eitaa logo
در مسیر ظهور
129 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
5هزار ویدیو
35 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔘 چه چیزی اطاعت از ولیّ خدا را برای انسان سخت می‌کند؟ 🔘 چه چیزی اطاعت از ولیّ خدا را برای ما آسان می‌کند؟ 🔻 (ج۲۴)- ۱ 🔸وقتی پذیرفتیم که از خدا اطاعت کنیم و گناه و معصیت خدا را انجام ندهیم؛ این تازه اول ماجراست! مرحلۀ بعدی-که سخت‌تر است- مفهوم اطاعت و معصیتِ رسول و ولیّ خداست؛ یعنی باید مواظب باشیم، رسول و ولیّ خدا و امام جامعه را معصیت نکنیم. 🔸پذیرفتنِ این مرحله را چه چیزی برای انسان سخت می‌کند؟ چه چیزی اطاعت از رسول و امام را، سخت می‌کند؟ تکبر و حسادت و رذالتِ انسان! طبق آیات قرآن، مشکل خیلی‌ها این بود که «آیا ما از یک آدمی مثل خودمان تبعیت کنیم؟!» 🔸وقتی دین برای آدم جا افتاد «فرمان‌پذیر» می‌شود؛ یعنی جایگاه فرمان و دستور را متوجه می‌شود و بعد، فرمان خدا را می‌پذیرد و نوبت به فرمان ولیّ خدا می‌رسد. اما انسان با غرور و تکبرِ خودش چه‌کار کند؟! 🔸اول به‌دلیل هوا‌پرستی‌اش، نمی‌توانست با دستور، کنار بیاید و فرمان‌پذیر باشد اما بعد، کم‌کم می‌پذیرد که هوا‌پرستی‌اش را کنار بگذارد و در محدودۀ فرمان خدا، دنبال لذت‌های خودش برود و در آن محدوده، زندگی کند. 🔸حالا تکبرش را چه‌کار کند؟ حالا با حسادت خودش چه‌کار کند؟ هردویِ اینها را باید تحت فرمان ولیّ خدا، ذبح کند و اصلِ این مسئله را بپذیرد که «ولیّ خدا بر ما برتری و فرماندهی دارد» 🔸 اما چه چیزی پذیرش اطاعت از ولیّ خدا را سهل می‌کند؟ خوبی و مهربانیِ ولیّ خدا و دلسوزی او نسبت به ما! اینکه اهل‌بیت(ع) ما را دوست دارند و اینکه برای ما فداکاری کردند و مظلوم واقع شدند، کار را برای ما سهل می‌کند؛ نمونه‌اش امام‌حسین(ع) است... علیرضا پناهیان
🔘 گاهی از خدا چیزی می‌خواهیم که نمی‌توانیم از عهدۀ امتحانش بر بیاییم! 🔻 (ج۲۵)- ۲ 🔸 گاهی ما یک چیزی را از خدا می‌خواهیم و یک شرایطی را از خدا طلب می‌کنیم که برایمان خوب نیست یا به مصلحت ما نیست، اما این‌قدر اصرار می‌کنیم که خدا به ما می‌دهد. 🔸 وقتی خدا آن را به ما داد، می‌بینیم که شرایط ما برای گناه‌نکردن، خیلی سخت شده؛ یعنی در فضایی قرار گرفته‌ایم که نمی‌توانیم از عهدۀ امتحاناتِ آن فضا، بر بیاییم. می‌گوییم: خدایا چرا این‌طوری شد؟ می‌فرماید: خودت خواستی و اصرار کردی! 🔸 مثل اهل‌بیت(ع) دعا کنیم: خدایا با تدبیر خودت مرا از تدبیر خودم مستغنی کن «أَغْنِنِي بِتَدْبِيرِكَ لِي عَنْ تَدْبِيرِي» البته خودمان هم باید فکر کنیم و برنامه‌ریزی کنیم اما از خدا بخواهیم که برای ما تدبیر کند. 🔸 گاهی ممکن است برخی از مشکلات، ما را بی‌تاب کند و از خدا بخواهیم این مشکلات برطرف بشود، اما غیر از این موارد، برخی از شرایطی را که فکر می‌کنیم برایمان خوب است، به‌زور می‌خواهیم از خدا بگیریم! 🔸 برخی از خواسته‌هایمان را چون به مصلحت ما نیست، خدا به ما نمی‌دهد، اما در برخی موارد هم خدا به‌خاطر اصرار خودمان به ما می‌دهد، آن‌وقت در شرایطی قرار می‌گیریم که می‌بینیم امتحاناتش سخت است و از عهدۀ آن بر نمی‌آییم و دچار خطا و گناه می‌شویم. 👤علیرضا پناهیان
🔘 چرا مزۀ شیرین استغفار را نمی‌چشیم؟ 🔘 وقتی مزۀ فرمان‌بری از مولا را چشیدی، مزۀ استغفار را هم می‌چشی! 🔻 (ج۲۶)-۱ 🔸 انسان چگونه می‌تواند از خدا بهره ببرد؟ یک عبد چگونه می‌تواند از خودِ مولا، بچشد و ببوید؟ راهش «انکسار» در مقابل خداست. این انکسار است که عبد را در نهایت آمادگی برای دریافت از مولا قرار می‌دهد و ما را در نهایت کوچکی در مقابل خدا قرار می‌دهد. 🔸 انکسار چگونه پدید می‌آید؟ یکی با فرمان‌بردن از خدا و یکی هم با استغفار! چرا فرمان‌بردن، آدم را کوچک می‌کند؟ چون قُدبازی‌اش را کنار می‌گذارد و می‌گوید «چَشم!» البته با استغفار، خیلی بیشتر درِ خانۀ خدا، شکسته و کوچک می‌شود. 🔸 خدایا من آن‌وقتی که در مقابل فرمان تو می‌گویم «چَشم» پنجاه درصد کوچک می‌شوم، اما آن وقتی‌که خطا می‌کنم و بعد عذرخواهی می‌کنم، صد درصد کوچک می‌شوم! 🔸 اتفاق مهمی که در استغفار می‌افتد، همین انکسار و احساس کوچکیِ عبد در مقابل مولاست. این انکسار، انسان را در معرض دریافت نور الهی و چشیدن مزۀ ارتباط با مولا قرار می‌دهد. 🔸 ما چرا مزۀ استغفار را نمی‌چشیم؟ چون اصلاً مزۀ کوچکی‌کردن پیش خدا را نمی‌چشیم! حالا چه‌کار کنیم که این مزه را بچشیم؟ باید واقعاً از خدا حساب ببریم. یک عبد وقتی یک مولا داشته باشد که از او حساب ببرد، می‌دانی چه لذتی می‌برد! برای اینکه این را بدانی، باید یک مدتی با دقت و مراقبت، در مقابل فرمان خدا بگویی «چَشم!» 🔸 وقتی در اطاعت از امر مولا مراقبت کردی و مزۀ فرمان‌بری از مولا را چشیدی، چند برابرِ این لذت را در «استغفار» خواهی چشید. اصلاً در موقع استغفارِ عبد است که مولا، مولایی می‌کند، خدا آنجا خدایی‌کردنِ خودش را نشان می‌دهد و خطای بنده‌اش را با مهربانی، جبران می‌کند. عبد هم مثل بچه‌ای که به آغوش مادرش پناه برده، به خدا پناه می‌برد و آنجا احساس امنیت می‌کند. 👤علیرضا پناهیان 🚩بسیجیان ثاراله(ع) خمینی شهر