مراسم حضوری در بندرعباس 👌 #پویش عروسک های قهرمان 🎁هدیه ای برای کودکان قهرمان غزه 🎁الدُميَةُ البَطَلَة هديةٌ لِلأطفالِ الأبطال اسرائیل ترسو😡 ما بزودی قدسُ پس ‌میگیریم ✌️👊 ♦️بچه های مهربون هرمزگانی سلام منتظرتونیم که هم تو مراسم شرکت کنین و هم عروسک های🧸 اهدایی تون رو باخودتون بیارید زیر پرچم که همین روزا با کشتی ، به دست بچه های غزه برسونیم 🛳 🕞 جمعه ۲۶ آبانماه از ساعت ۱۵ ، پارک ساحلی زیر پرچم ایران 👌 با تمام توان این پیام رو برا همه دوستاتون هم بفرستین و تو همه ی گروه هایی که عضوین هم بذارین تا هیچکی ازاین مراسم جانمونه دمتون گرم 😘❤️✌️ بندرعباس ، ستاد مردمی حمایت از کودکان مظلوم غزه 🔺ایتا https://eitaa.com/hero_hrm 🔺 اینستاگرام https://www.instagram.com/hero_hrm/ #کودکان_قهرمان #کودکان_مقاومت #شهدای_کودک_غزه #کودکان_ایران #مظلومان_مقتدر #بندرعباس #ایران #غزه

🎥 زنی که در غزه نه از درد زخم گریه میکرد، نه از غمِ فراق، بلکه هق‌ هق او برای چیزی بود که تصورش هم سخت است... #غزه 💠 مجموعه فرهنگی نورالهدی https://eitaa.com/joinchat/3315990529C3585cca262

این متن طولانیه ولی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است،حتما بخونید وبازنشر کنید. 🔴 مشکل اصلی غزه محاصره‌ است این روزها وقتی می‌گوییم: «کامیون‌های حامل مواد غذایی پشت مرزهای غزه متوقف شده‌اند» و هم‌زمان می‌شنویم که «مردم در غزه گرسنه‌اند، کمک مالی کنید»، ممکن است این دو جمله در تضاد به نظر برسند. بعضی‌ها هم می‌پرسند: اگر کامیون‌ها وارد نمی‌شوند، کمک مالی چه فایده‌ای دارد؟ بگذارید روشن بگویم: هر دو جمله واقعیت دارند، اما صورت‌مسئله عمیق‌تر از این حرف‌هاست. 📌 حقیقت اول: از اسفند گذشته، گذرگاه‌های اصلی ورود غذا و دارو به غزه بسته شده‌اند. آنچه اکنون در داخل غزه وجود دارد، یا از قبل انبار شده، یا با تأخیر بسیار زیاد و در حجم اندک از گذرگاه «کرم ابوسالم» وارد می‌شود؛ آن‌هم برای چند تاجر طمّاعکه در هماهنگی با اشغالگران، به‌جای کمک به مردم، به بحران‌سازی و فشار بیشتر بر آن‌ها دامن می‌زنند. تعداد کامیون‌هایی که برای این تاجران وارد غزه می‌شود بسیار کم است، و مواد غذایی را با قیمت‌های بسیار بالا به بازار سیاه می‌فرستند. بیش از ۹۹٪ این مواد،توسط تکیه‌ها و گروه‌های مردمی فعال در غزه خریداری و توزیع می‌شود، چون مردم عادی دیگر توان خرید ندارند. این در حالی‌ست که طبق گزارش‌ها، برای یک میلیون نفر، حدود چهار ماه مواد غذایی پشت مرز رفح(مصر) مانده؛ اما اجازهٔ ورود داده نمی‌شود. 📌 حقیقت دوم: به‌دلیل محدود شدن ورود کالاها و وابسته شدن تأمین غذا به همین چند تاجر فاسد، عملاً تنها منبع مواد غذایی در غزه همین افراد شده‌اند. این وضعیت باعث شده قیمت‌ها مطابق میل آن‌ها، ،ودرراستای اهداف بحران‌سازی‌شان تعیین شود. در طول جنگ، گروه‌های جهادی با کمک مالی مردمی، توانستند—هرچند موقت—غذا تهیه کنند و از وقوع قحطی کامل جلوگیری نمایند. اما این اقدامات کافی نبوده و راه‌حل اصلی مسئله نیست. نکته مهم این است که طی دو هفته گذشته، بسیاری از این تکایا و گروه‌های امدادی به‌دلیل شدت بحران و نبود منابع، متوقف شده‌اند و دیگر قادر به فعالیت نیستند. یعنی اکنون که فضای عمومی جهان به فاجعه محاصره و قحطی در غزه توجه پیدا کرده، نباید کنش مردم صرفاً به ارسال کمک مالی محدود شود. چون این کمک‌ها—به‌رغم اهمیتشان—نتوانستند جلو قحطیِ عمدی و بحران‌سازی سازمان‌یافته را بگیرند.. خب، حالا چه کار بايد کرد؟ اسرائیل با بستن گذرگاه رفح و ادامهٔ محاصرهٔ غزه—که با حمایت مستقیم یا سکوت دولت‌های غربی انجام می‌شود—عملاً اجازهٔ ورود کالا و کمک‌های بشردوستانه را نمی‌دهد. این یعنی مشکل اصلی، سد عبور مواد غذایی و کمک‌هاست؛ و بنابراین، کنش مردم باید به سمت شکستن این محاصره برود. هدف باید این باشد که کمک‌ها، یا دست‌کم کالاهای تجاری، با قیمت معقول و از طریق تاجران مردمی وارد غزه شوند؛ نه از مسیر شبکهٔ فاسدی که وابسته به اشغالگران است. تا وقتی محاصره ادامه دارد، اسرائیل می‌تواند از گرسنگی به‌عنوان سلاح علیه مردم غزه استفاده کند. حتی اگر فرض کنیم همهٔ مردم دنیا همین حالا کمک مالی کنند، واقعیت این است که در خود غزه دیگر به‌اندازه‌ای غذا وجود نداردکه بشود آن را خرید و به مردم رساند. پول در برابر گرسنگیِ سازمان یافته شده کاری نمی‌کند؛ فقط صورت‌مسئله را پاک می‌کند، اما اصل مشکل سر جایش می‌ماند. 🔴 تنها راه‌حل واقعی این است که گذرگاه مرزی بین مصر و فلسطین (گذرگاه رفح) باز شود و ورود کمک‌های بشردوستانه یا کالاهای تجاری به غزه آزاد گردد؛ همان‌طور که بر اساس قوانین بین‌المللی، استفاده از گرسنگی به‌عنوان ابزار جنگی، جنایت جنگی محسوب می‌شود و اسرائیل نباید از آن بهره ببرد. ✅ چطور می‌توان به این هدف رسید؟ با فشار مردمی به دولت‌ها وسفارت‌خانه های کشورها که با اسرائیل رابطه دارند. این یعنی راه‌اندازی کارزارهای عمومی، تحصن در برابر سفارت‌خانه‌های غربی، و مختل‌کردن روند عادی فعالیت آن‌ها در کشورهای مختلف. وقتی این سفارت‌خانه‌ها احساس هزینه و فشار اجتماعی کنند، ناچار می‌شوند به دولت‌های‌شان فشار بیاورند؛ و آن دولت‌ها هم—ولو به‌صورت تاکتیکی—اسرائیل را وادار خواهند کرد که گذرگاه‌ها را باز کند. حرفام رو خلاصه میکنم: 🛑 کمک مالی لازم است، اما کافی نیست. کمک‌ مالیِ صرف، بدون شکستن محاصره، در نهایت به تداوم سیاست "گرسنگی دادن تدریجی"کمک می‌کند؛ همان سیاستی که اسرائیل از ابتدا برای «مدیریت و آوارگی جمعیت» در غزه پی گرفته. ✊🏽 اگر به‌دنبال کنش مؤثر مردمی هستیم، باید فراتر از ارسال پول، به دنبال شکستن محاصره باشیم؛ از راه‌های زمینی، به‌ویژه گذرگاه رفح. #غزة @monem_ps

❗️خنده های تلخ جوکر اینبار برای یک واقعیت دردناکه نه سناریوی کارگردانی و یه بازی... واکین فینیکس بازیگر جوکر از وضعیت فعلی غزه میگه و سانسور شدیدی که علیه منتقدین به داستان #فلسطین تو جامعه ی آمریکا هست... #غزه