چالش آپادا

فرق شما با ادمی که برای اینکار ساخته شده اینه که اون برای یاد گرفتن هنری که شما باید ۱۰۰ روز براش وقت بزارید اون ۸۰ روز وقت بزاره یاد میگیره فاصله ای خیلی کمیه بین شما و ادم مستعد پس اور راه جا نزنین

شده دنبالش بگردی و دستت به هیچ جا بند نباشه؟؟؟؟

هومم. امیدوارم مسیر درستی باشه... چمدونم. هنوز نمیدونم خوبه برام یا نه

بنویسم ادامه ش رو ؟

اوهوم

ستاره بیقرار بود و زمین و زمان رو به هم میدوخت و می گشت دنبال هرچیزی که بتونه باهاش اون حفره رو پر کنه. و همزمان دنیا هرروز عجیب تر می شد. صمیمی ترین رفیقش، پشت سرش به همه دروغ گفت و بدون هیچ حرفی ترکش کرد. همین هم بهونه ای شد تاحفره ش عمیق تر و پررنگ تر دیده بشه. یه روز شینا پیداش شد. شینا بچه ی جنوب بود و اهل مرام و معرفت، چیزی که ستاره هیچ جایی دیگه نتونسته بود پیداش کنه. ستاره و شینا هرروز و هرشب باهم بودن و ستاره می‌دونست میتونه پیش شینا خود واقعیش باشه و شینا کاملا اونو می‌فهمه. حس میکرد با دونستن همه ی بدی ها و سختی هاش، بازهم شینا عاشقشه و خود واقعیش رو میخواد. شینا تنها کسی بود که ستاره توی این دنیا داشت و توی ذهنش این رو یه دوستیِ‌نااااب و جاودانه می‌دید... . #قسمت2

یک کوچولو حاشیه از قسمت 2 ستاره و شینا عشق و حال و خلاف و همه چیزشون رو باهم و کنارهم داشتن. ستاره درون گرا بود و همیشه درحال فکر کردن و کتاب خوندن یا غرق توی موزیک. استایل دارک و کلاه کپ. شینا رژ رنگی می‌زد و براش می رقصید و دورش می گشت و می‌خندید و دنیاشو رنگ می‌زد. ستاره کنار شینا قدرتمند بود، اعتماد به نفس داشت. اولین بار خونه ی شینا قلیه میگو خورد، اولین بار اجازه داد اتاق بشدت بهم ریخته ش رو کسی ببینه، اولین بار شرایط محدودیت شدید خونه شون رو برای کسی گفت و باهمدیگه باباش رو میپیچوندن. ستاره دوست داشت همه ی چیزی که داره رو با شینا شریک بشه. لحظه هایی که دور مدرسه راه می رفتن و آهنگای رپرای خالطورو باهم حفظ میکردن و میخوندن و میخندیدن رو به هیچی نمی‌داد. شاید هنوزم که هنوزه مزه ی فلافل های آبادانی مامان شینا از زیر زبونش نرفته باشه.

قسمت 1

میتونم توی محفل برای جوربه بفرستم؟

نیازی به پرسیدن نیست خب، کانال عمومیه.