بازي تمرين زندگي است نه عرصه رقابت. چقدر مهارتهاي زندگي را تبديل به رقابت و مسابقه مي كنيم ؟ چقدر سر غذا با فرزندمان مسابقه مي گذاريم كه كي زودتر غذايش تمام ميشه!! #کانال_تربیتی👇 Join @nooredeh

‌ ‌درک مقصر: درکی است که همیشه خودمان رامقصربدانیم وعذاب وجدان واحساس گناه داشته باشیم در کل درک مقصر درکودک به این منوال شکل می گیرد. دائم در هر کاری سرزنش، در هر کاری توبیخ، البته توبیخ های والدین کاملاً از سر دلسوزی است. ما دنبال مقصر نمی گردیم. مادر و پدر می خواهند کودکشان به بهترین نحو تربیت شود و رشد کند اما مرتب به او احساس گناه می دهند و احساس گناه درک مقصر را می سازد. همه ما یک بخش مهمی از شرطی شدن ذهنمان همراه با احساس گناه است. درهر اتفاقی خودمان را مقصرمیدانیم به گونه ایی با ما رفتار شده که حق اشتباه کردن نداریم.اشتباه یعنی گناه و گناه مستوجب کیفر است بنابراین با درک مقصر و احساس گناه بزرگ می شویم و شرطی می شویم. دیده اید وقتی دچار یک اشتباه می شویم چه قدر از وقتمان به سرزنش خودمان می گذرد؟؟؟ (ادامه دارد...) به خودتان وفرزندانتان اجازه اشتباه کردن بدهید ولی مسوولانه پای اشتباهتان بایستید وبدون احساس گناه آن راجبران کنید #هوش_ویادگیری {قسمت30} [مباحث کودک متعادل ] Join @nooredideh

از مداخله در هر کاری خودداری کنید بسیاری از والدین راهنمایی کردن را با مداخله و دخالت غیرضروری در انجام کارهای کودک اشتباه می‌گیرند و مدام، وقتی کودک کار اشتباهی انجام می‌دهد یا برای انجام کاری بیشتر از حد نیاز زمان صرف می‌کند، وارد عمل می‌شوند. در سال‌های اول زندگی، می‌توانید با ارائه دستورالعمل‌های ساده یا پیشنهاداتی کودک را راهنمایی کنید تا با روش‌های ساده انجام کارها آشنا شود. همان‌طور که کودک بزرگ می‌شود، بگذارید وقتی به کمک نیاز دارد به شما مراجعه کند، به‌جای اینکه در انجام کارهایش مداخله غیرضروری داشته باشید. @nooredideh

شرطی شدن چه موقعی خوب است؟ وقتی که برای پردازش باشد. از درون احساس خوب بگیرد و از بیرون هم تأیید شود. حالا این شرطی شدن خوب است. یعنی همیشه کودک کامیاب شود و این احساس کامیابی در مقابل؛ تجربه و یک عمل واقعی است. منظور از تأیید هم تأیید ذهنی نیست. دیدید وقتی می خواهیم بچه ها را تشویق کنیم القابی به آنها می دهیم که اصلاً نیستند، چیزهایی را در وجودشان بزرگ می کنیم که اصلاً در ظرفیت کودک نیست.  مثلاً کودکی که تنبک زدن یاد گرفته را هنرمند خطاب می کنیم. هنرمند یعنی چی؟؟؟ این کودک صرفاً می تواند تنبک بزند.و یاموارد دیگر. هنرمند تعریف دارد. اما ما می گوییم تو هنرمندی تو نابغه ایی تو یه دونه ایی و .... وقتی به کودک لقب میدهیم، یاخود شیفتگی ایجاد کرده ایم یا حقارت. وقتی لقب های "بی شعور و کودن و احمق" می دهیم، تحقیر می کنیم و وقتی لقب های "دکتر، مهندس، هنرمند و فرشته"می دهیم،خودشیفته اش می کنیم. بدون اینکه عملی انجام داده باشه و بدون اینکه به کارش اشاره کنیم و کارش را نقد یا تأیید کنیم. تأیید برای کار است، نه برای ذهنیت او. کودک باید عمل کند و تأیید شود و حتی وقتی عمل کرد و عملش اشتباه بود، اشتباهش هم تأیید می شود ولی بعدازاشتباه به اومسوولیت میدهیم تاجبران کند. بچه ها در اشتباه نباید سرزنش شوند. (ادامه دارد...) #هوش_ویادگیری {قسمت31} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

عیب‌پوشی از کودکان‌ ‌ پوشاندن اسرار، عیب‌ها و اشتباهات کودکان بسیار با اهمیت است.‌ اگر کودکی خطایی و خلافی کرد، به او سرکوفت نزنیم، خطای او را افشا نکنیم، جلوی دیگران آبرویش را نبریم.‌ ‌ انسان باید حافظ اسرار دیگران باشد. هیچ انسانی فطرتاً دوست ندارد عیب و بدی‌هایش بروز کند و ظاهر شود. کودکان نیز شاید از نظر مهارتی از ما کم‌تر بدانند و کم‌تر بلد باشند؛ اما آن‌ها هم مانند ما در ساحت‌های انسانی برابرند. دوست‌دارند با احترام با آن‌ها برخورد شود، دوست‌دارند عزت‌نفس‌شان پایمال نشود، دوست‌دارند دیگران نسبت به آن‌ها خطاپوش باشند و...‌‌ ‌ ‌ البته در ارتباط با همه باید همین‌طور باشیم، ولی در خصوص کودکان باید بیشتر به این امر اهمیت بدهیم؛ چراکه والدین در جایگاه خدای بچه‌ها هستند و بهتر است ما نیز خداگونه با آن‌ها رفتار کنیم و سَتّار باشیم تا آن‌ها نیز خطاپوشی و گذشت را بیاموزند...‌ ‌ «محافظ حریم شخصی و شخصیتی کودک خود باشیم.»‌ ‌ ‌ ‌ شما تا حالا خطاپوشی کردید؟ واکنش فرزندتون چی بود؟‌ و آیا تا حالا آبروی بچه‌تون رو بردید؟ چه حسی بهش دست داد؟‌ ‌ @nooredideh

🌺برای کمک به رشد مغز فرزندتان، كودک را تشويق كنيد تا نمايش بازی كند: 🔹🔹كودكان از تبديل وقايع روزمره و يا تخيلاتشان به نمايش‌های جالب و بازی كردن در اين نمايش‌ها، بسیار می‌آموزند. 🔹🔹هنگامی كه كودک شما یک نمايشنامه ساده را طراحی مي‌كند، مهارت‌های كلامی و اجتماعی او افزايش می‌يابند. او با بازی كردن، بر روی آگاهی و کنترل احساسات و عواطف خود تمرين می‌كند. 🔹🔹هنگامی كه او خود را به عنوان یک پدر، دكتر و يا معلم تصور می‌كند، احساس قدرت كرده و همچنين مسئول بودن را تمرين می‌كند. @nooredideh

اضطراب در کودکان در دوره ­هایی در طی رشد قابل انتظار هستند و این حالتها طبیعی در نظر گرفته می­ شوند. (برای مثال روز اول مدرسه). برخی کودکان ممکن است از کمرویی بیش از اندازه و یا دشواری در تطابق با موقعیت جدید در رنج باشند. با رفتار مناسب در مقابل کودکان خود اضطراب را در آن ها ریشه کن کنید. عواملی که در افزایش اضطراب کودکان تاثیر دارد: ۱- اختلافات پدر و مادر ۲- دیدن فیلم‌های ترسناک ۳- تحقیر و سرزنش کودک ۴- تهدید به تنبیه بدنی ۵- بی‌توجهی به کودک به هنگام تولد نوزاد جدید Join @nooredideh

در کودکی نظام باورهای کودک شکل میگیرد و والدین تاثیر فوق‌العاده ای در رشد افکار منفی و مثبت فرزندشان دارند... موقع صحبت کردن با آنها مدام از بی پولی سخن نگوییم تو چه قدر تنبل هستی آخرش هیچی نمیشوی و امثال اینها ذهن آنها را با با برکت و فراوانی دنیا با اینکه چقدر فوق‌العاده و دوست داشتنی هستند و اینکه آینده درخشانی در انتظار شان هست آشنا کنید تا واقعا قدرتمند شوند و با دید مثبتی زندگی کنند. Join @nooredideh

نوزادتان كه به شش ماهگي رسيد بايد خانه را برای كودك كنجكاوتان امن كرده باشيد. وسايل شكستني و خطرناك از دسترس او دور باشد. كودكان عاشق بازي كردن با وسايل آشپزخانه هستند، بايد كابينت يخچال و اجاق گاز امن براي رفت و امد كودك باشد. در دستشويي، پودر لباس شويي صابون خمير دندان و دستمال كاغذي از دسترس كودك خارج باشد. كشوي كمد براي كودك تبديل به پله هاي خطرناك ميشود. تلويزيون، كامپيوتر، و وسايلي كه بزرگسالان به آن توجه مي كنند رقيب بزرگي براي كودكان هستند پس طبيعي است كه تلاش كنند به آنها آسيب برسانند. "نه" گفتن برگ برنده شماست. آنها را صرف مراقبت از وسايل منزل نكنيد. كودكان دانشمندان كوچكي هستند كه بايد محل زندگي خود را كشف كنند. هنگامي كه خرابكاري ميكنند يادتان باشد كه اين شما بوديد كه فراموش كرده ايد محيط را امن نگه داريد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

خدا نکند که مادر آهی پشت فرزندانشان بکشد. این فرزندان باید منتظرعقوبت درهمین دنیا باشند. این وعده الهی است که خداوند عقوبت عاق والدین را به قیامت نمی اندازد [ منِ دیگرِ ما ] @nooredideh

هوش و یادگیری با مبحث امنیت و شخصیت ارتباط تنگاتنگ دارد که چندین جلسه درباره آن بحث کردیم. امنیت و شخصیت بستر  رشد و هوش  و خلاقیت هستند. بچه ها باید اشتباه کنند و اشتباهشان هم تأیید شود، نه اینکه کار درستی کرده بلکه باید کار یا عمل کودک را از وجود او جدا کنیم؛ کارش را نقد کنیم و وجودش را تأیید کنیم.  کودک را حمایت می کنیم تا مهارتش بالا برود که در 12 سال اول این مسئله از اهمیت بالایی برخوردار است. بگوییم " نه عزیزم اینطوری نیست اینطوریه" به جای " آخه ابله احمق بیشعور هنوز نمی فهمی این اینطوریه نه اونطوری". نقد ِکار همراه تأیید وجود، بچه ها را شرطی مثبت می کند. نقد کار همراه تأیید وجود، بچه ها را شرطی مثبت می کند؛ از درون خودشان احساس خوشایند می گیرند و نیازی به تأیید از بیرون در  بزرگسالی پیدا نمی کنند و نیز نیازی به جایزه و تشویق بیرون پیدا نمی کنند. در شرطی شدن مثبت، بچه ها با احساس خوشایند، قدرت و اعتماد به نفس از درون خودشان تأیید می شوند و هر بار که اشتباه می کنند سپاسگزار هستند وسرخورده نمیشوند چون اشتباه ابزار رشد است. (ادامه دارد...) #هوش_ویادگیری {قسمت32} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

✅ امام نیکی‌ها حضرت صادق ع فرمود: موسی بن عمران ع به خداوند عرضه داشت: پروردگارا! کدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: دوست داشتن کودکان؛ زیرا سرشت آنان بر توحید من است.  توجه به این نکته که محبت از برترین عبادت‌ها است، دو نکتۀ اساسی را در پی دارد: اول آن که نشان می‌دهد این مسأله تا چه اندازه در نزد خداوند ارزش دارد. میزان ارزش هر عملی در نزد خداوند عزیز نشان از میزان اهمیت آن عمل دارد. دوم آن که با تفکر دربارۀ ارزش محبت کردن، انگیزۀ محبت در وجود کسانی که دوست دارند به چیزی برسند که برای آن آفریده شده‌اند، دوصد چندان می‌شود. اگر همه بپذیریم که محبت کردن به فرزندان عبادت است، دیگر نه تنها به هنگام وقت گذاشتن برای آن‌ها احساس بطالت نمی‌کنیم؛  بلکه کسالت هم از وجودمان بیرون خواهد رفت و با شادابی و نشاط کامل به فرزندان خویش محبت خواهیم کرد.