در تمام دوران ۱۴۰ ساله میان حادثه عاشورا و ولایت عهدی امام هشتم سلام الله علیه، جریان وابسته به امامان اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم؛ یعنی شیعیان، همیشه بزرگترین و خطرناکترین دشمن دستگاه‌های خلافت به حساب می‌آمد. در این مدت بارها زمینه‌هایی آماده پیش آمد و مبارزات تشیع به پیروزی‌های بزرگی نزدیک گردید، اما در هر بار موانعی بر سر راه پیروزی نهایی پدید آمدند و غالباً بزرگترین ضربه از ناحیه تهاجم بر محور مرکز اصلی این نهضت؛ یعنی شخص امام در هر زمان و به زندان افکندن یا به شهادت رساندن آن امام وارد می گشت. و هنگامی که نوبت به امام بعدی می‌رسید اختناق و فشار و سختگیری به حدی بود که برای آماده کردن زمینه به زمان طولانی دیگری نیاز بود. ائمه هدی سلام الله علیهم در میان طوفان سخت سیاسی این حوادث هوشمندانه و شجاعانه، تشیع را همچون جریانی کوچک اما عمیق و تند و پایدار از لابلای گذرگاه‌های دشوار و خطرناک گذراندند، و این خنجر برنده؛ یعنی خط سرخ تشیع علوی، همواره در پهلوی دستگاه خلافت فرورفته ماند و به صورت تهدیدی همیشگی آرامش و آسایش را از آنان سلب کرد.  بزرگترین هنر امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا سلام الله علیهما آن بود که توانست درخت تشیع را از گزند طوفان حادثه‌ها به سلامت بدارد، جان خود را که محور و روح جمعیت شیعیان بود، حفظ کرد و در دوران قدرت مقتدرترین خلفای بنی عباس که تجربه همه خلفای سلف خود را پیش چشم داشت، مبارزات عمیق امامت را ادامه داد.  امام هشتم سلام الله علیه با تدبیری الهی بر مأمون فائق آمد و او را در میدان نبرد سیاسی که خود به وجود آورده بود به طور کامل شکست داد، نه تنها تشیع ضعیف یا ریشه کن نشد بلکه سال ۲۰۱ هجری یکی از پر برکت ترین سال های تاریخ تشیع شد و نفس تازه ای در مبارزات علویان دمیده شد.  مأمون احساس شکست و خسران کرد و در صدد برآمد که خطای فاحش خود را جبران کند، متوسل به همان شیوه گذشتگان ظالم و فاجر خود شد؛ یعنی قتل و به شهادت رساندن حجت خدا و سفیر الهی و امام معصوم علی بن موسی الرضا سلام الله علیهما. چند بار طرح توطئه قتل امام را به وسیله نوکران و ایادی خود ریخت، اما این شیوه ها هم نتیجه‌ای جز جلب اعتقاد همان دست اندرکاران، به مقامات معنوی امام به بار نیاورد، و مأمون درمانده تر و خشمگین تر شد و در آخر چاره‌ای جز آن نیافت که به دست خود و بدون هیچگونه واسطه ای امام را مسموم کند و همین کار را کرد و در ماه صفر سال ۲۱۸ هجری دست خود را به جنایت بزرگ و فراموش نشدنی قتل امام آلوده کرد.  #انسان_کامل صفحه ۲۷۱ الی ۲۷۸ 💠 اندیشه حکیمانه