ایرانِ قبل از آیت الله خامنه ای . ایرانِ تاریخی مقصود من است. یعنی ایرانِ معاصر، از قاجار تا امروز، ایرانی که روس تزاری سیاست دسترسی به آسیا میانه و مرکزی را داشت، آرزو رسیدن به خلیج فارس برایشان مهم بود. امپراطوری انگلیس که هیچ گاه حتی پیش از کشف نفت ایران را رها نکرد. پس از حذف امیرکبیر با معاهده پاریس، افغانستان را از ایران جدا ساختند. مدت‌ها آشوراده را در تصرف داشتند. از آغاز نزاع با روس‌ها در دوره فتحعلی شاه قاجار که جناب عباس میرزا مقاومت بخرج داد ولی شکست خورد با گلستان و ترکمنچای خاک ایران جدا شد. در دوره جنگ جهانی اول که دولت قاجار اعلام بی طرفی کرد اما باز شکست خورده بودیم و کشور سقوط کرد. در جنگ جهانی دوم عصر پهلوی اعلام بی طرفی کردیم و شکست خوردیم. کشور سقوط کرد و شاهنشاه را اخراج کردند. در هیچ لحظه و دوره ای مقاومت بخرج ندادند. بهانه این بود که توان نداریم‌. نمیشود. ابرقدرت را نمیشود سرشاخ شد! حتی ابتدای انقلاب طمعِ صدام به خاک ایران در اثر احساس ضعف در کشور بود. امام جنگ را با حمایت مردم نگه داشت. هزینه سنگینی بود. اما ایران و اسلام ماند‌. تفاوتِ آیت الله خامنه ای با همگان، با تمام حاکمان پیشین ایران در این است که او امنیت ایران را در بحرانی ترین دوره تاریخی در خطرناک ترین منطقه جهان برای بلند مدت از درون نهادینه نمود. تا دهه ها این قدرت نظامی برای ایران تثبیت شده خواهد ماند. بدون جنگ این قدرت را تثبیت کرد. آیندگان قدر او را بیشتر خواهند دانست. #علیرضا_زادبر https://eitaa.com/om_abiiha