چند سال قبل ، آقای حسینی قمی در مهدیه شهر رشت سخنرانی داشتند و بعد از اینکه برگشتند گفتند که بعد از سخنرانیشان فردی به ایشان مراجعه کرده و گفته است که میخواهد مقداری پول به صورت قرض الحسنه برای چند ماه در اختیار ایشان قرار بدهند. بنا شد آن فرد با ماتماس بگیرند ، ایشان تماس گرفتند و گفتند مبلغ بیست میلیون تومان را برای مدت نه ماه میخواهند قرض بدهند تا با آن کار برخی نیازمندان حل شود و چکی هم به این مبلغ برای نه ماه بعد دریافت کردند و پول را هم واریز کردند( البته برای ما سوال شد که چرا نه ماهه و مثلا چرا یکساله این پول را ندادند ؟) در طی این مدت ، کار چندین نفر از نیازمندان با پول ایشان راه افتاد و سر موعد هم چک تضمینی پاس شد. مدتی بعد ایشان با ما تماس گرفتند و گفتند شما چیزی از من در مورد این پول و اینکه چرا آن را نه ماهه قرض دادم نپرسیدید ؟ گفتیم که لزومی ندیدیم و با خودمان گفتیم که شاید شرایط شما اقتضای زمان و مبلغ بیشتر ندارد! ایشان گفتند که من یک آدم معمولی هستم و آدم ثروتمندی نیستم ، یک روز که پای صحبت آقای حسینی قمی در مهدیه رشت نشسته بودم ایشان روایتی را خواندند و بر اساس آن گفتند که اگر شما در زندگی خودتان مشکلی دارید ، تصمیم بگیرید که مشکلی را از دیگران حل کنید تا خداوند نیز مشکل شما را حل کند. من و همسرم چند سال بود ازدواج کرده بودیم و صاحب فرزندی نشده بودیم ، چند روزی هم بود که خانه خودمان را فروخته بودیم و دنبال خرید یک خانه مناسب تر بودیم ، با شنیدن این روایت به ذهنمان رسید که با خدا عهدی بکنیم به این مضمون که ما با این پولی که در دستمان هست گرهی از کار افراد نیازمند باز کنیم و خداوند هم به لطف خودش گره از کار ما که چند سال است فرزند دار نمیشویم باز کند. لذا قسمتی از پول خانه را برای قرض به نیازمندان در اختیار گذاشتیم و موعد آن را هم نه ماهه قرار دادیم که انشاالله در این نه ماه به خواسته خودمان هم برسیم و خدا حاجت ما را روا کند و ما صاحب فرزند بشویم. الان که با شما صحبت میکنم ، دختر خانم ما " فاطمه زهرا " چند روزیست که به دنیا آمده و از طرفی هم همان روزهایی که پول را قرض دادیم ، خانه مناسبی را پیدا کردیم و فروشنده هم قبول کرد که بیست میلیون تومان را از ما چک نه ماهه قبول کند و ما چکی که از شما گرفته بودیم به فروشنده دادیم . الان که با شما صحبت میکنم به برکت گره گشایی از کار مردم ، هم دختر زیبا و نازنینی داریم و هم خانه ای که آن را میپسندیم! پ‌ن: در این سالها با موارد این چنینی زیاد مواجه شده ایم که اگر موافق باشید برخی از آنها را نقل خواهیم کرد.

ترشرویی⇦دشمنی 🖌 یکى دو #امام_باقر_و_صادق علیهما السلام نقل کرده‏ اند که فرمود: ترش روئى با مردم دشمنى ببار آرد. 🖌 عَنْ أَحَدِهِمَا علیهما السلام قَالَ الِانْقِبَاضُ مِنَ النَّاسِ مَكْسَبَةٌ لِلْعَدَاوَةِ. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 450 روایة: 5 #حدیث_سبک_زندگی

با چه کسی رفت و آمد کنیم؟ 🖌 ابو عدیس گوید: حضرت #امام_باقر (ع) فرمود: اى صالح پیروى کن از کسی که تو را مى ‏گریاند و اندرزت مى‏ دهد، و پیروى مکن از آنکه تو را بخنداند و فریبت دهد، و بزودى همگى بر خدا درآئید و بدانید. 🖌 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام يَا صَالِحُ اتَّبِعْ مَنْ يُبْكِیكَ وَ هُوَ لَكَ نَاصِحٌ وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ يُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُونَ‏. 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 451 روایة: 2 #حدیث_سبک_زندگی

هم صحبت 🖌 امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: #رسول_خدا (ص) فرمود: بنگرید: که با چه کسى هم صحبت هستید؟ زیرا هیچکس نیست که مرگش فرا رسد جز آنکه در برابر خدا یارانش مجسم شوند، اگر از خوبان باشند برایش خوب و اگر از بدان باشند برایش بد خواهد بود. قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص انْظُرُوا مَنْ تُحَادِثُونَ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَحَدٍ يَنْزِلُ بِهِ الْمَوْتُ إِلَّا مُثِّلَ لَهُ أَصْحَابُهُ إِلَى اللَّهِ إِنْ كَانُوا خِيَاراً فَخِيَاراً وَ إِنْ كَانُوا شِرَاراً فَشِرَاراً . 📚 اصول کافى جلد 4 صفحه: 451 روایة: 3 #حدیث_سبک_زندگی

شریعتی: 💟💟💟💟💟💟💟💟 مناظره‌ی جالب آلوسی و مرحوم کاشف‌الغطاء 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 گویند در سفری که «شیخ محمود شکری آلوسی» از بزرگترین دانشمندان اهل‌سنت و صاحب تفسیر «روح المعانی» به نجف‌اشرف رفته بود، به درس «کاشف الغطاء» حاضر گشت و لابلای تدریس وی، سخنش را برید و گفت ای شیخ! گیرم که پذیرفتیم خدا ما را به پیروی علی علیه السلام امر فرموده است؛ ولی دیده نشده که از پیروی غیر او نهی کرده باشد و دلیل شما بر آنکه پیروی او مقتضی ترک پیروی غیر اوست، چیست؟! کاشف الغطا بی‌درنگ فرمود: ما نهی از پیروی غیر علی علیه السلام را از این آیه فهمیده‌ایم: «مَا کَان لاهِل المدینه و مَن حَولَهم مِن الاعراب اَن یَتَخَلفُوا عَن رسول الله و لایَرغبوا بانفسهم عَن نَفسِه...» «مردم مدینه و پیرامونش را نرسد که از -فرمان- پیامبر صلی الله علیه وآله سر باز زنند و جان خود را عزیزتر ازجان او بدانند ... توبه/ ۱۲۰ ایشان چنین ادامه داد: جزء اصول و مسلمات زبان عربی است که هرگاه برای چیزی، اسم ظاهر بکار ببرند و برای بار دوم بخواهند از همان کس یاد کنند، با ضمیر از او یاد می‌کنند، نه با اسم یا صفت؛ اما در این آیه، خدای متعال «رسول الله» را ذکر کرده و سپس چنین فرموده «و لا یرغبوا بانفسهم عن نفسه» حال آنکه اگر مقصود خدای متعال فقط شخص رسول الله صلی الله علیه وآله بود، می‌بایست می‌فرمود «لایرغبوا بانفسهم عنه» پس چراگفت «عن نفسه»؟!!! آلوسی در پاسخ حیران شد و با خود گفت: اگر بگویم که قاعده‌ی مزبور نادرست است، باید بیشتر قواعد نحو و بالتبع، بخش اعظم تفسیر خود را نیز باطل اعلام نمایم؛ زیرا این تفسیر بر اساس همین قواعد مسلم عربی استوار است. و اگر صحت آن قاعده را بپذیرم، واجب بود که می‌فرمود «عنه». لذا از شیخ خواهش کرد که عبارت «عن نفسه» را تشریح کند. شیخ فرمود: «عن نفسه» یعنی علی بن ابیطالب علیه السلام؛ لذا در این آیه نهی فرموده است از آنکه مسلمانی خود را بر علی علیه السلام مقدم بدارد. آلوسی پرسید این معنی را از کجا استنباط کردید؟! فرمود: از تعبیر «انفسنا و انفسکم» در آیه‌ی شریفه‌ی مباهله، آنجا که رسول الله و علی و زهرا و حسنین علیهم السلام برای مباهله رفته بودند؛ زهرا سلام الله علیها را نساء، و حسنین علیهما السلام را ابناء، و علی علیه السلام را نفس خود قرار داده است. 💠💠💠💠💠💠💠 ۲۴ ذی‌الحجه، سالروز واقعه‌ی مباهله مبارک باد.