حضرت #امام_كاظم عليه السلام : 🖌رَجَبٌ شَهرٌ عَظيمٌ يُضاعِفُ اللّه ُ فيهِ الحَسَناتَ و يَمحُو فيهِ السَّيِّئاتَ ؛ 🖌رجب ماه بزرگى است كه خداوند [پاداش] نيكى ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك مى كند . 📚 كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 2 ، ص 92 .

🍃🌸🍃🌷🍁🌷🍃🌸🍃 💠گرسنه #شکم و گرسنه #شهوت امام جماعت مسجدی در ونک مستوفی از قبل انقلاب تعریف می‌کرد که خانمی‌نیمه‌برهنه و بی‌حجاب و آرایش کرده و دست و سینه باز نزد من آمده و مسئله‌ای در مورد ارث از من سئوال کرد. گفتم خانم من هم از شما می‌خواهم مسئله‌ای بپرسم. اگر جواب دادید، من هم جواب می‌دهم گفت: شما از من؟ گفتم بله. گفت بفرمائید. گفتم: شخصی در محلی مشغول غذا خوردنست غذا هم بسیار مطبوع و خوشبو است، گرسنه‌ای از کنار او می‌گذرد، پایش از حرکت می‌ایستد، جلوی او می‌نشیند، شاید تعارفش کند، ولی او اعتنا نمی‌کند. شخص گرسنه تقاضای یک لقمه می‌کند. او میگوید: غذا متعلق بمن است و نمی‌دهم هر چه التماس می‌کند، او به خوردن ادامه می‎دهد، خانم این چگونه آدمی‌ست؟ گفت: آن شخص بیرحم از شمر بدتر است. گفتم: گرسنه دو جور است، یکی گرسنه شکم و یکی گرسنه شهوت. جوان گرسنه شهوت ، خانم نیمه‌برهنه و زیبائی را می‌بیند که همه نوع عطرها و آرایش های مطبوع دارد، هر چه با او راه می‌رود شاید خانم توجهی به او بکند و مقداری روی خوش به او نشان بدهد، خانم اعتنا نمی‌کند. جوان اظهار علاقه می‌کند، زن محل نمی‌گذارد. جوان خواهش می‌کند، زن می‌گوید: من نجیبم و حاضر نیستم با تو صحبت کنم. جوان التماس می‌کند، زن توجه نمی‌کند. این خانم چگونه آدمی‌است؟ خانم فکری کرد و از جا حرکت کرد و از خانه بیرون رفت. فردا درب منزل صدا کرد، رفتم در را باز کردم. دیدم سرهنگی دم در ایستاده و اجازه ورود می‌خواهد. وقتی وارد اطاق شد و نشست، گفت من شوهر همان خانم دیروزی هستم. وقتی که با او ازدواج کردم چون خانواده‌ای مذهبی بودیم از او خواستم با #حجاب باشد، گفت: بعد از ازدواج. ولی بعدازدواج هرچه خواهش و تهدید کردم، زیر بار نرفت. ولی دیروز آمد و از من چادر و پوشش اسلامی‌خواست. نمی‌دانم شما دیروز به او چه گفتید؟ ماجرا را به او گفتم. او با خود عبایی آورده بود. به من داد و تشکر کرد و رفت 📚 کتاب حیا و خودآرایی و نقش آنها در سلامت روانی زن 📝 اثر عباس رجبی JOiN👇 💖 @Kolbezendegi 💖

❣ خلاصه اذڪار ماه رجب المرجب ❣ 💟در طول ماه رجب 100 مرتبه بگوید: 💠 «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیكَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» 💟در طول ماه رجب هزار مرتبه: 💠 "لا إِلٰهَ إِلا اللهُ" 💟در طول ماه رجب روزانه هفتاد مرتبه بگوید: 💠"أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ" 💟در طول ماه رجب صد مرتبه ذڪر بگوید: 💠«أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذُوالْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ» 💟در طول ماه رجب: 💠«هزار یا صد مرتبه سوره «قل هو الله أحد» را بخواند» 💟روزانه 10 مرتبه بگوید: 💠«أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» ____ ╭┅──────┅╮ ❤ @tarrk_gonah✅ ╰┅──────┅

🏴 امام هادی (ع) فرمودند: اِنّ اللّهَ جَعَلَ الدّنيا دارَ بَلْوي وَالاْخِرَةَ دارَ عُقْبي، وَ جَعَلَ بَلْوي الدّنيا لِثوابِ الاْخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الاْخِرَةِ مِنْ بَلْوَي الدّنيا عِوَضاً. 🏴 همانا خداوند، دنيا را جايگاه بلاها و امتحانات و مشكلات قرار داد و آخرت را جايگاه نتيجه گيري زحمات، پس بلاها و زحمات و سختي هاي دنيا را وسيله رسيدن به مقامات آخرت قرار داد و اجر و پاداش زحمات دنيا را در آخرت عطا مي فرمايد. منبع؛ تحف العقول، صفحه ۳۵۸ 🏴شهادت امام هادی علیه السلام تسلیت باد.

🌘 اعمال و آداب شب لیلةالرغائب 💠 حضرت رسول (ص) هنگامی که فضیلت ماه رجب را برای اصحاب خود بیان می کردند، درباره «لیلةالرغائب» فرمودند: «از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن را «لیلةالرغائب» نامیده اند.» 🔹 نماز شب «لیلةالرغائب» پیامبر اکرم (ص) در فضیلت این نماز می فرماید: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد می گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی. میّت می پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده ام و بویی، بهتر از بوی تو به مشامم نرسیده است. آن زیباروی پاسخ می دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند. (منبع: اقبال الاعمال - المراقبات) 🔰 اعمال شب «لیلةالرغائب» مهم ترین عمل «لیلةالرغائب» به جا آوردن ۱۲ رکعت نماز است؛ روز پنجشنبه اوّل ماه رجب را روزه میگیرید، چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء ۱۲ رکعت نماز می گذاری، هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه «سوره قدر» و دوازده مرتبه «سوره توحید» می خوانی و هنگامی که از نماز فارغ شدی هفتاد مرتبه می گویی: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَی آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]. خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست سپس به سجده می روی و هفتاد مرتبه می گویی: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح آنگاه سر از سجده بر می داری و هفتاد مرتبه می گویی: رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من می دانی بگذر، تو خدای برتر و بزرگتری. دوباره به سجده می روی و هفتاد مرتبه می گویی: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ پاک و منزّه است، پروردگار فرشتگان و روح سپس حاجت خود را می طلبی که به خواست خدا برآورده خواهد شد. hawzahnews.com/news/888305 ➕ @HawzahNews

ایشان (علامه دهسرخی) نزدیک ۴۰سال در خونشون بروی همه باز بود و سفره شون پهن ولی به علت ضیق معیشت و نبودِ وجوهات قادر به کمک مالی به کسی نبودند لذا از اطرافیان کسی از ایشان توقع مالی نداشت چیزی که همیشه از ایشان در ذهن من باقی مانده این است که یک روز من به شدت نیاز مالی داشتم به دیدن ایشان در منزلشان رفتم ولی حرفی از پول نزدم چون می دانستم که ایشان کمک مالی نمی تواند بکند. قدری که نشستم ایشان به من فرمودند چرا شما این کتاب ملاحم و الفتن مارا نمیخرید؟ گفتم چشم آقا انشاالله پولدار بشم می‌خرم گفتند حالا پولش را بعداً بده اشکال نداره تعجب کردم چون ایشان هر کتابی میفروختن پولش را نقدا می‌گرفتند این کتاب چهار جلدی چند دوره اش آن گوشه اتاق بود یک دوره هم باز شده نزدیک صندلی خود حاج آقا بود من رفتم یکی از آن دوره ها را بردارم ایشان فرمودند آنها را برای غریبه ها گذاشتم که پولشان نقدی ست تو که آشنایی اینها را بردار که ازشون استفاده کردم گفتم چشم! جلد اول کتاب را برداشتم و تورّق کردم یک دفعه دیدم اول کتاب دوتا تراول ۵۰ هزار تومانی هم گذاشتند آمدم به آقا بگویم که این پول‌ها را اینجا جا گذاشته اید بردارید ایشان دستشان را گذاشتند روی کتاب و گفتند آنها با کتاب ها باهم است بعداً هم آن پول را پس بده هم پول کتاب ها را و من اشک در چشمم حلقه زد ایشان که متوجه گریه های من شدند از زیر صندلی شان یک مقدار شکر سرخ بیرون آوردند و کمی به من دادند و فرمودند: بخور! این دنیا تلخ و شیرینش تلخ است!!!

🌻نوشته ای از استاد علی صفایی برای این روزهای ما ابتلای جدید و تعطیلی کلاسها و برنامه ها فرصت بسیار خوبی بویژه در ماه رجب، برای خلوت و توجه و تدبر و تفکر در احوالات شخصی و سلوک فردی و امتحانی است برای همه تا ببینند به چه مقدار هر فرد تحمل خودش را دارد و چقدر می توانیم دنیای شلوغ درون خود را پاکسازی کنیم. استاد در یکی از نوشته هایش می فرمایند: اصولًا انسان هنگامى سفر مى‏ كند و كوچ مى ‏نمايد و به هجرت دست مى ‏زند كه نيازهايش در آن‏جا كه هست تأمين نشوند. كسانى كه نيازهايشان با عروسك بازى و توپ بازى و مريد بازى وخلاصه با تمام جلوه ‏هاى دنيا تأمين نمى‏ شود و اين محدودها، نيازهاى عظيم آن‏ها را پر نمى ‏كند، آن‏ها مجبورند از بيرون به خويشتن رو بياورند و به خود پناهنده شوند، تا در وسعت درون خويش نيازها را تأمين كنند. اين سفر از بيرون به خويشتن، با اين شناخت از نيازها و با اين درك از محدوديت دنياى بيرون، شروع مى ‏شود. دنياى درون دنياى بزرگى است. هستى بزرگ‏تر و بزرگ‏تر از هستى در آن پيچيده شده، چه بسا انسان در آن زندانى شود و در آن بماند ... و زندانبان خويش گردد. مگر هنگامى كه خواسته‏ اش و نيازش در اين وسعت هم تأمين نبيند، كه در اين مرحله انسان از خودش سفر مى ‏كند و هجرت مى ‏نمايد، اما سفرى نه به بيرون، كه از آن‏جا پيش‏تر سفر كرده بود و نه به دورتر از خويش، كه سفرى به نزديك‏تر از او به او و سفرى به نامحدود آگاه مهربان. با اين سفر، انسان از تنگناى خويش رهيده و به وسعت حق مى ‏رسد، ولى نمى ‏تواند اين حق را در خويش حبس كند و با او سرگرم شود، كه اين حق، او را به خلق مى ‏رساند و با آن‏ها مأنوس مى ‏سازد. اين‏ها سفرهايى هستند كه انسان مجبور است آن‏ها را آغاز كند و محرك‏هايى هستند كه ناچار است آن‏ها را تحمل نمايد؛ چون او نمى ‏تواند در بيرون از خويش بپوسد و نمى ‏تواند در خودش زندانى شود و نمى ‏تواند حق را در خود حبس كند و نمى ‏تواند اسير خلق بشود و خلق را اسير خود سازد ... پس ناچار سفرهايش شروع مى ‏شوند. سفرى‏ از بيرون‏ تا خويشتن، با درك محدوديت‏ها و نيازها و ضربه ‏ها. سفرى از خويشتن تا حق، با شناخت و عشق و ايمان. سفرى از حق تا خلق، با عشق به حق و رأفت به خلق. سفرى از خلق و با خلق، تا حق، با عشق و درگيرى و صبر. و سفرى از حق و تا حق، با عجز و اعتصام. اين‏ها سفرهايى هستند و اين‏ها راه‏هايى هستند كه بايد انسان آگاه عاشق در آن گام بردارد و برايش توشه تهيه ببيند و در اين راه هيچ توشه‏ اى بهتر از اطاعت و تقوا نيست. چون قرب هر كس با اطاعت او بدست مى ‏آيد. و در گذشته به اشاره گذشت آنچه ما را از خويشتن مى ‏رهاند و از اسارت‏ها آزاد مى ‏كند، يكى شناخت عظمت ماست و ديگرى عشق بزرگ‏تر. و اين است كه مؤمن از عشق بزرگ‏ترى سرشار است. و آنچه ما را پس از انس به حق و عشق به او به سوى خلق مى ‏آورد، همين عشق و همين علاقه و همين دستور و امر است. آن‏ها كه هنوز از خويشتن سفر نكرده و هجرت نكرده و از بيت‏ها بيرون نيامده‏ به سوى خلق مى ‏آيند، يا بت ‏پرست مى‏ شوند و يا بت‏ ساز و يا هر دو، كه هم اسير خلقند و هم خلق را اسير خود مى‏ سازند. اما اين‏ها كه سفر كرده ‏اند، آن‏ها در حالى كه از خلق خسته‏ اند و به انس و به قرب حق مشتاق، رياضتشان مى ‏شود همين با خلق بودن و از غار حرا به ميان خلق آمدن و آن‏ها را رشد دادن؛ كه عشق به حق و ايمان به اللَّه هم عمل و كار را مى ‏سازد - اطاعت و تقوا - و هم سازندگى و تربيت همكار را به دنبال مى ‏كشد - ارشاد و تواصى- و هم استقامت در كار و صبر را. اين ايمان، هم ما را از خود آزاد مى ‏كند و هم به آزادى خلق وا مى‏ دارد و با طاغوت‏ها درگير مى‏ سازد و هم در اين درگيرى به ما صبر مى‏ دهد و استقامت مى ‏بخشد. هر كس به اندازه ‏اى كه عاشق است و دلبسته، پاى‏ بند و صابر و استوار مى‏ شود و دوام مى‏ آورد. 📚 مسئوليت و سازندگى: ص 172