#شهیدانھ یڪ‌شب‌دخترم‌زهرابہ‌شدت‌تب ڪرده‌بود. اون‌شب‌ازبس‌گریه‌ڪرد‌ڪلافہ‌شده‌بودم روبه‌عڪس‌اقارضا‌ڪردم‌وگفتم‌: -اقارضا‌من‌خسته‌شدم. خودت‌میدونی‌واین‌بچه! من‌ڪ ِ‌نمتونم‌ارومش‌ڪنم. جانماز‌رضا‌همیشه‌همونجایی‌ڪ ِ‌نماز‌مےخوند پهن‌بود‌وعبایش‌تاشده‌روےجانمازش‌قرار‌داشت زهرا‌رو‌گذاشتم‌روے‌زمین‌ڪنار‌جانماز از‌خستگے‌نفهمیدم‌چیشد‌ڪ ِ‌چشمام‌روے‌هم‌رفت چشم‌ڪ ِ باز‌ڪردم‌به‌خودم‌اومدم‌دیدم‌خبرےاز‌ گریه‌های‌زهرا‌نیست! از‌جا‌پریدم‌زهرا‌ڪنار‌جانمازخوابیده‌بود‌ دست‌به‌پیشانیش‌زدم‌ دیگه‌ازاون‌تب‌سوزان‌هم‌خبرےنبود چشمم‌رفت‌به‌سمت‌جانماز دیدم‌عبا گویے‌پوشیده‌شده‌ودوباره‌روے‌جانماز‌افتاده. -به‌نقل‌از‌همسر‌شھید #سردار‌شهیدرضا‌پور‌خسروانے