#پاسخ_به_سؤال_اعضای_کانال #سؤال_معرفتی سؤال👇 سلام خسته نباشید، من کلا سر بحث ازدواجم مشکلاتی که هست افکارم بهم ریخته بعضی وقتا همه چی میدم دست خدا میگم خدایا هرچی خودت خیر و صلاح میدونی برام رقم بزن من نمیدونم چی صلاحه ، نماز توسل انجام میدم به آرامش میرسم ولی مثلا یهو حالم بد میشه میگم مثلا انگاری خدا نشنیده نمی خواد کمکم کنه یا مثلا اعصابم بهم می ریزه کم‌طاقت میشم نمی دونم باید چیکار کنم ؟؟ سوال دوم اینکه خدا هرکس را بخواد هدایت می کند منظور چی هست آیا کسی که مثلا ایمان به خدا دارد ولی اهل نماز نیست گناه میکنه این حرف شامل اینا میشه که خدا اگه بخواد هدایت می کند؟ پاسخ👇 سلام علیکم 1. این گلایه ها به دلیل عدم اطلاع از واقع است. ما مأمور به وظیفه هستیم یعنی می بایست آنچه وظیفه است انجام بدهیم و بقیه را به خدا بسپاریم. عَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ: چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شرِّ شما در آن است. 2. «يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ» هدايت خداوند دو قسم است: هدايت ابتدايى و هدايت پاداشى. هدايت ابتدايى سرمايه هايى است كه ذات اقدس اله از راه عقل و فطرت (درون) و وحى و نبوت (بيرون) به انسان عطا كرده است. بر اين اساس، خداوند همه را با سرمايه هاى درونى و بيرونى به راه راست هدايت كرده است. كسانى كه اين هدايت رامغتنم شمرده، دنبالش حركت كردند و چند قدم رفتند، از هدايت پاداشى خداوند برخوردار مى شوند؛ به معارف الهی و به فضائل گرايش نشان مى دهند و دوست دارند آدم خوبى باشند. وقتى جلسه خير و شر هست، گرايش آن ها به سمت خير است. اضلال يا گمراهى ابتدايى از صفات سلبيه است و هرگز در ذات اقدس اله وجود ندارد. خدا هرگز كسى را گمراه نكرده است و نمى كند. خدايى كه از درون، عقل و فطرت و از بيرون عزيزترين مخلوقاتش يعنى پيامبران و على و اولاد على را براى هدايت ما فرستاده، هرگز كسى را گمراه نخواهد كرد، اگر كسى با وجود اين هدايت ها بيراهه رفت، خداوند راه توبه و بازگشت را باز گذاشته است. اگر انسان باآن كه راه توبه باز است به بيراهه رفتن خود ادامه دهد، از آن به بعد، خداوند او را «اضلال» مى كند. آيا اين بدان معنا است كه خداوند چيزى به عنوان ضلالت به او مى دهد؟ خير؛ چون ضلالت امر عدمى است. پس گمراه مى كند، يعنى لطف خود را از او مى گيرد و او را به حال خود رها مى سازد. آن وقت اين شخص مى ماند و شهوت و خشمش. به هر سمتى كه اين دو بكشانند، مى رود و به آسانى به سمت گناه حركت مى كند. #سؤال_قرآنی #هدایت_الهی #واگذاری_اموربه_خدا