🔉 مجموعه سخنرانی بسیار زیبای #حال_خوب(۱) 📅 جلسه اول | ‌۱۴۰۰/۰۱/۲۴ 🕌 مسجد امام صادق(ع)

🔸«حال خوب» نتیجۀ تمام دین‌داری‌ها و صفات اخلاقی خوب است 🔸هرچیزی دین به ما می‌گوید در واقع راهی برای رسیدن به حال خوب است 🔸دو رکن مهم حال خوب: «نداشتن ترس و نگرانیِ بیجا» و «نداشتن غم» 📌 #حال_خوب -ج۱

🔸با خودخواهی حالت خوب نمی‌شود! 🔸حال خوب در اثر دیگرخواهی و محبت به دیگران است 📌 #حال_خوب-ج۶ ➖ دوست‌نداشتنِ دیگران، یکی از مصادیق «حال بد» است. انسان با مهربانی ‌کردن بلکه با محبت داشتن به دیگران، حالش خوب می‌‌شود. ➖یک غریزه‌ یا احساس در وجود انسان هست به نام «دیگردوستی، ازخودگذشتگی و مهربانی‌کردن» این احساس ممکن است نسبت به یک نفر باشد، مثل مهربانی مادر به فرزندش، یا نسبت به نوع انسان‌ها باشد. درجۀ این حال خوب هم متفاوت است. ➖کسی که جز خودش، کسی را دوست ندارد، حالش بد است، ناراحت است و از نظر روانی سالم نیست. ➖وقتی آدم برای کسی کاری انجام بدهد یا بدون چشم‌داشت به کسی محبت کند، حالش خوب می‌‌شود. هربار که مادر به فرزندش شیر می‌‌دهد، خدا گناهانش را پاک می‌‌کند. این فداکاری و دیگردوستی با اینکه برای فرزند خودش بوده، اما پیش خدا بسیار ارزشمند است. ➖چرا این‌قدر توصیه کرده‌اند صدقه بدهید؟ برای اینکه آدم وقتی صدقه می‌‌دهد حالش خوب می‌‌شود. کسی که چیزی داشته باشد اما به کسی ندهد و دَهش نداشته باشد، حالش خوب نیست. ➖خیلی‌ها گمان می‌‌کنند اگر بیشتر جمع کنند و بیشتر بخورند و از اموال‌شان بهره ببرند، حال‌شان بهتر می‌‌شود. اما واقعاً این‌طور نیست. کسی که20هزار تومان در جیبش دارد و نصف آن را برای یک نیازمند خرج می‌کند حالش بهتر است از آن فرد عیّاشی که میلیون‌ها تومان برای تفریح خودش خرج می‌کند و به کسی کمک نمی‌کند. 👤علیرضا پناهیان

🔸هیچ‌کس تصادفاً و بدون تلاش به «حال خوب» نمی‌رسد 🔸دنیا به‌طور طبیعی حال آدم را بد و خراب می‌کند 🔸اگر حال‌مان خوب نباشد، هم زندگی‌مان مخدوش است هم دینداری‌مان 📌 #حال_خوب 🌱جلسه۳🌱 ➖دنیا طوری طراحی شده که ما را به دردسر می‌اندازد و به‌طور طبیعی حال ما را بد و خراب می‌کند. انسان تصادفاً به حال خوب نمی‌رسد بلکه باید تلاش کند و مهارت رسیدن به حال خوب را پیدا کند. ➖دنیا جای ناامنی است؛ مثلاً هرلحظه امکان مرگ برای ما هست. همین مبهم‌بودن زمان و چگونگیِ مرگ، یک ناامنی بزرگ است و حال ما را می‌گیرد. کسی حالش خوب است که مسئلۀ مرگ را برای خودش حل کند. ➖نمونۀ دیگرش، رزق و روزی‌هایی است که خدا به انسان‌ها می‌دهد. همین رقابت‌هایی که برای به‌دست آوردنِ روزی هست، حال آدم را بد می‌کند. ➖خدا به حضرت آدم و فرزندانش فرمود: بروید روی زمین زندگی کنید، اگر هدایت من به شما رسید و تبعیت کردید، دیگر ترس و غمی نخواهید داشت «فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» یعنی با هدایت من، حالتان خوب می‌شود. ➖ ترجمۀ حال خوب در قرآن غالباً همین است: «لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ» طبق آیات قرآن، هم شاخص زندگیِ درست و هم شاخص دین‌داریِ درست، حال خوب است؛ یعنی شاخص اعتقاد سالم و رفتار درست هم حال خوب است «مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ ... وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» (بقره/۱۱۲) پس اگر حال‌ ما خوب نباشد، هم زندگی‌مان مخدوش است هم بندگی‌مان. 👤علیرضا پناهیان

🔸اولین عاملی که حال آدم را بد می‌کند، ترس است 🔸اگر بیخودی از چیزی بترسی همان بر سرت می‌آید 🔸با ترس بیجا خودت را از زندگیِ خوش محروم نکن 📌 #حال_خوب 🌱جلسه چهارم🌱 ➖ترس حتی قبل از غم و اندوه، اولین عاملی است که حال آدم را بد می‌کند. در قرآن هم معمولاً خوف بر حزن مقدّم شده: «لا خَوفٌ عَلیهِم و لا هُم یَحزَنونَ» ➖در سنین رشد هم انسان اکثراً ترس را اول تجربه می‌کند. غالباً به سادگی، غمِ نابودکننده سراغ کودکان نمی‌آید اما خوف به سادگی سراغ‌شان می‌آید. ➖در امتحانات الهی هم ترس، بر بلاها و امتحانات دیگر مقدم شده «لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ...» امتحانات دیگر، مثل گرسنگی و از دست‌دادن اموال و... معمولاً در انسان، حزن ایجاد می‌کند که همۀ اینها بعد از خوف بیان شده است. ➖البته ترس یک عکس‌العمل طبیعی و نجات‌بخشِ از خطرات است و ذاتاً چیز بدی نیست آنچه بد است اندیشیدن و غرق‌شدن در ترس به‌طور نابجاست و اینکه انسان در حال ترس باقی بماند و از چیزهایی که نباید بترسد، بترسد. ➖پیامبر(ص) فرمود: اگر انسان از چیزی بترسد (ترس‌ نابجا) خدا همان را بر او مسلط می‌کند،ترس در مقدرات انسان اثر دارد، اگر بیخودی از چیزی بترسی، اصلاً بنا نبود آن بلا سرت بیاید اما دور می‌زند و می‌آید. ➖می‌فرماید «الْخَائِفُ لَا عَيْشَ لَهُ» آدمِ ترسو نمی‌تواند زندگی خوش و خرّمی داشته باشد. چرا با ترس بیجا خودمان را از زندگیِ خوش محروم کنیم؟ در این‌صورت، اولین کسی که از دست ما ناراحت می‌شود خداوند است. 👤علیرضا پناهیان ━⚘️🍃🌺🍃⚘━

🔸اولین عاملی که حال آدم را بد می‌کند، ترس است 🔸اگر بیخودی از چیزی بترسی همان بر سرت می‌آید 🔸با ترس بیجا خودت را از زندگیِ خوش محروم نکن 📌 #حال_خوب 🌱جلسه چهارم🌱 ➖ترس حتی قبل از غم و اندوه، اولین عاملی است که حال آدم را بد می‌کند. در قرآن هم معمولاً خوف بر حزن مقدّم شده: «لا خَوفٌ عَلیهِم و لا هُم یَحزَنونَ» ➖در سنین رشد هم انسان اکثراً ترس را اول تجربه می‌کند. غالباً به سادگی، غمِ نابودکننده سراغ کودکان نمی‌آید اما خوف به سادگی سراغ‌شان می‌آید. ➖در امتحانات الهی هم ترس، بر بلاها و امتحانات دیگر مقدم شده «لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ...» امتحانات دیگر، مثل گرسنگی و از دست‌دادن اموال و... معمولاً در انسان، حزن ایجاد می‌کند که همۀ اینها بعد از خوف بیان شده است. ➖البته ترس یک عکس‌العمل طبیعی و نجات‌بخشِ از خطرات است و ذاتاً چیز بدی نیست آنچه بد است اندیشیدن و غرق‌شدن در ترس به‌طور نابجاست و اینکه انسان در حال ترس باقی بماند و از چیزهایی که نباید بترسد، بترسد. ➖پیامبر(ص) فرمود: اگر انسان از چیزی بترسد (ترس‌ نابجا) خدا همان را بر او مسلط می‌کند،ترس در مقدرات انسان اثر دارد، اگر بیخودی از چیزی بترسی، اصلاً بنا نبود آن بلا سرت بیاید اما دور می‌زند و می‌آید. ➖می‌فرماید «الْخَائِفُ لَا عَيْشَ لَهُ» آدمِ ترسو نمی‌تواند زندگی خوش و خرّمی داشته باشد. چرا با ترس بیجا خودمان را از زندگیِ خوش محروم کنیم؟ در این‌صورت، اولین کسی که از دست ما ناراحت می‌شود خداوند است. 👤علیرضا پناهیان ━⚘️🍃🌺🍃⚘━

🔸چرا خدا گاهی ما را در بن‌بست قرار می‌دهد؟ 📌 #حال_خوب 🌱جلسه ۵🌱 ➖یکی از مصادیق مهم حال بد «یأس» است. ناامیدی، حالِ آدم را بد می‌کند؛ از آن بیماری‌هایی است که علامتی ندارد و انسان را دچار مرگ خاموش می‌کند. ➖یأس، آدم را دلسرد می‌کند و انگیزه و انرژی‌اش را می‌گیرد، چه‌بسا آدم از نظر جسمی هم ضعیف بشود. اما امید به انسان قدرت می‌دهد. ‌کسی که خسته است و می‌گوید «خوابم می‌آید» اگر یک امید خوب به او بدهید، خوابش می‌پرد و دو برابر دیگران کار می‌کند. ➖گاهی خدا ما را در بن‌بست قرار می‌دهد تا ببیند امیدمان را از دست می‌دهیم یا نه؟ اگر ببیند تو لبخند می‌زنی، آرام هستی و به خدا امید داری و می‌گویی «حتماً یک راهی هست» خوشش می‌آید. ➖در روایت هست که خدا می‌فرماید: من نزد حسن‌ظنّ بندۀ خودم هستم. «أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِي بِي‏» خدا وقتی ببیند بنده‌اش در شرایط سخت هم به او امید دارد، اوضاع را برایش تغییر می‌دهد. ➖این امید است که آدم را وادار به دعا و استغفار می‌کند. دیده‌اید بعضی‌ها می‌گویند «حالم بد است، حال دعا ندارم» یک عامل این حال بد، یأس است، امید ندارد به اینکه از خدا چیزی بگیرد، اگر امید داشت کرور کرور اشک می‌ریخت. 👤علیرضا پناهیان

🔸با خودخواهی حالت خوب نمی‌شود! 🔸حال خوب در اثر دیگرخواهی و محبت به دیگران است 📌 #حال_خوب 🌱جلسه ۶🌱 ➖ دوست‌نداشتنِ دیگران، یکی از مصادیق «حال بد» است. انسان با مهربانی ‌کردن بلکه با محبت داشتن به دیگران، حالش خوب می‌‌شود. ➖یک غریزه‌ یا احساس در وجود انسان هست به نام «دیگردوستی، ازخودگذشتگی و مهربانی‌کردن» این احساس ممکن است نسبت به یک نفر باشد، مثل مهربانی مادر به فرزندش، یا نسبت به نوع انسان‌ها باشد. درجۀ این حال خوب هم متفاوت است. ➖کسی که جز خودش، کسی را دوست ندارد، حالش بد است، ناراحت است و از نظر روانی سالم نیست. ➖وقتی آدم برای کسی کاری انجام بدهد یا بدون چشم‌داشت به کسی محبت کند، حالش خوب می‌‌شود. هربار که مادر به فرزندش شیر می‌‌دهد، خدا گناهانش را پاک می‌‌کند. این فداکاری و دیگردوستی با اینکه برای فرزند خودش بوده، اما پیش خدا بسیار ارزشمند است. ➖چرا این‌قدر توصیه کرده‌اند صدقه بدهید؟ برای اینکه آدم وقتی صدقه می‌‌دهد حالش خوب می‌‌شود. کسی که چیزی داشته باشد اما به کسی ندهد و دَهش نداشته باشد، حالش خوب نیست. ➖خیلی‌ها گمان می‌‌کنند اگر بیشتر جمع کنند و بیشتر بخورند و از اموال‌شان بهره ببرند، حال‌شان بهتر می‌‌شود. اما واقعاً این‌طور نیست. کسی که20هزار تومان در جیبش دارد و نصف آن را برای یک نیازمند خرج می‌کند حالش بهتر است از آن فرد عیّاشی که میلیون‌ها تومان برای تفریح خودش خرج می‌کند و به کسی کمک نمی‌کند. 👤علیرضا پناهیان

🔸«احساس حقارت» یک حال بد و «احساس ارزشمندی» یک حال خوب است 🔸 چه‌کار کنیم که خودمان را حقیر ندانیم اما دچار تکبر و عُجب هم نشویم؟ 📌 #حال_خوب 🌱جلسه ۸🌱 ➖یکی از عوامل حال خوب، این است که انسان احساس «ارزشمند بودن» داشته باشد، کسی که دائماً توسط دیگران تحقیر و سرزنش بشود؛ چه مستقیم چه غیرمستقیم، یک نوع احساس حقارت در او پدید می‌آید که حال بدی به او می‌دهد. ➖در مقابل احساس حقارت، یک احساس خودبرتربینیِ کاذب هم داریم که همان تکبر است؛ یعنی انسان از راه غیرمعقول و ناصحیح، بخواهد خودش را بزرگ کند و به رخ دیگران بکشد. عُجب و خودپسندی هم یعنی انسان خودش را بیش از حد و نابجا بپسندد؛ همۀ اینها به انسان حال بد می‌دهند. ➖چه‌کار کنیم که دچار تکبر و عُجب نشویم اما خودمان را حقیر هم ندانیم؟ یک راهش «محبوب بودن» است، کسی که مادر، پدر، همسر و فرزندانش او را دوست داشته باشند احساس خوبی از خودش پیدا می‌کند. ➖فرموده‌اند کسی را جلوی خودش تعریف نکنید ولی اگر به کسی محبت داشتید به او ابراز کنید «إِذَا أَحَبَّ أَحَدُكُمْ‏ صَاحِبَهُ‏ أَوْ أَخَاهُ فَلْيُعْلِمْهُ» آدم به این دلگرمی نیاز دارد واین‌گونه احساس ارزشمند بودن پیدا می‌کند. ➖خانواده و دوستان، دو منبع برای احساس ارزشمندی هستند ولی آنچه احساس ارزشمندیِ اصیل به انسان می‌دهد رابطۀ با خداست و اینکه باور کند خدا دوستش دارد. ➖غیر از منشأ اصلی احساس ارزشمندیِ ما که خداوند است، «اولیاء خدا» هم عامل مهمی برای احساس ارزشمندی هستند. کاش بدانی امام‌زمان(ع) چقدر دوستت دارد! 👤علیرضا پناهیان

🔸 ریشۀ حال خوب این است که آدم باور کند «خدا دوستش دارد» 🔸 مرحوم دولابی: مدام بگو «خدا دوستم دارد؛ اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد» 📌 #حال_خوب🌱جلسه ۹🌱 ➖ حال خوب، عوامل مختلفی دارد؛ مثلاً وقتی انسان کار خوبی انجام می‌دهد حالش خوب می‌شود. با اجرای انواع خوبی‌ها، می‌توان انواع حال خوب را درک کرد. ➖ اما ریشۀ حال خوب این است که آدم اطمینان داشته باشد خدا دوستش دارد. اساساً محبوب‌بودن حال آدم را خوب می‌کند اما وجه مهم محبوبیت این است که «خدا ما را دوست دارد» ➖ اگر انسان باور کند که خدا دوستش دارد، دیگر به هیچ‌کسی نیاز ندارد. اصلاً یک معنای توحید همین است: خدایا! من با محبوبیتی که پیش تو دارم دیگر محبوبیت پیش دیگران را نمی‌خواهم. ➖ آقای دولابی می‌فرمود: «به خودت تلقین کن و محکم بگو که خدا دوستم دارد، اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد» هیچ ذکری مثل این، آرامش‌بخش نیست و حال آدم را خوب نمی‌کند. ابلیس هر لحظه می‌خواهد ما را از محتوای این ذکر جدا کند. ➖ مگر می‌شود خدا مرا دوست نداشته باشد درحالی‌که مرا خلق کرده و به من روزی می‌دهد؟! خدا مثل ما آدم‌ها نیست که یک کسی را دوست نداریم ولی به او صدقه می‌دهیم؛ او هر عنایتی می‌کند از سر محبت است. ➖ ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» که تأکید شده در آغاز هر کاری بگوییم، یعنی خدا ما را دوست دارد. اگر مهربانی و رحمت خدا برای این نیست که من را دوست دارد، پس به چه درد می‌خورد؟! 👤علیرضا پناهیان

🔸 اگر دنبال حال خوب هستی اول بیا با طرح دین، حال خودت را خراب کن! 🔸 اول با ترس از خدا، حال خودت را بد کن تا خدا حالت را خوب کند 🔸 حالِ بد ناشی از خوف خدا، با حالِ بد دنیایی ما خیلی فرق دارد 📌 #حال_خوب 🌱جلسه ۱۲🌱 ➖ دین برای اینکه احساس امنیت عمیق و حال خوب به انسان بدهد ابتدا یک احساس ناامنیِ بزرگ به او می‌دهد، چگونه؟ با یادآوری مرگ، شب اول قبر، جهنم، حساب و کتاب قیامت و... ➖ وقتی با این ناامنی‌های مهم، حالت بد شد، دیگر ناامنی‌ها و احساس امنیت‌های کاذب و بیهوده‌ای که پیداکرده‌ای‌ فراموش می‌کنی! ➖ دین اول این خانۀ به‌ظاهر امنی که با مبنای غلط برای خودت ساخته‌ای را کلاً خراب می‌کند و یک خانۀ نو با پایۀ مستحکم جای آن می‌سازد. ➖ آن احساس ناامنی و حال بد ناشی از خوف خدا و عذاب الهی با حالِ بدِ دنیایی ما خیلی فرق می‌کند و واقعاً حال بد نیست! امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه، بخشی از این خوف را توصیف می‌کند: «أَبْکِی لِظُلْمَةِ قَبْرِی أَبْکِی لِضِیقِ لَحْدِی‏» کسی که این‌طور گریه کند، درواقع حالش خوب است. ➖ اگر دنبال حال خوب هستی بیا اول با طرح دین، حال خودت را خراب کن. رحمت خدا و حسن‌ظن به او را اینجا خرج کن تا حال خوب را به‌دست بیاوری. کسی با این خوف، حالش بد شود و از خدای رحمان مدد بگیرد حالش خوب می‌شود. 👤علیرضا پناهیان

🔸 همۀ مشکلات و بدحالی‌های انسان یک راه‌حل واحد دارد! 🔸 انسان طوری آفریده نشده که بتواند بدون ارتباط با خدا به خوشبختی برسد 📌 #حال_خوب 🌱جلسه ۱۴🌱 ➖ آیا ما هزاران مسئله با هزاران راه‌حل مختلف داریم یا اینکه می‌شود برای همۀ مسائل و مشکلات انسان یک راه‌حل واحد پیدا کرد؟ ➖ قرآن می‌فرماید: به هرطرف نگاه کنید خدا همان‌طرف است «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه‏» انسان از هر جهتی به هر مسئله‌ای در زندگی‌اش نگاه کند، به خدا می‌رسد و می‌فهمد راه‌حلش دست خداست، این مشکلات می‌خواهند او را به سمت خدا ببرند یا به او هشدار دهند که از خدا دور شده است. ➖ خداوند انسان و جامعۀ بشری را طوری نیافریده که بتوانند بدون ‌خدا به سعادت برسند. خدا انسان را برای خودش آفریده؛ یعنی بزرگترین منفعت انسان رسیدن به خدا است. ➖ همۀ مسائل و بدحالی‌های انسان، یک راه‌حل واحد دارد و آن ارتباط با خداست؛ مثلاً انسان به‌جای اینکه از چیزهای مختلف بترسد، فقط از خدا بترسد، آن‌وقت دیگر از چیزی نمی‌ترسد و در اثر ترس، حالش بد نمی‌شود. ➖ کسی که از خدا نترسد، از همه‌چیز می‌ترسد و این ترس‌ها مثل خوره او را ضعیف می‌کند، همیشه حالش بد است و تعادل روانی ندارد. «مَنْ خَافَ اللَّهَ، أَخَافَ اللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ؛ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ، أَخَافَهُ اللَّهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ» (کافی،2،68) 👤علیرضا پناهیان