#روح_بزرگ_کودک مرحوم سید هاشم حداد میفرمودند دختر دو ساله ام فوت کرد مرگ در شب بود و ما او را در کنار اتاق نهادیم تا فردا دفن نمائیم من قدری به او به نظر بچه نگاه می کردم، یعنی کودکی از دنیا رفته است و آنقدر حائز اهمیت نیست. همان شب دیدم نفس او را که از گوشه ی اتاق بزرگ شد و تمام خانه را فرا گرفت. کم کم بزرگتر شد و تمام کربلا را گرفت و بدون فاصله تمام دنیا را گرفت. و آن طفل حقیقت خود را نشان می داد که من با اینکه کودکم چقدر بزرگم! ایشان می فرمودند: این عظمت حقیقی اوست. فلهذا ما باید به اطفال خود احترام بگذاریم و به نظر بزرگ به آنها بنگریم زیرا که بزرگند؛ و ما ایشان را خرد می پنداریم. ایشان همچنین می فرمودند: لهذا برای احترام کودکان نوزاد خوب است انسان تا چهل روز مجامعت نکند؛ و قنداقه ی نوزادان را تا چند ماهگی در مجالس علم و محافل ذکر و حسینیه که نام حضرت سید الشهداء علیه السلام برده می شود برند؛ چرا که نفس طفل همچون مغناطیس است و علوم و اوراد و اذکار و قدوسیت روح امام حسین را جذب میکند طفل گرچه زبان ندارد؛ ولی ادراک می کند؛ و در دوران کودکی اگر در محلی که در آن معصیت می کنند برده شود آن جرم و گناه روح کودک را آلوده میکند و اگر در محلی که ذکر و عبادت و علم باشد برده شود، آن پاکی و صفا را به خود می گیرد. https://eitaa.com/olamaerabane