‼️ آقای #سروش! یک #بام و #دو_هوا که نمی‌شود 🔻 خب آقای سروش! این روایت از متواترات است؟! شما می‌گویید که ما باید از متواترات بگیریم. یک بام و دو هوا که نمی‌شود. شما برای رد علم امام به این روایت تمسک می‌کنید. ممکن است دیگری به روایت دیگری که هیچ کمتر از این روایت نیست، بر اثبات علم امام تمسک کند. من نمی‌گویم: درست است یا غلط؛ اما راه شما هم راه صحیح نیست. لذا من معتقد نیستم که روایات را نباید نقد کرد. نیاز نیست برخی از معجزات را نقل کنیم؛ اما این برخورد، برخورد خرافه‌زدایانه نیست. این معنایش این است که یک انسانی مستبدانه (عذرخواهی می‌کنم) خودش را محور قرار دهد. سهمی هم از احتمال صحت برای افکار دیگران قائل نشود و بعد شروع کند به داوری کردن و ‌شیعه ایران را غالی بنامد. یا بگوید که زیارت جامعه مرامنامه شیعه غالی است. شیعه ایران شیعه صفویه است. 🔻 جناب آقای سروش! افراد حقوقی دارند. غالی صفت مدح نیست، صفت ذم است. عامی یقه می‌گیرد؛ ولی دانشمند تکفیر و ‌تفسیق می‌کند و نسبت غلو می‌دهد. به نظر من‌ شما بعد‌از احاطه کامل نه گزینشی، رساله علامه طباطبائی را حداقل در علم امام ببینید و روایاتش را بخوانید و بعد ‌از دیدن و خواندن روایات، ‌هرچه به‌دست آمد، بگویید: من به این نتیجه رسیده‌ام. البته مسلم است که بعضی از چیزها را دین ما رد می‌کند؛ قطعاً انسان باید در برابر الله‌انگاری امام موضع بگیرد. اما این وسط وقتی یک مسئله محل بحث است و دانشمندان و کسانی که احاطه دارند و وقت گذاشته‌اند، درباره‌اش بحث کرده‌اند، این را در یک جمع غیرمتخصص مطرح کنیم. من نمی‌خواهم جسارت کنم به مخاطبان و شنوندگان؛ ولی باید پذیرفت که یک کسی نشسته است که اصلاً روایات علم امام را ندیده است و دارد از شما می‌شنود و ضدش را از دیگری فقط شنیده است. 🔻 البته ایشان در این‌جا خیلی مطلب را شلوغ هم می‌کند؛ چون از مرحوم آقای صالحی نجف‌آبادی نقل می‌کند که وی آمد و علم امام حسین علیه السلام را در واقعه عاشورا انکار کرد و گفت؛ ایشان بر حسب محاسباتی رفته است؛ حتی برای انقلاب نرفته است. بعد آقای سروش می‌گوید که ریختند سر این عالم و... که ایشان حتی جرئت نمی‌کرد، از خانه‌اش تا سر کوچه برود و یک نان بگیرد. 🔻 ببینید، نمی‌خواهم جزئیات را وارد بشوم؛ اولاً این را مرحوم طبرسی هم در مجمع‌البیان ذیل آیه «و لا تلقوا بایدیکم الی التهلکة» دارد؛ یعنی یک احتمالی می‌دهد که امام آگاهی به آن‌چه که در آینده بناست پیش بیاید، نداشت؛ ولی چرا سر جناب طبرسی نریختند؟ آقای صالحی نجف‌آبادی، شاید اولین مقاله‌‌ای که، در جمادی‌الثانی 79 قمری تحت عنوان بانوی مهربان در کنار پدر بود، نوشت و به برخی از مسائل در حدیث کساء گیر داد؛ البته نه آن اشکالی که دیگران می‌گیرند. بعد هم حرفش را پس گرفت و اصلاح کرد؛ ولی اشاره نکرد که من قبلاً مطلبی گفته‌ام. بعد در رمضان 1386 قمری مقاله‌ دیگری نوشت تحت عنوان «آیا علی قاتل خود را بیدار کرد؟». می‌خواهد ثابت کند که امیرالمؤمنین علیه السلام در محراب مسجد کوفه به شهادت نرسید و آن‌چه گفته‌اند، درست نیست. باز هم با همان نقل‌های گزینشی در ربیع‌الثانی 1390 قمری «شهید جاوید» را نوشت؛ یعنی کسی زندگی و فقه ایشان را مطالعه کند، متوجه می‌شود که یک فکری خالی از ماجراجویی نیست. آیه الله علیدوست https://b2n.ir/571081 🔰 @ofogh_howzah