🎙سخنرانی حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی با موضوع منافق و توجیه گناه #سخنرانی

🔷دو نکته دربارۀ گناه 1️⃣گاه انجام یک گناه، چند گناه محسوب می شود مانند کاروان های عروس، که هم با پخش موسیقی های مبتذل به نوعی گناه می کنند، هم به جهت آشکارا گناه کردن گناه دیگری برای آنان محسوب می شود و هم از نظر مزاحمت برای مردم. 2️⃣ برخی از گناهان، زمان کوتاهی دارد مانند: نگاه به نامحرم، خوردن غذای حرام و... و برخی از گناهان زمان طولانی و مستمر دارند و تا زمانی که موضوع گناه از بین نرفته باشد، گناه ادادمه دارد، مانند: کسی که سنت سیّئه یا بدعتی را بنا می گذارد، تا زمانی که آن سنت و بدعت باقی است، برای بنیانگذار آن گناه نوشته می شود. یا کسی که رابطه نامشروع دارد، تا زمانی که این رابطه باقی است، گناه ارتباط نامشروع ادامه دارد. و نیز مواردی از این قبیل: ساختن انگشتر طلا برای مردان و خرید و فروش آن؛ تهیه، تکثیر، نگهداری و دیدن فیلم ها، کتب مقالات و موسیقی های آلوده؛ غصب؛ ریا و... گناهان مستمر محسوب می شوند. 🔸 امام باقر (علیه السلام) فرمود: أَیُّمَا عَبدٍ مِن عِبَادِ اللَّهِ سَنَّ سُنَّةَ ضَلَالَةِ کَانَ عَلَیهِ مِثلُ وِزرِ مَن فَعَلَ ذَلِک مِن غَیرِ أَن یَنقُصَ مِن أَوزَارِهِم شَئ هر بنده ای از بندگان خدا که سنت ضلالت و گمراهی را پایه گذاری کرده باشد برای او است از وزر و وبال کسانی که به آن عمل نمایند بدون اینکه از کیفر آنان چیزی کم شود. 📚( احکام دو دقیقه ای، جلد سوم، صفحه 70 ) #احکام

🎙سخنرانی حجت الاسلام رفیعی با موضوع عمل بدتر از گناه #سخنرانی

🔷کوچک شمردن گناه 🔰یکی از گناهان بزرگ، کوچک شمردن اوامر و نواهی الهی است که به آن استخفاف و بی اعتنایی به دین نیز گفته می شود و آن اقسامی دارد: 1️⃣واجبی از واجبات را ضد ارزش بداند، نظیر کسی که حجاب اسلامی را ضد ارزش بداند یا نماز و مانند آن را بی ارزش بداند. 2️⃣ به واجبی از واجبات یا حرامی از محرمات در عمل اهمیت ندهد، همچون کسی که بدون عذر موجهی نماز را ترک کند یا زنی که در میان مردم موی سرش را نمی پوشاند و یا با زینت و آرایش در میان مردم ظاهر شود. 3️⃣ تبلیغ علیه واجبی از واجبات یا حرامی از محرمات، همچون تبلیغ علیه حجاب، نماز، روزه و... 4️⃣ کسی که گناه صغیره ای نظیر نگاه شهوت آلود به نامحرم را سبک بشمارد، گناهش، کبیره می شود. 5️⃣ کسی که به گناهکار به خاطر گناهش احترام کند یا به نیکوکار به خاطر کار نیکش بی اعتنایی کند گناه کرده است. 🔻پرسش: آیا حقیر شمردن گناه، گناه دیگری محسوب می شود؟ 🔺پاسخ: بله. 📚( احکام دو دقیقه ای، جلد سوم، صفحه 71 ) #احکام

❓❓❓حکم عمل به گناهى کوچک تر براى فرار از گناه بزرگ تر چیست؟ 🔰نخست باید دانست اگرچه گناه کوچک تر، پلیدى و زشتى کمتر دارد و نسبت به گناه بزرگتر، آفت کمترى دارد، اما توجیه این کار اگر همراه با حق دادن به خود باشد، موجب تکرار گناه کوچک و خوددارى از توبه مى شود این وضعیت خطرناک است و روحیه تخلف در آدمى ریشه مى دواند و آینده فرد قابل پیش بینى نیست. 🌀در فرازى از پندهاى پیامبر صلى الله علیه وآله به اباذر مى آموزیم، که فرمود: یا اباذر، لاتنظر الى صغر الخطیئه و لکن انظر الى من عصیت ؛طبرسى، مکارم الاخلاق، ص ۴۶۰، منشورات شریف رضى، ۱۳۹۲قمرى.؛ «اى اباذر به کوچکى گناه نگاه نکن، بلکه به بزرگى کسى بنگر که او را نافرمانى کرده اى». 💠 شاید با توضیحى مختصر و گذرا درباره گناهان کوچک، مقدارى با جایگاه آن در آیات و روایات آشنا شویم: 🔸 ممکن است مرتکبین به گناهان کوچک، عملى را انجام دهند که از نظرشان در درجه دوم اهیمت قرار داشته و پندارشان این باشد که از حیث کوچکى قابل بخشش است، غافل از این که تکرار صغیره و کوچک شمردن آن، خود گناه کبیره است و مداومت بر آن، آدمى را در ارتکاب گناه گستاخ مى کند! علاوه، چنین کسانى فراموش مى کنند که چه کسى مورد عصیان و نافرمانى قرار گرفته است؟ 🔹 ناگفته نماند که گناهان کوچک هم چون نخ نازک و باریکى هستند که با تکرار، تبدیل به ریسمان ضخیمى شده که پاره کردن آن مشکل است! تا چند ز دست خویش فریاد کنم از کرده خود کجا روم داد کنم طاعات مرا گناه باید شمرى پس، از گنه خویش چسان یاد کنم ☑️ در این راستا امام على علیه السلام مى فرماید: أَشَدِّ الذنوب ما استهان بِه صاحبُه ؛نهج البلاغه، ص ۵۳۳، قم: دارالهجره.؛ «بزرگترین گناهان آن معصیتى است که گناهکار آن را کوچک بشمارد». #پرسش_و_پاسخ

🖌پرهیز از کوچک شمردن گناه ♦️یکی از عواملی که انسان را به سوی گناه سوق می دهد، کوچک شمردن گناه است، و گاهی با تقسیم گناه به صغیره و کبیره، بعضی را فریب می دهد که پس ارتکاب گناهان صغیره چندان مهم نیست، غافل از آن که گناه به معنی فرمان خدا را زیر پا گذاشتن و فرمان شیطان را روی چشم نهادن است، و چنین کاری بسیار بزرگ و خطرناک است، و مسأله صغیره و کبیره امری نسبی است، یعنی بعضی از گناهان نسبت به بعضی دیگر کوچک ترند، و گرنه هر گناهی ذاتاً بزرگ و خطیر است و حتماً باید از آن دوری جست. وانگهی کوچک شمردن گناه موجب تبدیل آن به گناه بزرگ می شود. چرا که به عنوان مثال اگر کسی سنگی به سوی ما پرتاب کرد، ولی بعداً پشیمان شد و عذرخواهی کرد، شایسته است که او را ببخشیم، ولی اگر سنگ ریزه ای به ما بزند، و در مقابل اعتراض بگوید این که چیزی نیست، بی خیالش. او را نمی بخشیم، زیرا این کار از روح استکباری او پرده بر می دارد، و بیانگر آن است که او گناهش را کوچک می شمرد، از این رو امیرمؤمنان علی(ع) فرمود: «اشدّ الذّنوب ما استهان به صاحبه؛(18) بدترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک و سبک بشمرد.» و امام سجاد(ع) از خطرناک بودن کوچک شمردن گناه به خدا پناه می برد، و در ضمن دعا عرض می کند: «اللّهم اعوذ بک...من الاصرار علی المأثم و استصغار المعصیة؛(19)پروردگارا! به تو پناه می برم از اصرار بر گناهان، و کوچک شمردن گناه.» 🔷و به طور کلی از گفتار پیامبر(ص) و امامان(ع) فهمیده می شود که گناهان صغیره در چندین مورد به گناه بزرگ تبدیل می گردد، مانند: 1ـ اصرار بر صغیره 2ـ کوچک شمردن گناه. 3ـ اظهار خوشحالی هنگام گناه 4ـ گناه از روی طغیان 5 ـ مغرور شدن به مهلت الهی هنگام گناه 6ـ تظاهر به گناه 7 ـ گناه افراد با شخصیّت 8 ـ عزم بر تکرار گناه صغیره 9ـ رضایت به گناه دیگران. و باید توجه داشت که همین گناهانی که ما آنها را کوچک می پنداریم، انباشته شدن آنها می تواند بزرگترین خطرها را بیافریند، مانند آن که قطره هایی از بنزین را در ظرفی جمع کنیم و آن را با خود حمل نماییم، که جرقّه ای کافی است تا فاجعه ای ایجاد کند، برای تجسّم این مطلب، امام صادق(ع) از مثال عملی پیامبر(ص) بهره گرفت، فرمود: روزی پیامبر(ص) با همراهان خود در سرزمین بی آب و علفی فرود آمد، در آنجا به آنها فرمود: «بروید هیزم جمع آوری کنید، تا با آن آتش روشن کنیم و غذا بپزیم.» یاران عرض کردند: اینجا سرزمین خشکی است و هیچ گونه هیزم در آن نیست، پیامبر(ص) فرمود: بروید هر مقدار که می توانید جمع کنید. آنها رفتند و هر کدام مختصری هیزم یافته و آوردند و روی هم ریختند، و هیزم زیادی انباشته شد، پیامبر(ص) با نگاه به آن هیزم به همراهان فرمود: «هکذا تجتمع الذّنوب؛ گناهان این گونه روی هم انباشته می گردند.» آنگاه فرمود: «ایّاکم و المحقّرات من الذّنوب...؛(20) از گناهان حقیر و ریز بپرهیزید که همه آنها ثبت و جمع می گردد...» 🔶امام کاظم(ع) در ضمن گفتاری فرمود: «لاتستقلوا قلیل الذّنوب، فانّ قلیل الذّنوب تجتمع حتّی یکون کثیراً؛(21) گناهان کوچک و اندک را کم نشمرید، زیرا همان ها انباشته شده و بسیار می شوند.» و امام حسن عسکری (ع) فرمود: «از گناهان نابخشودنی این است که انسان بگوید: کاش مرا به غیر از این گناه مجازات نکند.»(22) چرا که این تعبیر بیانگر کوچک شمردن گناه است. #منبر_کوتاه