگانه می پوشانیم؟ چرا پسرهای ما در عروسی ها کت و شلوار وکراوات و دخترها لباس عروس می پوشند؟ چرا نباید لباس راحت بپوشند؟ بچه ها 200 سال فرصت دارند که از این لباس ها بپوشند، اجازه بدید که دوران کودکی را کودکانه بپوشند. چرا به یک فرهنگ جدید در لباس پوشیدن بچه ها فکر نکنیم؟ (ادامه دارد) #شخصیت {قسمت42} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

🔴 معلّم یا قاضی؟! در سريال معلم دهكده؛ نامزد معلم ازش می‌پرسه شما كه قاضی بوديد چرا رها كرديد و معلم شديد؟ ايشون جواب ميدن: چون وقتی به مراجعينم و مجرمينی كه پيش من می‌آمدند دقيق می‌شدم می‌ديدم كه اونها كسانی هستند كه یا آموزش نديده‌اند و يا آموزشی که دیده‌اند درست نبوده و به خودم گفتم: به جای پرداختن به شاخ و برگ بايد به اصلاح ریشه بپردازیم. 👈 و ما چقدر به معلم دانا بیش از قاضی عادل نیازمندیم!! برای فرزندانمان قصه‌هایی بگوییم که بیدار شوند نه قصه‌هایی که به خواب فرو روند. بیداری وجدان و خرد دلنشین‌تر از خواب است. https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4