eitaa logo
افق معرفت
123 دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
182 فایل
ارائه معارف دینی و مطالب اخلاقی و حدیث و احکام و مطالب تفسیری و اطلاعات مفید روز
مشاهده در ایتا
دانلود
امام حسین علیه‌السلام: 🔹 شرُّ خِصالِ المُلوكِ الجُبنُ مِنَ الأَعداءِ ، وَالقَسوَةُ عَلَى الضُّعَفاءِ ، وَالبُخلُ عِندَ الإِعطاءِ؛ بدترين خصلت هاى فرمانروايان، ترس از دشمنان، سنگ دلى با ناتوانان و بخل ورزيدن هنگام عطاست. المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۶۵
هدایت شده از طلاب: رودسر،املش،اشکور
🇮🇷M🇮🇷: 🔆 امام خمینی(ره): اگر دوَل اسلامی و ملل مسلمان به جای تکیه به بلوک شرق و غرب به اسلام تکیه می‌کردند و تعالیم نورانی و رهایی‌بخش قرآن کریم را نصب عین خود قرار داده و به کار می‌بستند، امروز اسیر تجاوزگران صهیونیسم و مرعوب آمریکا واقع نمی‌شدند. دوری دوَل اسلامی از قرآن کریم، ملت اسلام را به این وضع سیاه نکبت بار مواجه ساخته است. 📚صحیفه نور؛ جلد 1؛ صفحه 186 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
هدایت شده از تبیان
🍀برگ سبز 🔷آیت الله اراکی (ره) فرمودند: شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت. ☀️پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟ با لبخند گفت: خیر. سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟ گفت: نه با تعجب پرسیدم: پس راز این مقام چیست؟ ✨جواب داد: هدیه ی مولایم حسین (ع) است!✨ گفتم چطور؟ ☀️ با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند، چون خون از بدنم میرفت تشنگی بر من غلبه کرد. سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید. 🌺 ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان! ۲ تا رگ بریدند اینهمه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین حیا کردم، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد. آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین (علیه السلام) آمد و فرمود: ✨به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی. این هدیه ما در برزخ باشد تا در قیامت جبران کنیم!✨ همیشه برایم سوال بود که امیرکبیر که در کاشان به شهادت رسید چگونه با امکانات آن زمان مزارش در کربلاست. جواب، عشق به مولایش امام حسین (علیه السلام) بود 👇👇👇 🆔 @TebyanOnline
امام سجاد علیه السلام : رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِه. رحمت خدا بر عبّاس! ايثار كرد و كوشيد و جان فداى برادرش كرد. خصال ج1 ، ص68 - امالی(صدوق) ص 462
سلطا نی درس: ₩₩₩ شاعری که عاقبت بخیر شد (۱) قصيدۀ فرزدق دربارۀ امام‌ سجّاد (ع) علاّمۀ مجلسي‌ (ره) در «بحار الانوار» از «مناقب‌» ابن‌ شهرآشوب‌ حكايت‌ مي‌كند كه‌ وي‌ از «حِلْيَه‌» و «أغَاني‌» و غيرهما روايت‌ نموده است‌ كه‌: هشام‌ بن‌ عبدالملك‌، حجّ نمود و ازدحام‌ جمعيّت‌ قدرت‌ بر استلام‌ حجرالاسود پيدا نكرد. در اين‌ حال‌ براي‌ وي‌ منبري‌ نصب‌ كردند، بر روي‌ آن‌ جلوس‌ نمود و اهل‌ شام‌ گرداگرد او را گرفتند، در اين‌ ميانه‌ امام سجاد (ع) براي‌ طواف‌ وارد مطاف‌ شد. امام (ع) از جهت‌ سيما زيباترين‌ چهره‌ را داشت‌ و از جهت‌ بوی خوش‌، بهترين‌ و دل‌ انگيزترين‌ بو ها از وي‌ متصاعد، در پيشانيش‌ از أثر سجدۀ حضرت‌ معبود بود. امام (ع) شروع‌ به‌ طواف‌ نمودند. چون‌ به‌ موضع‌ حجرالاسود رسيد، از هيبت‌ و صلابت او، مردم‌ خود به‌ خود به زاویه رفته‌ و راه‌ دادند تا استلام‌ كرد.  يك‌ مرد شامي‌ از هشام‌ پرسيد: مَنْ هَذَا يَا أمِيرَالْمُومِنِينَ؟! «اين‌ مرد كيست‌ اي‌ اميرمومنان‌؟!» هِشام‌ (به جهت بخل و یا به جهت اینکه امام (ع) بین شامیان مشهور نشود و به ایشان تمایل پیدا نکنند) گفت‌: لَاأعْرِفُهُ «نمي‌شناسمش‌»، فرزدق‌ (كه‌ از شعرا و مدّاحان‌ بني‌اميّه‌ بود و فکر می‌کنم به برکت این قصیده عاقبت بخیر شد) حاضر بود گفت‌: لَكِنِّي‌ أنَا أعْشرِفُهُ. «و ليكن‌ من‌، او را مي‌شناسم‌.» مرد شامي‌ گفت‌: اي‌ أبوفراس‌! كيست‌ او؟! فرزدق‌ شروع‌ كرد بالبَداهَة‌ قصيده‌اي‌ سرودن‌ كه‌ بعضي‌ از آن‌ را «أغَاني‌» و بعضي‌ را «حِلْيَه‌» و بعضي‌ را «حماسه‌» ذكر كرده‌ است‌.) که به شرح ذیل است:  يَا سَائلِى: أيْنَ حَلَّ الْجُودُ وَ الْكَرَمُ               عِنْدِى بَيَانٌ إذَا طُلَّابُهُ قَدِمُوا هَذَا الَّذِى تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأتَهُ                   وَ الْبَيْتُ يَعْرِفُهُ وَ الْحِلُّ وَ الْحَرَمُ هَذَا ابْنُ خَيْرِ عِبَادِ اللهِ كُلِّهِمُ                       هَذَا التَّقِىُّ النَّقِىُّ الطَّاهِرُ الْعَلَمُ هَذَا الَّذِى أحْمَدُ الْمُخْتَارُ وَالِدُهُ                    صَلَّى عَلَيْهِ إلَهِى مَاجَرَى الْقَلَمُ  لَوْ يَعْلَمُ الرُّكْنُ مَنْ قَدْ جَاءَ يَلْثِمُهُ                 لَخَرَّ يَلْثِمُ مِنْهُ مَا وَطَى الْقَدَمُ هَذَا عَلِىٌّ رَسُولُ اللهِ وَالِدُهُ                        أمْسَتْ بِنُورِ هُدَاهُ تَهْتَدِى الامَمُ هَذَا الَّذِى عَمُّهُ الطَّيَّارُ جَعْفَرٌ                      وَ الْمَقْتُولُ حَمْزَةُ لَيْثٌ حُبُّهُ قَسَمُ  هَذَا ابْنُ سَيِّدَةِ النِّسْوَانِ فَاطِمَةِ                وَ ابْنُ الْوَصِىِّ الَّذِى فِى سَيْفِهِ نِقَمُ إذَا رَأتْهُ قُرَيْشٌ قَالَ قَائلُهَا                         إلَى مَكَارِمِ هَذَا يَنْتَهِى الْكَرَمُ يَكَادُ يُمْسِكُهُ عِرْفَانَ رَاحَتِهِ                       رُكْنُ الْحَطِيمِ إذَا مَا جَاءَ يَسْتَلِمُ وَ لَيْسَ قَوْلُكَ: مَنْ هَذَا؟ بِضَائِرِهِ                 الْعُرْبُ تَعْرِفُ مَنْ أنْكَرْتَ وَ الْعَجَمُ يُنْمَى إلَى ذُرْوَةِ الْعِزِّ الَّتِى قَصُرَتْ              عَنْ نَيْلِهَا عَرَبُ الإسْلَامِ وَ الْعَجَمُ يُغْضِى حَيَاءً وَ يُغْضَى مِنْ مَهَابَتِهِ               فَمَا يُكَلَّمُ إلَّا حِينَ يَبْتَسِمُ يَنْجَابُ نُورُ الدُّجَى عَنْ نُورِ غُرَّتِهِ                كَالشَّمْسِ يَنْجَابُ عَنْ إشْرَاقِهَا الظُّلَمُ  بِكَفِّهِ خَيْزُرَانٌ رِيحُهُ عَبِقٌ                         مِنْ كَفِّ أرْوَعَ فِى عِرْنِينِهِ شَمَمُ  مَا قَالَ: لَا، قَطُّ إلَّا فِى تَشَهُّدِهِ                 لَوْلَا التَّشَهُّدُ كَانَتْ لَاؤهُ نَعَمُ [2] مُشْتَقَّةٌ مِنْ رَسُولِ اللهِ نَبْعَتُهُ                   طَابَتْ عَنَاصِرُهُ وَ الْخِيمُ وَ الشِّيَمُ حَمَّالُ أثْقَالِ أقْوَامٍ إذَا فُدِحُوا                    حُلْوُ الشَّمَائلِ تَحْلُو عِنْدَهُ نَعَمُ إنْ قَالَ قَالَ بِمَا يَهْوَى جَمِيعُهُمُ                 وَ إنْ تَكَلَّمَ يَوْماً زَانَهُ الْكَلِمُ هَذَا ابْنُ فَاطِمَةٍ إنْ كُنْتَ جَاهِلَهُ               بِجَدِّهِ أنْبِيَاءُ اللهِ قَدْ خُتِمُوا اللهُ فَضَّلَهُ قِدْماً وَ شَرَّفَهُ                         جَرَى بِذَاكَ لَهُ فِى لَوْحِهِ الْقَلَمُ مَنْ جَدُّهُ دَانَ فَضْلُ الانْبِيَاءِ لَهُ                   وَ فَضْلُ امَّتِهِ دَانَتْ لَهَا الامَمُ عَمَّ الْبَرِيَّةَ بِالإحْسَانِ وَ انْقَشَعَتْ               بهعَنْهَا الْعِمَايَةُ وَ الإمْلَاقُ وَ الظُّلَمُ   كِلْتَا يَدَيْهِ غِيَاثٌ عَمَّ نَفْعُهُمَا                     يُسْتَوْكَفَانِ وَ لَا يَعْرُوهُمَا عَدَمُ سَهْلُ الْخَلِيقَةِ لَا تُخْشَى بَوَادِرُهُ               يَزِينُهُ خَصْلَتَانِ الحِلمُ و الکَرمُ
🌴امام سجاد علیه السلام:  عَجِبْتُ لِمَنْ یَحْتَمی مِنَ الطَّعامِ لِمَضَرَّتِهِ، كَیْفَ لایَحْتَمی مِنَ الذَّنْبِ لِمَعَرَّتِهِ. 🌱تعجّب دارم از كسی كه  به خاطر ضررهای غذا نسبت به ( تشخیص خوب و بد ) خوراكش اهتمام می‌ورزد ، چگونه نسبت به گناهان به خاطر زشتی و زیانش اهمیّت نمی‌دهد. 📚بحارالا نوار: ج 78، ص 158 🌻کانال افق معرفت🌻 👇👇👇 🆔@ofogh_marefat